สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 714

“ทำไมหรือเจ้าคะ หรือว่าติดตั้งไว้ไม่ได้แล้ว?”

อินชิงเสวียนเบิกตากว้าง รีบถามขึ้นมา

“ไม่ต้องกังวลไป ข้าเพียงถามดูเท่านั้น วันนี้ของสิ่งนั้นของเจ้าทำประโยชน์ได้ดีมาก ชาวตงหลิวกว่าสิบคนที่เข้ามาลอบโจมตี ลอยอยู่เหนือผิวน้ำทะเลราวกับปลาตาย”

อินชิงเสวียนตื่นเต้นดีใจขึ้นมาในทันที

“จริงหรือเจ้าคะ?”

เจ้าสำนักเซี่ยวหัวเราะแล้วพูดว่า “แน่นอน ตอนนี้มีลูกศิษย์กำลังไปที่ริมทะเล เพื่อนำศพเหล่านั้นขึ้นมา”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ อินชิงเสวียนก็เปลี่ยนสีหน้าทันที

“ไม่ได้ ตอนนี้ลงทะเลไม่ได้นะเจ้าคะ”

สิ่งของอย่างแหไฟฟ้าไม่แยกแยะมิตรหรือศัตรู หากลงไปตอนนี้ อย่างน้อยก็จะมึนงง หรืออย่างเลวร้ายที่สุดก็ถูกไฟฟ้าช็อตจนตาย

อินชิงเสวียนเพิ่งพูดจบ ลูกศิษย์นอกสำนักคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาจากด้านนอดด้วยความลนลาน

“เจ้าสำนักเซี่ยว แย่แล้วขอรับ ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดทุกคนที่ลงทะเลจึงเจ็บปวดกันเป็นอย่างมาก ยังมีลูกศิษย์อีกสองคนสลบอยู่ในน้ำ เจ้าสำนักเฮ่อลงไปช่วยก็เกือบได้รับบาดเจ็บเช่นกันขอรับ”

เมื่อได้ยินว่าเฮ่ออวิ๋นทงก็เสี่ยงที่เป็นอันตราย เจ้าสำนักเซี่ยวก็ร้อนใจขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

“ชิงเสวียน นี่มันเรื่องอะไรกัน?”

“หากอธิบายด้วยภาษาอาจจะซับซ้อนเล็กน้อย พูดง่ายๆ ก็คือเป็นปัญหาของเปิดปิด เมื่อระบบถูกเปิดอยู่ก็จะมีกลไกในน้ำ ต้องปิดระบบก่อนจึงจะสามารถลงไปช่วยชีวิตคนได้”

“เช่นนั้นก็รีบไปปิดก่อนเถอะ”

“เจ้าค่ะ”

อินชิงเสวียนขานรับ สองพี่น้องตระกูลเย่ก็เดินออกจากศาลาในสวนเช่นกัน

“พวกเราจะไปกับเจ้า”

“เพคะ”

อินชิงเสวียนไม่มัวพูดพร่ำ รีบแลกความเร็วจากในมิติโดยทันที

เย่จิ่งอวี้ก็ใช้วิชาตัวเบา พาเย่จิ่งหลานตรงไปยังริมทะเล

ขณะนี้มีคนยืนอยู่ที่ริมทะเลเป็นจำนวนไม่น้อย แต่ไม่มีผู้ใดกล้าเข้าใกล้น้ำเลย

“ขอบพระคุณท่านเจ้าสำนักเฮ่อ”

อินชิงเสวียนประสานมือคำนับแล้วถามขึ้นว่า “เห็นใดจึงไม่เห็นแม่สามีของข้าเล่า?”

เฮ่ออวิ๋นทงพูดด้วยความแปลกใจ “ผู้คุมตราเซี่ยวกลับไปตั้งนานแล้วไม่ใช่หรือ?”

เย่จิ่งอวี้โยนชาวตงหลิวลงบนพื้นหาดทราย ประสานมือคำนับแล้วถามว่า “ขอถามเจ้าสำนักเฮ่อ ท่านแม่ของข้ากลับไปตั้งแต่เมื่อใด?”

เฮ่ออวิ๋นทงครุ่นคิดแล้วพูดว่า “ราวหนึ่งชั่วยามแล้ว ทำไมหรือ นางยังไม่กลับไปที่หอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์งั้นหรือ?”

หัวคิ้วของเย่จิ่งอวี้ขมวดขึ้นมาเล็กน้อย

“ยังขอรับ”

เฮ่ออวิ๋นทงยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ต้องร้อนใจไป อาจจะพบคนรู้จักแล้วกำลังพูดคุยกันอยู่ก็ได้ เชื่อว่าอีกไม่นานก็จะกลับไปแน่นอน”

ระหว่างที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน เซี่ยวอิ๋นหวนก็ฟื้นขึ้นพอดี

ยังไม่ทันมองเห็นชัดเจนว่าคือที่ใด แส้หนังเส้นหนึ่งก็หวดเข้ามาในทันที