สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1028

"ศิษย์น้องเซียว หัวหน้าหมู่บ้านก็อยู่ที่นี่แล้ว คุณเลิกถามหาความรับผิดชอบเถอะ ไม่อย่างนั้นมันไม่เป็นผลดีต่อใครเลย" ศิษย์พี่ฟางตระหนักถึงสถานการณ์ที่ไม่ปกติ รีบก้าวออกมาพูดห้ามปรามเสียงเบา

"เรื่องนี้ถามอาวุโสห้าก็แล้วกัน ผมสู้เพื่ออาวุโส ถ้าหากอาวุโสยอมจบแค่นี้ ผมยังจะพูดอะไรได้อีก?" หลินหยางเรื่องทั้งหมดไปที่ตัวของฉางเหมี่ยว

ฉางเหมี่ยวรู้สึกอึ้ง เริ่มไม่รู้ควรทำยังไงดี

ถ้าหากบีบคั้นคนพวกนี้คุกเข่าขอโทษ เมื่อเป็นแบบนั้น คนที่เขาล่วงเกินไม่ได้มีแต่คนพวกนี้ ยังรวมไปถึงหัวหน้าหมู่บ้านด้วย แต่ถ้าหากไม่ทำ เกรงว่าลูกศิษย์มากมายต้องรู้สึกผิดหวังในตัวของเขาแน่นอน

สถานการณ์ในตอนนี้เลือกแบบไหนก็ไม่เป็นผลดี

ฉางเหมี่ยวลังเล

ทว่าในตอนนั้นเอง หัวหน้าหมู่บ้านพูดขึ้นอย่างกะทันหัน "เฉียวจ้านเป่ย หวังอี"

"หัวหน้าหมู่บ้าน!"

คนทั้งสองรีบตอบรับทันที

"รีบพาศิษย์น้องของพวกคุณไปคุกเข่าขอขมาอาวุโสฉางเหมี่ยวเดี๋ยวนี้" หัวหน้าหมู่บ้านพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"หา?"

"เรื่องนี้…"

คนทั้งสองตกตะลึง

"ทำไม? ต้องให้ผมพูดซ้ำเป็นรอบที่สองเหรอ?" หัวหน้าหมู่บ้านพูด

ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่มีทางเลือก จึงทำได้แต่คุกเข่าขอโทษ

เฉียวจ้านเป่ยรู้สึกแค้นใจมาก

"ส่วนอาวุโสหวังเฉียว ตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บ ไม่สะดวกทำเรื่องแบบนี้ หลังจากเขาหายดีแล้วค่อยสั่งให้เขามาเยี่ยมเยียนอาวุโสฉางเหมี่ยวด้วยตัวเอง อาวุโสฉางเหมี่ยวคิดว่ายังไง?" หัวหน้าหมู่บ้านพูด

"ดี ดี! เอาแบบนี้ก็แล้วกัน เอาแบบนี้เลย…" ฉางเหมี่ยวเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของตนเองแล้วรีบพูด

"คุณล่ะ? มีความเห็นอะไรหรือเปล่า?" หยานซานไคมองไปทางหลินหยาง

"ผมจะไปมีความเห็นอะไรได้อีก?" หลินหยางยิ้มแล้วยิ้มอีก

"ไม่มีความเห็นก็ดี พวกคุณกลับไปเถอะ ฉางเหมี่ยว เซียวหง พวกคุณสองคนตามผมมา!"

หยานซานไคพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย หันหลังแล้วเดินเข้าไปในห้องโถงบรรพบุรุษ

ฉางเหมี่ยวรู้สึกประหม่าเล็กน้อย

เขากังวลว่าหยานซานไคตำหนิเขาเพราะเรื่องนี้

ทว่าหลังจากที่เดินเข้าไปในห้องโถงบรรพบุรุษ หยานซานไคเอ่ยปากพูดโดยตรง

"อาวุโสฉางเหมี่ยว คุณเป็นคนถ่ายทอดทักษะเข็มเงินเฟยฮัว…ให้ลูกศิษย์เซียวหงเหรอ?"

"ไม่ใช่ ไม่ใช่อยู่แล้ว…ฉางเหมี่ยวจะไปมีความรู้เรื่องทักษะเข็มเงินเฟยฮัวได้ยังไง? หัวหน้าหมู่บ้านเข้าใจผิดแล้ว!" ฉางเหมี่ยวรีบพูด

"หืม? เซียวหง แล้วคุณไปเรียนทักษะเข็มเงินเฟยฮัวมาจากไหน? ยิ่งไปกว่านั้นทักษะการใช้เข็มของคุณ…ได้รับการถ่ายทอดมาจากอาวุโสฉางเหมี่ยวคนเดียวจริงเหรอ?" หยานซานไคถามต่อ

สามารถเอาชนะหวังเฉียว…มันเกินขอบเขตการถ่ายทอดของฉางเหมี่ยว

หยานซานไคไม่เชื่อว่าฉางเหมี่ยวเป็นคนสอนเซียวหงคนนี้

หลินหยางยิ้ม เอ่ยปากพูดโดยตรง

"ผมเรียนรู้จากตัวอักษรบนแผ่นศิลาที่อยู่ทางใต้!"

"แผ่นศิลาที่อยู่ทางใต้ของหมู่บ้าน?"

หยานซานไครู้สึกอึ้งเล็กน้อย พูดด้วยความประหลาดใจ "บรรพบุรุษของหมู่บ้านราชาสมุนไพรเป็นคนบันทึกอักษรบนแผ่นศิลา หลาบปีมานี้มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถเข้าถึงมัน! คุณเข้าใจมันด้วยเหรอ?"

"หัวหน้าหมู่บ้าน คุณก็บอกแล้วว่ามีเพียงไม่กี่คนที่สามารถเข้าใจ ในเมื่อมีเพียงไม่กี่คน แสดงว่ามันต้องมีถูกหรือเปล่า ผมจำได้ว่าหม่านเฉาลูกศิษย์คนโตของอาวุโสสามสามารถเรียนรู้ทักษะเซียงหลงโชจากแผ่นศิลา เขามีพรสวรรค์ที่ค่อนข้างน่าทึ่ง ส่วนผมสามารถเรียนรู้ทักษะเข็มเงินเฟยฮัวจากบนแผ่นศิลา แล้วมันน่าแปลกตรงไหน?" หลินหยางยิ้มแล้วพูด

คิ้วของหยานซานไคคลายลงไม่น้อย พยักหน้าพูด "ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง แต่ในเมื่อคุณสามารถเข้าใจอักษรที่อยู่บนแผ่นศิลา นั่นก็หมายความว่าพรสวรรค์ของคุณไม่ด้อยไปกว่าหม่านเฉา! เบื้องบนเคยกำชับ ขอเพียงเป็นบุคคลมีพรสวรรค์ที่น่าทึ่ง ส่งตัวให้เขา เขาจะเป็นคนขัดเกลาด้วยตนเอง เซียวหง อีกเดี๋ยวคุณเขียนจุดสำคัญของทักษะเข็มเงินเฟยฮัวมาให้ผม ผมจะเสนอชื่อของคุณไปอยู่กับเบื้องบน! เข้าใจหรือยัง?"

"ครับ! หัวหน้าหมู่บ้าน!"

ดวงตาของหลินหยางเป็นประกาย รีบตอบรับทันที

ด้านนอกของสถานที่พักฟื้น

หยานเคอเอ๋อสามารถลงจากเตียงมาเดินได้แล้ว

แต่บาดแผลบนร่างกายของเธอยังไม่หายดี

อย่างไรก็ตามเธอเพิ่งพักฟื้นได้ไม่นาน

ต้องใช่แน่!

หยานเคอเอ๋อขมวดคิ้ว เริ่มครุ่นคิด

ผ่านไปสักพัก ใบหน้าของเธอซีดขาว เหมือนเข้าใจอะไรบางอย่าง

"อ๊าก!" การคาดเดาที่น่าสะพรึงกลัวทำให้เธออุทานเสียงดัง

.คุณหนู เป็นอะไรเหรอ?

สีหน้าของฉินฮวนเปลี่ยนไปทันที รีบตะคอกถาม

"ฉัน…ฉันทรมาน หัวใจของฉันทรมาน!"

หยานเคอเอ๋อตะโกนด้วยความเจ็บปวด ร่างกายก้าวถอยหลังทิ้งตัวล้มลงบนพื้นโดยตรง ไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้อีก!

"คุณหนู! คุณเป็นอะไรหรือเปล่า? ใครก็ได้! ใครก็ได้รีบมาเร็ว!"

ฉินฮวนตะโกนด้วยความร้อนจอย

.....

ภายในบ้านที่เงียบสงบหลังหนึ่ง

หลินหยางเก็บเข็มเงิน บนใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อ พูดกับคนที่อยู่ด้านหลังด้วยรอยยิ้ม "หัวหน้าหมู่บ้าน ผู้อาวุโสทุกท่าน พิษบนร่างกายจ้งมู่ถูกถอนเรียบร้อยแล้ว ชีวิตของเขาปลอดภัยแล้ว!"

"จริงเหรอ?"

"เยี่ยมไปเลย!"

คนของหมู่บ้านราชาสมุนไพรที่อยู่ในเหตุการณ์รู้สึกดีใจมาก

"คิดไม่ถึงว่าทักษะเข็มเงินเฟยฮัวจะน่าอัศจรรย์แบบนี้ สามารถถอนได้แม้กระทั่งพิษที่แปลกประหลาดแบบนี้! ร้ายกาจมาก!"

"ยังไงนี่ก็เป็นถึงทักษะเข็มที่บรรพบุรุษของเราจารึกเอาไว้ จะธรรมดาได้ยังไง?"

"ท้ายที่สุดก็เป็นเพราะพรสวรรค์ที่โดดเด่นของศิษย์เซียวหงคนนี้ด้วยเช่นกัน! พวกเราไม่เข้าใจ แต่เขากลับเข้าใจ! เห็นได้ชัดว่าพรสวรรค์ของคนคนนี้ไม่ธรรมดา!"

"ใช่แล้ว!"

ผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์พูดชมไม่หยุด