สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1030

"ฮือฮือฮือ ฮือฮือฮือ…"

ในตอนนั้นเอง มีเสียงร้องไห้และเสียงร้องคร่ำครวญของคนดังขึ้นจากด้านข้าง

หลินหยางรู้สึกอึ้ง รีบหันไปมอง

กลับพบคนจำนวนมากถูกล่ามด้วยโซ่ตรวนเสื้อผ้าฉีกขาดเดินเข้ามา

บนใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยคราบน้ำตา ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล บางคนถึงขั้นแขนหักขาหักน่าเวทนามาก

"เดิน! รีบเดินเดี๋ยวนี้!"

ลูกศิษย์ของหมู่บ้านราชาสมุนไพรที่อยู่ด้านหลังถือแส้ คอยฟาดใส่คนพวกนั้นเป็นครั้งคราว

ทุกคนเดินมาถึงกลางสนามพร้อมกับเสียงร้องคร่ำครวญ

หลังจากนั้นมีอาวุโสเข้ามาแยกคนพวกนี้ออกจากกัน จะมีคนคุกเข่าลงที่ด้านข้างของยาสมุนไพรที่นำมากองไว้ก่อนหน้านี้ทุกกอง

"ตัวแปรยา?"

สีหน้าของหลินหยางเปลี่ยนไปทันที เขาเข้าใจแล้ว

คนพวกนี้…ถูกหมู่บ้านราชาสมุนไพรนำมาใช้เป็นตัวแปรของยา!

เดรัจฉาน!

สัตว์เดรัจฉานทั้งนั้น!

แววตาของหลินหยางแดงก่ำ เปลวไฟแห่งความโกรธกำลังลุกโชน!

นี่คือหมู่บ้านราชาสมุนไพรที่ขึ้นชื่อว่าทำคุณประโยชน์ให้กับโลกทั้งใบเหรอ?

นี่ยังเป็นแพทย์ผู้กอบกู้สิ่งมีชีวิตทุกสรรพสิ่งเหรอ?

คนพวกนี้มันยมทูตต่างหาก!

พวกเศษสวะที่สู้ไม่ได้แม้กระทั่งสัตว์เดรัจฉาน!

หลินหยางกําหมัดแน่น หน้าอกแทบจะระเบิดอยู่แล้ว

คนพวกนี้ กำลังดูหมิ่นวิชาแพทย์!

"ศิษย์พี่เซียว ทำไมคุณมาเช้าจัง?"

ในตอนนั้นเอง มีเสียงพูดอารมณ์ดีดังขึ้นจากด้านข้าง

หลินหยางหันไปมอง พบว่าเป็นเสวียหู ศิษย์พี่ฟางและคนอื่นเดินเข้ามา

เห็นสีหน้าของหลินหยางดูไม่ปกติ เสวียหูรู้สึกอึ้งเล็กน้อย "ศิษย์พี่เซียว คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?"

"ไม่เป็นไร"

หลินหยางสูดหายใจเข้าลึกๆ พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง

"ศิษย์น้องเซียว วันนี้เป็นวันดีของคุณ คุณต้องยิ้มเข้าไว้" ศิษย์พี่ฟางยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

"ใช่แล้ว ศิษย์น้องเซียว ต่อไปคุณเจริญก้าวหน้าแล้วอย่าลืมพวกเราทุกคนล่ะ!"

"ศิษย์น้องเซียว ต่อไปต้องฝากตัวด้วย"

ทุกคนรุมล้อมเข้ามาพูดอย่างยิ้มแย้ม

เขารู้ว่า‘เซียวหง’กำลังจะถูกหัวหน้าหมู่บ้านส่งตัวไปให้เบื้องบนคนนั้นปลูกฝัง ยิ่งไปกว่านั้นภายในหมู่บ้านได้ตัดสินใจแล้ว ต้องปลูกฝังเซียวหงอย่างเต็มที่

นั่นหมายความว่าเซียวหงจะได้รับทรัพยากรที่ดีที่สุดของหมู่บ้านราชาสมุนไพร

อนาคตไร้ขีดจำกัด

คนเหล่านี้จะไม่ประจบประแจงเขาได้อย่างไร?

"เซียวหง ได้ยินมาว่าวันนี้เบื้องบนจะเปิดกระดูกให้คุณ! คุณต้องให้ความร่วมมือกับเบื้องบนอย่างเต็มที่! ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจะกลายเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของหมู่บ้านราชาสมุนไพร!"

ในตอนนั้นเอง มีเสียงหัวเราะที่อารมณ์ดีดังขึ้นจากด้านข้าง

เห็นเพียงอาวุโสห้าฉางเหมี่ยวเดินเข้ามา

สีหน้าของเขาเปล่งปลั่ง ดูอารมณ์ดีมาก

ตั้งแต่‘เซียวหง’คนนี้กลายเป็นอัจฉริยะ สถานะของเขาในหมู่บ้านสูงขึ้นอย่างก้าวกระโดด!

อย่างไรก็ตาม เซียวหงเป็นลูกศิษย์ของเขา ในอนาคตถ้าหากเซียวหงบรรลุกลายเป็นเซียน เขาเองก็จะพลอยได้รับบารมีไปด้วยไม่ใช่หรือ?

"เปิดกระดูก? หมายความว่ายังไง?" หลินหยางหันไปถาม

"แม้แต่เรื่องนี้คุณก็ไม่รู้เหรอ? เปิดกระดูกกล้องคือการชำระล้างไขกระดูก เปิดผนึกเส้นเลือดและกระดูก! เมื่อไหร่ที่เส้นเลือดและกระดูกถูกเปิดผนึก ร่างกายของคุณก็จะไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์ธรรมดาทั่วไปสามารถเทียบ ถึงขั้นสามารถถูกเรียกว่าร่างเซียน!" ฉางเหมี่ยวพูดด้วยสีหน้าที่อิจฉา "เล่ากันว่าร่างกายที่ได้รับการเปิดกระดูก มีเพียงเบื้องบนและหัวหน้าหมู่บ้านเท่านั้นที่มีครอบครอง คุณสามารถกลายเป็นคนที่สาม ไม่รู้ว่าทำให้ผู้คนมากน้อยเท่าไหร่ที่อิจฉา!"

"จริงเหรอ?" หลินหยางขมวดคิ้ว "แล้วการเปิดกระดูก…ควรเปิดยังไง?"

เขาเริ่มมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเท่าไหร่

เปิดกระดูกไม่ใช่เรื่องง่ายแน่นอน…

"วิธีการโดยละเอียดของการเปิดกระดูกผมไม่รู้ เทคนิคการเปิดกระดูกเป็นเรื่องที่ค่อนข้างซับซ้อน สมุนไพรที่กองอยู่ทางโน้นเตรียมไว้เพื่อสำหรับคุณ! สมุนไพรทุกชนิดที่วางอยู่ตรงนั้น ล้วนแต่เป็นสมุนไพรที่หมู่บ้านราชาสมุนไพรใช้คนและทรัพยากรจำนวนมากเพื่อตามหามา! ทุกชนิดล้วนแต่เป็นของล้ำค่า!" ฉางเหมี่ยวชี้ไปทางโต๊ะที่อยู่ฝั่งซ้ายมือ เขายิ้มแล้วพูด

บนโต๊ะทุกตัวถูกกองเต็มไปด้วยสมุนไพรล้ำค่า

หลินหยางสามารถมองออก สมุนไพรทุกชนิดล้วนแต่เป็นของหายากทั้งนั้น

ทว่าข้างโต๊ะเหล่านี้ ยังมีคนอีกหลายคนที่คุกเข่าอยู่ตรงนั้น

พวกเขาถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวน กำลังร้องไห้และส่งเสียงคร่ำครวญ

หลินหยางมองคนพวกนี้ พูดเสียงเบา "คนพวกนี้มีไว้ทำอะไร?"

"พวกเขา…ก็ต้องเป็นตัวแปรของยาอยู่แล้ว" ฉางเหมี่ยวยิ้มแล้วพูด

"ใช้มนุษย์เป็นตัวแปร?" หลินหยางหันไปถามด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "แบบนี้มันเหมาะสมเหรอ?"

ฉางเหมี่ยวได้ยินคำพูดประโยคนี้ งงเป็นไก่ตาแตกทันที "เซียวหง คุณอยู่หมู่บ้านนี้มาก็หลายปีแล้ว หรือเมื่อก่อนคุณไม่เคยเห็นการใช้คนเป็นเป็นตัวแปร?"

"ใครคือเซียวหง รีบออกมาเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นผมจะจัดการพวกคุณทุกคนไปด้วย!" ฉงจี้เทียนมองมาทางลูกศิษย์ของฉางเหมี่ยว ตะโกนเสียงดังอย่างครอบงำ

"อะไรนะ?"

"คุณเกินไปแล้ว!"

"ไม่เห็นคนอื่นอยู่ในสายตา"

พวกลูกศิษย์ตะคอกด้วยความโกรธ

แววตาของหลินหยางหวั่นไหวเล็กน้อย ก้าวออกมาข้างหน้า

"ผมนี่แหละเซียวหง ศิษย์พี่ฉงท่านนี้มีอะไรจะชี้แนะเหรอ?"

"คุณ?" ฉงจี้เทียนเหลือบมองหลินหยาง "ลงมือเถอะ!"

"ลงมือ?"

"สู้กับผม ใช้ศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์ เมื่อคุณชนะ ผมจะให้คุณขึ้นเป็นผู้นำของลูกศิษย์อย่างราบรื่น! ถ้าคุณแพ้ก็ไสหัวไป! ! ฉงจี้เทียนพูดด้วยความโกรธ"

"หืม?"

หลินหยางเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

ดูจากท่าทางฉงจี้เทียน หลินหยางไม่สู้เขาไม่ยอมเลิกราแน่นอน

เขาเหลือบมองฉางเหมี่ยว

ฉางเหมี่ยวก็ไม่สามารถตัดสินใจ จึงตะโกนเสียงดัง "เร็ว รีบไปตามหัวหน้าหมู่บ้าน รีบไปตามหัวหน้าหมู่บ้าน!"

มีลูกศิษย์วิ่งออกไปทันที

แต่ผ่านไปสักพัก ก็ยังไม่มีคนมาสักที?

"ตามหัวหน้าหมู่บ้าน? ถึงหัวหน้าหมู่บ้านมา! ศึกครั้งนี้ก็ต้องสู้!"

ฉงจี้เทียนส่งเสียงคำราม หยิบเข็มเงินออกมาเสียบลงบนร่างกายโดยตรง

ทันทีที่เข็มเงินเข้าสู่ร่างกาย เส้นเอ็นทั่วร่างของเขาเริ่มปูดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด ร่างกายเหมือนขยายใหญ่ขึ้นราวกับหมีดำที่กำลังโกรธจัด พุ่งตรงเข้าไปหาหลินหยางโดยตรง

"เซียวหง ไปตายซะ!"

มีกําปั้นขนาดใหญ่เหวี่ยงตรงเข้ามา

ดุร้ายและรุนแรง

แต่หลินหยางพลิกฝ่ามือรับหมัดเอาไว้ได้ด้วยสีหน้าที่นิ่งสงบ

เพี๊ยะ!

เสียงที่ชัดเจนดังขึ้น กำปั้นหยุดชะงัก

"หืม?"

ฉงจี้เทียนรู้สึกอึ้ง