สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 950

“ได้จริงๆ หรือ”

เย่ไห่ถังต้องการออกจากวังโดยเร็วที่สุด แต่ก็กลัวว่าอินชิงเสวียนจะหิว จะถูกเสด็จพี่ตำหนิเอาได้

“ไม่มีปัญหา ข้ายังไม่หิวเท่าไหร่”

อินชิงเสวียนกำชับอะไรสองสามคำ แล้วพาเย่ไห่ถังออกจากวัง

เมื่อมาถึงประตูจิ้งอาน ก็เห็นหลี่เต๋อฝูเดินนำนายหญิงยี่สิบคนเข้าแถวเพื่อออกไปข้างนอก ทุกคนร้องไห้โศกเศร้าเหมือนไปงานไว้ทุกข์

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า หลี่เต๋อฝูก็หันกลับมา

พูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มว่า “กระหม่อมถวายพระพรกุ้ยเฟย ถวายพระพรองค์หญิงพ่ะย่ะค่ะ”

เย่ไห่ถังโบกมืออย่างอารมณ์ดี

“ตามสบาย พวกนางจะออกจากวังแล้วหรือ”

หลี่เต๋อฝูตอบว่า “ถูกต้อง ฝ่าบาทมีราชโองการลงมาแล้ว ให้กระหม่อมไปส่งเหล่านายหญิงออกจากวังวันนี้พ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อพูดตรงนี้ หลี่เต๋อฝูก็เหลือบมองอินชิงเสวียน

ฝ่าบาทสามารถทำเช่นนี้เพื่อกุ้ยเฟยได้ เรียกได้ว่าเสี่ยงต่อการไม่ยอมรับจากใต้หล้าจริงๆ

หากพระสนมมีลูกชายหญิงหลายคนก็แล้วไปเถิด แต่ตอนนี้มีวังหลังมีองค์ชายน้อยเพียงคนเดียว เด็กน้อยเลี้ยงดูให้เติบใหญ่ได้ยาก หากเกิดอะไรขึ้น ฝ่าบาทมิต้องไร้ผู้สืบทอดบัลลังก์งั้นหรือ

ถุยๆ!

นี่เขากำลังคิดอะไรอยู่ โหราจารย์บอกว่าองค์ชายน้อยเป็นดาวนำโชคลงมาจุติโลกมนุษย์ ต้องมีอายุยืนยาวแน่!

ในขณะที่หลี่เต๋อฝูกำลังคิดไปเรื่อยเปื่อย ก็ได้ยินอินชิงเสวียนถามว่า “นายหญิงหอฉงฮวาก็จากไปแล้วงั้นหรือ”

“ทูลกุ้ยเฟย นายหญิงของหอฉงฮวาจะจากไปคืนนี้ นางมีของมากมาย เกรงว่าจะเก็บข้าวของสักพัก”

อินชิงเสวียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“ยังดี ประเดี๋ยวรบกวนหลี่กงกงส่งคนไปแจ้งด้วย ว่าให้นางรอข้ากลับมาก่อน”

หลี่เต๋อฝูค้อมกายแล้วพูดว่า “กุยเฟยโปรดวางพระทัย เมื่อกระหม่อมส่งนายหญิงน้อยเหล่านี้แล้ว จะรีบไปที่หอฉงฮวาทันที”

เย่ไห่ถังคิดถึงแต่เรื่องอินปู้อวี่ ไม่มีความรู้สึกใดๆ กับนายหญิงน้อยเหล่านี้มากนัก

อินชิงเสวียนพยักหน้า

สำหรับนางแล้ว นี่เป็นเรื่องดี ถ้าพวกนางจะคิดเช่นไร ก็เป็นเรื่องของพวกนางแล้ว

เมื่อนึกได้ว่าซูฉ่ายเวยต้องออกไปคืนนี้ อินชิงเสวียนก็ถอนหายใจอีกครั้ง แล้วพูดกับทหารองครักษ์ที่ขับรถม้าว่า “รีบไปกันเถอะ”

“พ่ะย่ะค่ะ”

ทหารองครักษ์ใช้แส้เฆี่ยนม้า และภายในสิบห้านาที ทั้งหมดก็มาถึงโรงเรียนสอนการต่อสู้

เย่ไห่ถังแทบจะรอไม่ไหวที่จะกระโดดลงจากรถม้า มองด้วยสีหน้าสนใจใคร่รู้

“นี่คือโรงเรียนสอนการต่อสู้ใช่หรือไม่”

“อื้ม ข้าจะพาเจ้าเข้าไปดู”

อินชิงเสวียนเดินทอดน่องไปที่ประตู และทันใดนั้นก็มองเห็นกลุ่มนักพรตเต๋าสวมชุดผ้าลินินหยาบเดินมาจากทางทิศตะวันออก