สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1269

ริมฝีปากของเย่จิ่งอวี้กดลงมาแล้ว

“ข้าน่ะ คิดถึงเสวียนเอ๋อร์”

กลิ่นที่คุ้นเคยหอมกรุ่นตีขึ้นจมูกทันที ราวกับว่าตัวเองกำลังถูกดูดเข้าไปในท้องของเขา

อินชิงเสวียนหายใจหอบเล็กน้อย เรียวมืออ่อนนุ่มไร้กระดูกนั้นคว้าสาบเสื้อของเขาโดยไม่รู้ตัว

“อาอวี้...ระวัง...ลูก...”

“ข้าจะอ่อนโยนนะ...”

เย่จิ่งอวี้ตระกองกอดร่างอ่อนนุ่มมีกลิ่นหอมของอินชิงเสวียนไว้ในอ้อมแขนของเขา สูดกลิ่นหอมแรงๆ และการสัมผัสที่เหมือนผ้าแพรไหมบนปลายนิ้วทำให้เขารู้สึกลุ่มหลงจนแทบคลั่ง

ความปรารถนาที่สะสมหลายวันทะลักล้นออกมา เพลิงแห่งความรักไม่อาจควบคุมได้...

ค่ำคืนแห่งความรักทำให้อินชิงเสวียนเหนื่อยล้า เมื่อตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้นก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ปกติฮ่องเต้หนุ่มควบคุมได้ตลอด หลายคืนที่ผ่านมาก็แค่นอนกอดตัวเองแล้วหลับไป ไม่เคยฝืนใจ แต่เพราะเหตุใดทำไมเมื่อวานถึงสูญเสียการควบคุมกะทันหัน?

“เสวียนเอ๋อร์ แค่กๆ เมื่อคืนเจ้านอนหลับสบายไหม”

เย่จิ่งอวี้แต่งตัวเรียบร้อย เดินเข้ามาจากประตูด้วยแววตารู้สึกผิด

อินชิงเสวียนจ้องมองเขาอย่างงอนๆ

“ท่านยังกล้าถามอีกนะ”

นางโบกมือหยิบขวดน้ำพุวิญญาณออกมา ซึ่งช่วยบรรเทาความเจ็บปวดในร่างกายของนาง

“การประลองยุทธ์เริ่มเมื่อไหร่”

เย่จิ่งอวี้กอดอินชิงเสวียน และพูดอย่างอ่อนโยนว่า “ข้าควบคุมตัวเองไม่ได้ เสวียนเอ๋อร์ยกโทษให้ข้าเถอะ การประลองยุทธ์ยังเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมง ยังมีเวลา”

อินชิงเสวียนกลอกตาอย่างช่วยไม่ได้ ผู้ชายที่ตัวเองเลือกเอง นางจะทำอะไรได้อีก ทำได้แค่ตามใจเขาเท่านั้น

นางยืดคลายกล้ามเนื้ออย่างเมื่อยขบ ร่างกายฟื้นตัวได้ในระดับหนึ่ง นางรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า อาบน้ำ และไปที่สนามประลองยุทธ์

“แต่ตรงกลางคิ้วของเจ้า...”

หากอินชิงเสวียนจำไม่ผิด การเปลี่ยนแปลงหลายอย่างในปานสีแดงของเย่จิ่งหลานดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับชีวิตมนุษย์

ในเวลานี้ จู่ๆ ระฆังบนแท่นประลองก็ดังขึ้น คำพูดของอินชิงเสวียนก็ถูกขัดจังหวะ

ฉุยอวี้กล่าวกับทุกคนว่า “เมื่อวานเกิดเหตุการณ์บางอย่าง ในวันนี้การประลองยุทธ์จะดำเนินไปตามปกติ ผู้อาวุโสฮั่วเสียชีวิตอย่างน่าเศร้า ตำหนักเทพหอทองคำพ่ายแพ้หนึ่งสนามแล้ว และตอนนี้ยังเหลือการต่อสู้อีกสองสนาม เชิญทั้งสองฝ่ายคัดเลือกคนลงสนาม สิบห้านาทีหลังจากนี้ จะตัดสินแพ้ชนะอย่างแน่นอน”

เฮ่อยวนชี้ไปที่เฮ่อฉางเฟิง

“ฉางเฟิง เจ้าจะเป็นตัวแทนของอิ๋นเฉิงในการประลองรอบที่สอง”

กงซวินอวิ๋นเฟิ่งขมวดคิ้ว

“ท่านพี่ ไม่ได้ เฟิงเอ๋อร์ไม่เคยมีประสบการณ์การต่อสู้มาก่อน เปลี่ยนคนเถอะ เผื่อว่าศิษย์ตำหนักเทพจะมีความแค้นใจ...”

เฮ่อยวนถามนิ่งๆ “ฮูหยินไม่ไว้ใจตำหนักเทพ หรือไม่ไว้ใจเฟิงเอ๋อร์?”