“ทำไรกันสาว ๆ” พวกฉันนั่งคะยั้นคะยอให้อีแมนนี่เล่าแผนการพิสูจน์บ้าบออะไรนั่นของมันมาพักใหญ่มันก็ไม่ยอมเล่า จนกระทั่งเควินที่เหมือนจะเพิ่งเลิกเรียนเดินมาเจอพวกเราที่นั่งหน้าตึกคณะพอดี
“ฮายเควินสุดหล่อ เลิกเรียนแล้วเหรอคะ” อีแมนนี่โบกมือทักทายเควินแล้วก็ส่งสายตาหยาดเยิ้มไปให้ ขนลุกแทนเควินชะมัด ส่วนฉันกับมิลานก็ยิ้มทักทายเขาไป
“อื้อ แล้วพวกเธอล่ะ ไม่มีเรียนเหรอ” เควินตอบแล้วก็นั่งลงที่ม้านั่งข้างฉัน
“อาจารย์ปล่อยก่อนเวลาน่ะ แล้วนายล่ะเพื่อน ๆ ไปไหนหมด” มิลานถาม เออจริงสิปกติแก๊งหล่อ รวยชั่วโฉดเวลาเลิกเรียนมันต้องเดินลงมาที่พร้อมกันแต่วันนี้แปลกแฮะ
“ไอ้แอลไปคุยธุระกับอาจารย์ ส่วนไอ้เหี้ยตินขึ้นไปห้องน้ำชั้นบน เด็กมันรออยู่” เควินตอบแล้วยักไหล่เหมือนไม่ใส่ใจแต่ฉันนี่สิเจ็บจี้ดที่ใจเลย ไม่ต้องบอกก็พอจะเดาออกว่าเข้าไปทำอะไรในห้องน้ำกับเด็กของเขาที่รออยู่
สมสู่กันได้ทุกที่จริง ๆ
“เออแล้วกินข้าวกันยังหิวว่ะไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อยสิ” เควินมองหน้าพวกฉันสลับกัน
“หิวแต่แมนนี่ไม่ว่างน่ะสิคะวินขา ต้องรีบไปหาหมอฟีลเลอร์หมดพอดี” แมนนี่บอกด้วยท่าทางอาย ๆ
“เอ้างั้นเหลือมิลานกับมินดิไปไหนกันไหมล่ะ” เควินเลยหันมามองพวกเรา
“ฉันก็ไม่ว่างเนี่ยแม่ส่งข้อความมาตามต้องรีบไปแล้ว” มิลานยกโทรศัพท์ขึ้นให้ดูว่าแม่ส่งข้อความให้ไปหา
“มินมึงบ่นหิวไม่ใช่เหรอไปกินข้าวกับเควินสิ เควินขามินมันว่างแล้วมันก็หิวมากด้วย งั้นเควินไปกับมินตรานะคะ ไปเลยป่ะ ๆ แยกกันตรงนี้แหละ” อีแมนนี่โพล่งขึ้นรัว ๆ เหมือนท่องสคลิปต์มาแล้วก็ทำท่าคะยั้นคะยอยัดเยียดฉันแบบโจ่งแจ้งทำให้ฉันรู้ทันทีว่านี่คงเป็นหนึ่งในแผนพิสูจน์แปลก ๆ ที่อีแมนมันคิดมาสด ๆ ซึ่งฉัน 50/50 นะว่ามันจะได้ผลกับล้มเหลวเท่า ๆ กัน
“โอเคได้ดิ ไปกันเลยไหมมิน” ฉันพยักหน้าตอบเควินก่อนจะชวนกันแยกย้ายแล้วเดินไปรถเควินกันสองคน มีคนมองพวกเราด้วยความสนใจเต็มเลยล่ะ ปกติฉันกับเควินก็ไม่ได้สนิทซี้ปึกกันมากนี่คะวันนี้ออกจากมหาลัยด้วยกันก็ต้องมีคนสนใจเป็นธรรมดา
เควินเสือผู้หญิงจะตายไป ผู้หญิงที่เดินกับเขาส่วนมากก็มีแค่คู่ควงคู่ขาเท่านั้นแหละ หมอนี่ไม่ค่อยชอบเดินกับเพื่อนผู้หญิง ส่วนฉันตอนนี้ก็เปลี่ยนแปลงตัวเองจนสวยแซ่บ คนที่เห็นคงต้องคิดว่าฉันกับเควินกำลังคั่วกันอยู่แน่นอน แต่แล้วไงใครแคร์เพราะนั่นแหละคือสิ่งที่ฉันต้องการ
“เธออยากกินไรล่ะมิน” เควินถามฉันหลังจากที่พวกเราเข้ามานั่งในรถ Audi R8 Coupe V10 ป้ายแดงสีขาวสุดหรูและโคตรเท่ห์ของเขา ฮือ~ ชอบมากเลยค่ะเป็นรถในฝันที่อยากได้มาก วันนี้ได้มานั่งถือว่าเป็นบุญของมินตรา
“อะไรก็ได้แล้วแต่นายเลย” ฉันตอบเขายิ้ม ๆ แล้วมองรถจนเพลิน
“ได้ไงฉันชวนเธอมาก็ต้องตามใจเธอสิ” เควินท้วง
“เราไม่รู้อ่ะวิน เรากินไรก็ได้”
“ไม่ ๆ เธอเลือกเถอะ เกิดมาไม่เคยเลือกร้านอาหารเองว่ะ มีแต่ผู้หญิงจูงเข้าร้านหรู ๆ” เควินเกาหัวเก้อ ๆ
“ฮ่า ๆๆ สายเปย์ว่างั้น ถ้างั้นเข้าห้างเจอร้านไหนเป็นร้านแรกเราเข้าร้านนั้นเลยโอเคไหม” ฉันหัวเราะท่าทางของเควิน แล้วขยิบตาให้เขาเควินก็เลยพยักหน้าตกลง
“ชอบรถรุ่นนี้เหรอมิน” เควินขับไปได้สักพักก็เอ่ยถามฉัน สงสัยคงเห็นอาการของฉันแน่เลย น่าอายชะมัด
“อื้อ เราชอบมากเลย เพิ่งเห็นเปิดตัวที่งานมอเตอร์โชว์เมื่อเดือนที่แล้ว ไม่นึกไม่ฝันว่าวันนี้จะมีบุญได้นั่ง ฮ่า ๆๆ” ฉันบอกเขาแล้วหัวเราะออกมาแก้เขิน
“งั้นเดี๋ยวพานั่งบ่อย ๆ ดีไหม”
“หืม คิดไรกับเรารึเปล่าเนี่ย บอกไว้ก่อนนะเสือแบบวินเราไม่เสี่ยง” ฉันหันหน้าไปมองเขาแล้วพูดออกไปทีเล่นทีจริง ถึงแม้ว่าในใจจะอยากฉอเลาะเควินที่เป็นคนใกล้ตัวออสตินให้เขาหวงบ้าง แต่ก็ไม่อยากให้เควินมาคิดอะไรเกินเลยกับฉัน เขาเป็นเพื่อนที่นิสัยดีมากคนหนึ่งนะอยากจะรักษาความเป็นเพื่อนเอาไว้นาน ๆ
“ทำไมจะเข้าไม่ได้ล่ะ มากกว่าเข้ามาในห้องฉันก็ทำมาแล้ว” ออสตินยักคิ้วให้ฉัน อะไรของหมอนี่กันนะ เขาต้องการอะไรบอกทีเถอะ
“อย่ามาพูดจาทุเรศ ๆ แถวนี้นะออสติน ออกไปจากห้องฉันได้แล้วที่นี่ไม่ต้อนรับนาย เชิญ!” ฉันเอ่ยปากไล่เขาอย่างเหลืออด
“ทำไม? ได้เป้าหมายใหม่ที่มันสนใจเธอมากกว่าฉันแล้วงั้นสิ” ออสตินถามฉัน แค่คำพูดฉันไม่อยากถือสาคนอย่างเขาหรอกนะ แต่แววตาที่มองมาด้วยสายตาดูถูกของเขามันทำให้ฉันเหลืออด
“หยุดคำพูดต่ำ ๆ ที่จะพ่นออกมาซะ” ฉันพยายามบังคับเสียงให้เรียบที่สุด เพราะคงเปล่าประโยชน์ที่จะตะโกนคำพูดหยาบคายด่าเขา คนเลวแบบนี้มันไม่สะเทือนหรอก
“ทำไม? รับไม่ได้เหรอ แอบชอบฉันมาตั้งหลายปีพอฉันไม่รับผิดชอบก็หาเป้าหมายใหม่ ติดใจเรื่องบนเตียงเหรอมินตราถึงรีบหาผัวใหม่ขนาดนี้”
เพี้ยะ!
เสียงฝ่ามือฉันกระทบหน้าของออสตินสุดแรงจนเกิดเสียงดังลั่นทำเอามือฉันชาไปทั้งมือ หน้าของเขาก็หันไปตามแรงตบ พอออสตินหันหน้ามาด้วยสายตาที่ลุกเป็นไฟช้า ๆ ฉันถึงได้เห็นว่าฉันตบเขาจนปากแตก หึ! ดี! แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ!
“เออ! ติดใจ ติดใจมากด้วย ยิ่งเป็นเควินยิ่งติดใจ เพราะเขาดีกว่านายทุกอย่าง โดยเฉพาะเรื่องบนเตียง!” ฉันตะโกนใส่หน้าออสติน อยากพูดแรง ๆ ให้เขารู้สึกขายหน้าที่สู้คนอื่นไม่ได้
“หึ! โคตรร่าน” ออสตินแค่นยิ้มเยาะเย้ยแล้วก็พูดออกมา ฉันได้ยินแล้วโคตรโมโหโคตรเกลียดมันเลย
“ไม่หรอก ฉันยังไม่ได้เสี้ยวหนึ่งที่นายว่าเลย แต่นี่เพราะเควินเขาดีจริง ๆ ฉันก็เลยติดใจ” ฉันพูดประโยคสุดท้ายช้า ๆ แล้วก็ยิ้มออกมาเพื่อสื่อความหมายให้ออสตินเข้าใจว่าที่ติดใจคือเรื่องไหน แล้วก็ดูจะได้ผลเพราะคนอย่างออสตินไม่ชอบโดนหยามอยู่แล้ว หมอนั่นกำหมัดแน่นจนมือสั่น
“ดี! ร่านมากใช่ไหม กูจะเอาให้ไม่กล้าเดินไปร่านกับตัวผู้ที่ไหนเลย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: SO BAD เพื่อนสนิทร้ายซ่อนรัก