ณ ชายฝั่ง
ทุกคนได้นำศพขึ้นมาทั้งหมดแล้ว อินชิงเสวียนจึงสั่งให้ลูกศิษย์ทั้งหมดอย่าเพิ่งลงน้ำ และได้ประกอบสวิตช์กลับคืนใหม่อีกครั้ง
เฮ่ออวิ๋นทงเรียกลูกศิษย์ในสำนักสองสามคน และผลัดเวรกันเฝ้ายาม
ทันใดนั้น อินชิงเสวียนก็นึกขึ้นได้ว่ายังไม่เห็นต่งจื่ออวี๋ จึงถามว่า “น้องต่งผู้นั้นไปไหนหรือเจ้าคะ?”
เฮ่ออวิ๋นทงขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า “สองวันนี้ข้าได้รับข่าวว่าพบเบาะแสของลิ่นเซียวมาบ้าง จึงให้จื่ออวี๋ไปสืบข่าวดู”
อินชิงเสวียนร้องอ๋อ และถามด้วยความแปลกใจว่า “ผู้อาวุโสลิ่นเซียวไม่เคยกลับมาที่สำนักเลยหรือเจ้าคะ?”
เฮ่ออวิ๋นทงถอนหายใจ
“ไม่เลย”
จู่ๆ วันนั้นลิ่นเซียวก็จากไปโดยไม่บอกลา อินชิงเสวียนยังคิดว่าเขามาร่วมสงครามที่เป่ยไห่เสียด้วยซ้ำ ไม่คิดว่าจะหายตัวไปจริงๆ
เห็นได้ชัดว่าเฮ่ออวิ๋นทงไม่อยากพูดอะไรมากนัก จึงยิ้มแล้วพูดว่า “จื่ออวี๋ก็คิดถึงเจ้าอยู่ตลอดเวลา หากไม่มีข่าวแน่ชัดเขาจะกลับมาภายในไม่กี่วันนี้”
“ขอบคุณท่านผู้อาวุโสที่แจ้งให้ทราบ เช่นนั้นข้าและอาอวี้ขอตัวกลับก่อนนะเจ้าคะ”
เย่จิ่งอวี้ประสานมือคำนับต่อเฮ่ออวิ๋นทง
“ผู้เยาว์ขอลา”
“อืม”
ทั้งสามคนออกไปจากชายฝั่ง ด้วยความเป็นห่วงท่านแม่ของตัวเอง เย่จิ่งอวี้จึงเร่งฝีเท้าให้ไวยิ่งขึ้น
อินชิงเสวียนและเย่จิ่งหลานก็วิ่งฝุ่นตลบตามหลังเขาไป เพียงสิบห้านาทีก็มาถึงหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ ฮวาเชียนกำลังพูดคุยกับลูกศิษย์อยู่ในเรือน เมื่อเห็นเย่จิ่งอวี้ก็ถามทันทีว่า “ผู้คุมตราไม่ได้อยู่กับพวกท่านหรอกหรือ?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของเย่จิ่งอวี้ก็เปลี่ยนไปทันที
“ท่านแม่ของข้ายังไม่กลับมาอีกหรือ?”
ฮวาเชียนส่ายหน้า
“ยังเลย ข้าคิดว่าผู้คุมตราไปที่ชายฝั่งพร้อมกับพวกท่าน”
อินชิงเสวียนพูดว่า “ท่านแม่อาจบังเอิญพบสหายสนิท เป็นไปได้หรือไม่ที่น่าจะไปพบเพื่อนต่างสำนัก?”
“มีหลายคนที่สนิทสนมเช่นกัน...”
ฮวาเชียนเพิ่งพูดจบ ลูกศิษย์สองคนก็เดินเข้ามาจากด้านนอก
“ศิษย์พี่ฮวาเชียน พวกข้าไปตามหาหลายสำนักแล้ว แต่ก็ไม่พบผู้คุมตรา”
เมื่อได้ยินทั้งสองพูดเช่นนี้ อินชิงเสวียนก็ใจเต้น เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วยามแล้ว เซี่ยวอิ๋นหวนอาจเจอคนไม่ดีได้
เย่จิ่งอวี้ยิ่งร้อนใจดั่งไฟสุม
“ข้าจะออกไปตามหาดู”
อินชิงเสวียนรีบพูดขึ้นว่า “ข้าไปด้วย”
ฮวาเชียนคอยติดตามเซี่ยวอิ๋นหวนมาตลอด จึงเห็นนางเป็นญาติสนิทคนหนึ่งไปแล้ว จู่ๆ ตอนนี้เซี่ยวอิ๋นหวนหายไปอย่างไร้ร่องรอย นางก็ร้อนใจเช่นกัน
“พวกเจ้า ออกไปตามหาผู้คุมตราเดี๋ยวนี้ ข้าจะไปตามเจ้าสำนักกลับมาที่สำนักเทียนหยวน”
เจ้าสำนักเซี่ยวมีเรื่องด่วนต้องไปจัดการ ตอนนี้จึงยังไม่รู้เรื่องนี้
เย่จิ่งอวี้พยักหน้า
เย่จิ่งอวี้ครุ่นคิดครู่หนึ่งและเดินตามเข้าไป ในเมื่อมาถึงแล้วก็ต้องสืบหาให้ถึงที่สุด ไม่เช่นนั้นก็จะรู้สึกค้างคาใจ
ด้วยแสงสว่างสุดท้ายจากฟากฟ้า เย่จิ่งอวี้รีบสาวเท้าเดินเข้าไปในถ้ำ ในตอนนั้นเอง ลมหนาวพัดมาปะทะใบหน้าของเขา และมีกลิ่นเลือดโชยออกมาอย่างรุนแรง
กลิ่นคาวเลือดรุนแรงเป็นอย่างมาก เพียงพริบตาเดียวก็คละคลุ้งเต็มรูจมูก เย่จิ่งอวี้รู้สึกคลื่นไส้อย่างอดไม่ได้ หัวใจก็ดิ่งลงเล็กน้อย
ท่านแม่ถูกฆ่าแล้วงั้นหรือ?
เขาเริ่มวิตกกังวลและใช้วิชาตัวเบาไล่ตามเขาไปในทันที แต่ก็ต้องตกใจกับภาพตรงหน้าเขา
ณ ปากหุบเขามีต้นไม้ใหญ่ที่มีกิ่งก้านหนาทึบอยู่มากมาย แม้แต่กิ่งก้านก็มีความหนาถึงสองต้นขา บนกิ่งไม้แต่ละกิ่งมีคนถูกผ่าและมีเลือดไหลนองห้อยอยู่ ราวกับว่าพวกเขาผลิกายออกมาจากต้นไม้
เมื่อมองคร่าวๆ น่าจะมีมากถึงห้าหกสิบคน
คนเหล่านี้มีทั้งชายและหญิง มีทั้งคนแก่และเด็ก เย่จิ่งอวี้เคยนำทัพออกรบ มีความสามารถรอบด้าน เมื่อเห็นภาพเหตุการณ์ตรงหน้าก็รู้สึกหวาดกลัวอย่างอดไม่ได้
“ผู้ใดมาเล่นตุกติกอะไรที่นี่?”
เขาตะโกนเสียงเข้ม และทันใดนั้นก็มีเสียงดังก้องด้านในหุบเขา ยิ่งเพิ่มความแปลกประหลาดให้แก่หุบเขาที่เต็มไปด้วยคนตาย
เย่จิ่งอวี้ถามขึ้นอีกครั้ง แต่ก็ยังไม่มีคนพูด
เขาถอยหลังไปหลายก้าว พร้อมที่จะออกจากพื้นที่ผิดแผกแห่งนี้ แต่กลับบังเอิญชนศพร่างหนึ่ง เลือดสดจึงหยดลงในแขนเสื้อทันที
อุณหภูมิที่เย็นเล็กน้อยจะแทรกซึมเข้าสู่ผิวหนัง พร้อมด้วยกลิ่นคาวที่บาดจมูก เย่จิ่งอวี้รู้สึกคลื่นไส้อีกครั้ง ในขณะเดียวกันในใจก็เกิดความรู้สึกอีกอย่างหนึ่ง เป็นความรู้สึกโล่งใจที่แปลกประหลาดอย่างยิ่ง
เขาเงยหน้าขึ้นช้าๆ ลูกตาคู่หนึ่งเกิดแสงสีแดงออกมาสองวง...
บนยอดเขาที่อยู่ไม่ไกล มีเงาร่างหนึ่งยืนอยู่หลังต้นไม้หนาทึบมองเย่จิ่งอวี้จากที่ไกลๆ ดวงตาคู่นั้นเย็นชาราวกับน้ำ ปราศจากความอบอุ่นหรืออารมณ์ใดๆ หากไม่ใช่เพราะหน้าอกของเขายังสั่นอยู่ คงนึกว่ามีคนตายยืนอยู่ตรงนั้น...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
น่าจะต้องมีเล่มต่อรึเปล่าคะ เหมือนยังไม่จบเพราะตอนสุดท้ายเห็นว่ามีชนเผ่ามาเยือนโดยไม่ได้นัดหมาย...
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่ลงจนจบค่ะ❤️❤️...
แย่จิ่งหลานเอ๋ย ในมิติไม่มียาสลบหรือ เอามาแทงคอตอนเผลออะไรอย่างนี้ให้หลับไป...
ขอบคุณแอดมากๆค่ะที่อัพจนจบ 🙏👍สนุกมากเรื่องนี้ happy ending สุขสันต์วันสงกรานต์ หยุดพักผ่อนได้แล้วนะแอด555 ยังไงเรื่องถัดไปขอเรื่องฮองเฮาสุดที่รักด้วยนะคะ...
รออัพต่อนะคะ ใกล้จะจบแล้ว...
เศร้าเลย แอดมินไม่มาต่อ พลีสสสส...
รอๆๆ กลับมาอัพต่อค่ะ น่าจะใกล้จบแล้ว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอคะ กำลังสนุกเลย อินชิงเสวียนถูกจับแบบนี้จะมีใครมาช่วยได้บ้าง...
ตัวโกงเก่งกว่าคนดีแถมคนชั่วร้ายก็มีอยู่มากมายทั้งนอกทั้งในแบบนี้จะสู้ศึกไหวเหรอ...
มันเป็นพวกไหนกันแน่นะที่บ่อนทำลายชาติ ที่สำคัญจะเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลอินด้วยหรือเปล่า...