สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1054

ลู่หน้งฉาวยิ้มเล็กน้อย วางสาย นั่งเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวมุ่งหน้าไปยังเจียงเฉิง

เขาอยู่ที่เยี้ยนจิง ต้องใช้เวลานั่งเครื่องบินสองชั่วโมงถึงจะถึงเจียงเฉิง

เมื่อเครื่องบินลง เขาก็มุ่งหน้าไปยังยิงเฟิงไถ

ยิงเฟิงไถเป็นหมู่บ้านบนภูเขาในเขตชานเมืองของเจียงฉิง

ภูมิประเทศที่นี่สูงมาก สามารถเห็นทัศนียภาพอันงดงามของเจียงเฉิงซึ่งเป็นจุดชมวิวที่ดี

ลู่หน้งฉางไม่ได้รายงานต่อผู้บังคับบัญชาของเขาและมุ่งหน้าไปยังยิงเฟิงไถ

ในช่วงเวลานี้ฉินไป่ซงหาลู่หน้งฉาวหลายครั้งเกี่ยวกับหยางหัว แต่ก็ถูกเขาบอกปัด

ในความคิดของเขา เป็นเพียงเรื่องเวลาก่อนที่หยางหัวจะล้มละลาย ฉินไป่ซงดื้อรั้นและกำลังกลบดินฝังตัวเอง

ดังนั้นวันนี้เข้ามาเพื่อสั่งสอนฉินไป่ซงเพื่อที่เขาจะได้เห็นอะไรชัดเจนขึ้น!

เมื่อเข้ามายังยิงเฟิงไถ ฉินไป่ซงก็จัดเตรียมน้ำชาอย่างด

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้ลู่หน้งฉาวแปลกใจอย่างมากคือที่นี่ไม่ได้มีแค่ฉินไป่ซงคนเดียว แต่ยังมีคนที่สวมชุดสูทและกำลังดื่มชา

เมื่อเห็นเงาของคนนั้นแล้ว เป็นเพียงชายหนุ่มคนหนึ่ง

แต่มันค่อนข้างคุ้นเคย

คนนี้คือใคร?

ลู่หน้งฉาวอยากจะถาม แต่ฉินไป่ซงลุกขึ้น

"หน้งฉาว เชิญนั่ง"

"อืม"

ลู่หน้งฉาวมองไปยังคนนั้นต่อ ยิ้มและนั่งลง

"ดื่ม น้ำชา"

"โอเค ไป่ซง พวกเราไม่อ้อมค้อม คุณว่ามา จะเข้าร่วมพรรคโบราณของผมไหม!" ลู่หน้งฉาวยังไม่ทันแตะถ้วยชา เขาเอ่ยปากออกมาทันที

"หน้งฉาว ผมไม่ได้พูดกับคุณอย่างชัดเจนแล้วหรอ? ผมบอกแล้วว่าผมจะไม่เข้าร่วมพรรคโบราณ!" ฉินไป่ซงพูดอย่างจริงจัง

"งั้นชานี้ ยังจำเป็นอีกหรอ?" ลู่หน้งฉาวกระแทกเสียง ไม่พอใจอย่างมาก

ฉินไป่ซงลังเลเล็กน้อย ไม่รู้จะพูดยังไงดี

จนถึงตอนนี้ คนที่นั่งหันหลังให้กับลู่หน้งหูก็เอ่ยปากขึ้นมา

"คุณ ผมคิดว่าน้ำชานี้ควรจะดื่ม เพราะนี่ไม่ใช่เพื่อฉินไป่ซง แต่เพื่อตัวคุณ!"

"คุณคือใคร?"

ลู่หน้งหูไม่พอใจ ขมวดคิ้วและถามกับแผ่นหลังนั้น

"ผมเป็นใคร เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ด้วยหรอ?" คนนั้นไม่หันหน้ามา เพียงแค่สูบบุหรี่และถาม

"ถ้าอย่างงั้น คุณจะทำยังไงกับเรื่องนี้?"

ลู่หน้งฉาวกระแทกเสียง หันหน้าไปมองฉินไป่ซง: "ทำไม? ไป่ซง คนนี้คือคนที่คุณหามางั้นหรอ?"

"ใช่...ใช่..." ฉินไป่ซงพูดด้วยความลังเล

"ไล่เขาไปเดี๋ยวนี้! ผมไม่มีเวลามาเสียเวลากับเขา!" ลู่หน้งฉาวโมโหและตบมือ

"หน้งฉาว ใจเย็นก่อน! ที่ผมเรียกคุณมาก็เพื่อจัดการเรื่องของหยางหัวนี่แหละ!"

"จัดการหรอ? ยังต้องจัดการยังไงอีก? ผมบอกแล้วนะไป่ซง! ที่ผมมาก็เพราะผมให้เกียรตคุณ! ไม่งั้นคุณคิดว่าหยางหัวเป็นอะไรหรอ? แค่หลุมฝังศพเท่านั้นแหละ! ถ้าพรรคโบราณของผมต้องการ ก็สามารถทำลายหยางหัวได้ในพริบตา คุณเชื่อไหมหล่ะ?" ลู่หน้งฉาวไม่เกรงใจ ตบโต๊ะและตะโกนด้วยความโกรธ

ใบหน้าของฉินไป่ซงย่ำแย่ ไม่พูดอะไร

แต่คนที่หันหลังให้ลู่หน้งฉาวนั้นกลับพูดขึ้นมาอีกครั้ง

"ลู่หน้งฉาว! ในเมื่อคุณบอกว่าคุณสามารถทำลายหยางหัวได้ แล้วทำไมพรรคโบราณของคุณถึงมาที่เจียงเฉินครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อกดดันหม่าไห่และคนอื่นๆ หล่ะ?"

"นี่นี่นี่...นี่...เป็นไปได้ยังไง?"

ลู่หน้งฉาวพูดไม่เป็นศัพท์

"ผมให้เวลาพรรคโบราณของพวกคุณสามวัน!"

หลินหยางจุดบุหรี่อีกครั้งและพูดอย่างเรียบเฉย: "ภายในสามวัน พรรคโบราณของพวกคุณต้องรีบนำของของหยางหัวกลับมาคืนให้หมด เข้าใจไหม?"

"สามวัน..."

"ผมจะรอแค่สามวันเท่านั้น!"

หลินหยางโบกมือบอกให้ลู่หน้งฉาวออกไปได้แล้ว

สีหน้าของลู่หน้งฉาวยากลำบาก เขาสติหลุดลอยออกไป

อันที่จริงเขาคิดไม่ออกว่าทำไมหมอเทวดาหลินถึงยังมีชีวิตอยู่

"หมอเทวดาหลิน ผมจะนำคำพูดของคุณไปบอกเบื้องบน!"

ลู่หน้งฉาวไม่กล้าอยู่ต่อ เขารีบลุกขึ้นและออกไปจากที่นี่

"หน้งฉาว!"

ฉินไป่ซงลุกขึ้นเรียก แต่หลินหยางหยุดเขา

"ให้เขาไปเถอะ"

"แต่ อาจารย์...พรรคโบราณจะไม่ยอมอยู่เฉยแน่ๆ ถ้าคุณเปิดเผยตัวตนแบบนี้ งั้นพวกเราจะดำเนินการเคลื่อนไหวอย่างไร จะจัดการอย่างไร?" ฉินไป่ซงพูดด้วยความกังวล

"เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว ไม่ว่าพวกคุณจะทำยังไง พรรคโบราณก็ไม่ยอมอยู่เฉยแล้ว! ดังนั้นพวกเราต้องเคลื่อนไหวก่อนเล็กน้อย หยางหัวของพวกเรา...จะถูกกระทำแบบนี้อีกต่อไปไม่ได้แล้ว!"

หลินหยางพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ลุกขึ้น

"อาจารย์ ตอนนี้พวกเราควรจะทำอย่างไร?"

"แจ้งคังเจียห่าว ให้ไปที่สถาบันการแพทย์พรรคซวนอีกับผมในตอนนี้ ผมต้องการนำพื้นที่กลับคืนมา"