สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1056

การที่สามารถเอาหยางหัวลงใช่ว่าจะสามารถโน้มน้าวใจผู้ป่วยทั่วประเทศ ยังต้องเอาตลาดของหยางหัวให้ลงด้วย! และผู้ป่วยเหล่านี้ก็คือตลาด

ถ้าหากอาศัยโครงสร้างของสถาบันการแพทย์พรรคซวนอีสร้างสถาบันการแพทย์ของตนเองขึ้นมา บางทีมันอาจจะมีประสิทธิภาพอย่างมาก แต่ท้ายที่สุดผลประโยชน์ต้องมาก่อน เบื้องบนไม่ได้ใช้ที่ดินของสถาบันการแพทย์พรรคซวนอีสร้างเป็นสถาบันการแพทย์ใหม่ทั้งหมด แต่พวกเขาแบ่งพื้นที่สองในสามออกมาสร้างสวนสนุกและสถานบันเทิงเป็นต้น

การที่พรรคโบราณต้องการหยางหัว ทั้งหมดก็เพื่อทำกำไร

และที่ดินผืนนี้เหมาะสำหรับการสร้างสถานบันเทิงมากที่สุด พรรคโบราณย่อมไม่มีทางปล่อยโอกาสนี้ให้ผ่านไป

ในมุมมองของพรรคโบราณ ทรัพยากรทางการแพทย์ไม่จำเป็นต้องสร้างมากเกินไป ถ้าหากมากเกินไป ทุกคนก็จะได้รับการรักษา และดูเหมือนมันจะทำให้ทักษะการแพทย์ของพรรคโบราณดูไร้ค่า

เพราะเหตุนี้ เบื้องบนของพรรคโบราณจึงตั้งใจสร้างเขตพื้นที่ทางการแพทย์พิเศษขึ้นมา

แพทย์ที่ดีที่สุดของพรรคโบราณถูกย้ายมาเจียงเฉิน

แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้รับการรักษา

ต้องการรับการรักษาจากพรรคโบราณ จำเป็นต้องนัดล่วงหน้า ยิ่งไปกว่านั้นยังต้องใช้เงินและเส้นสาย

พรรคโบราณต้องการยกระดับสถานะและอิทธิพลของตนเองขึ้น

"คุณชายเก้า!"

ในตอนนั้นเอง มีเสียงตะโกนขึ้นอย่างเร่งรีบ

ผู้ชายคนนั้นหันไปมอง พบว่าซูกังวิ่งเข้ามาพร้อมกับกระเป๋าเอกสาร

"มีอะไร? เสร็จงานแล้ว?" คุณชายเก้าถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"เรียบร้อยแล้ว! ผมให้คนที่บ้านติดต่อป้าที่ไร้ประโยชน์ของผมแล้ว! ป้าของผมมันโง่มากจริง ตอบตกลงจะพาแม่ของผมไปเยี่ยมซูเยี่ยน! คุณชายเก้า ถึงเวลาพวกเราไปด้วยกัน ถ้าหากซูเหยียนตกมาอยู่ในมือของพวกเรา ดูซิว่าพวกหม่าไห่ยังกล้าปฏิเสธอีกหรือเปล่า!" ซูกังยิ้มแล้วพูด

"ทำดีมาก ซูกัง! ถ้าหากสามารถจัดการเรื่องของหยางหัวได้อย่างราบรื่น คุณคือผู้นำความสำเร็จของครั้งนี้!" คุณชายเก้าพยักหน้าด้วยความพอใจ

"ผมกล้าเป็นผู้นำที่ไหนล่ะ ผู้นำต้องเป็นคุณชายเก้าสิ" ซูกังรีบพูดประจบประแจงทันที

คุณชายเก้าก็รู้สึกเพลิดเพลินมาก ตบไหล่ของซูกัง "ทำดีมาก! ซูกัง ผมให้ความสำคัญกับคุณ!"

"ขอบคุณคุณชายเก้า"

ซูกังรู้สึกดีใจ รีบโค้งคำนับด้วยความซาบซึ้ง

ในตอนนั้นเอง มีรถยนต์หลายคันขับเข้ามาจอดหน้าไซต์ก่อสร้าง

คุณชายเก้าและคนอื่นหันไปมอง

"ดูเหมือนจะไม่ใช่รถของไซต์ก่อสร้าง?" หัวหน้างานพูดด้วยความประหลาดใจ

"ไปดูหน่อย" คุณชายเก้าพูดในขณะที่สูบบุหรี่

ซูกังเพิ่งก้าวออกไปข้างหน้า

กลับเห็นมีคนกลุ่มหนึ่งลงจากรถ หนึ่งในนั้นสวมหมวกปิดบังใบหน้า

ถึงแม้ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของคนคนนั้น แต่ซูกังจำชุดที่เขาสวมใส่ได้

เพราะก่อนหน้านี้ไม่นาน เหมือนเขาจะเคยเจอชุดนี้ที่ไหน?

"คุณคงเป็นหลินหยางใช่หรือเปล่า? เหอะ จะสวมหมวกไปเพื่อ? จะทำตัวลึกลับไปไหน! คุณมาทำอะไรที่นี่? รีบไสหัวไป อย่ารอให้ผมโกรธก่อน ถึงตอนนั้นคุณจะไม่มีโอกาสได้ไปไหน!" ซูกังพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูถูก

"ผู้รับผิดชอบของคุณเป็นใคร?"

หลินหยางมองซูกัง เอ่ยปากถามโดยตรง

"ไอ้เวรไม่ได้ยินที่ผมพูดเหรอ?" ซูกังรู้สึกเหมือนตนเองถูกมองข้าม ตะคอกด้วยความโกรธ ก้าวออกไปข้างหน้า ชกหมัดไปทางใบหน้าของหลินหยาง

แต่วินาทีต่อมา หมัดของเขาถูกหลินหยางจับเอาไว้

"หืม?"

ซูกังรู้สึกอึ้ง

หลินหยางถอดหมวก มองเขาด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

"คุณคิดจะทำอะไร?"

"หา? ?"

ลมหายใจของซูกังสั่นสะท้าน บนใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ "คุณไม่ใช่หลินหยาง? คุณคือ…หมอเทวดาหลิน?"

คำพูดประโยคนี้ทำให้คุณชายเก้าและคนอื่นรู้สึกตกใจมาก

"เกิดอะไรขึ้น?"

"หมอเทวดาหลินตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ?"

"ยังมีข่าวออกทุกวันอยู่เลย! ก็ฟื้นคืนชีพแล้ว?"

ทุกคนไม่สามารถยอมรับความจริง

"เริ่มสัญญาซื้อคืนทันที!" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

คุณชายเก้าและคนอื่นรู้สึกมึนงงไปหมด…

"ผมเตรียมเงินไว้เรียบร้อยแล้ว! คุณสามารถไปเอาได้ทุกเมื่อ สัญญาซื้อคืนพวกคุณก็เคยเซ็นตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว ดังนั้นพวกคุณไม่จำเป็นต้องเซ็นอะไรอีก ที่ผมมาครั้งนี้ก็เพื่อจะแจ้งให้พวกคุณออกจากสถานที่ของผม ผมหวังว่าผมจะได้เห็นคนพวกนี้ออกจากที่นี่ภายในหนึ่งวัน เข้าใจหรือยัง?" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ หันหลังเตรียมตัวเดินจากไป

"เรื่องนี้…"

สีหน้าของคุณชายเก้าดูน่าเกลียดจนถึงขีดสุด กัดฟันแน่น

เขาไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าเรื่องมันจะกลับตาลปัตรแบบนี้

"คุณชายเก้า เรื่องมันมาถึงขนาดนี้ พวกเราอย่าเพิ่งแข็งข้อกับหมอเทวดาหลินดีกว่า ให้พวกเขาไปก่อน พวกเรารีบแจ้งเบื้องบน ขอให้เบื้องบนออกหน้าช่วยจัดการเรื่องนี้แทน" ซูกังที่อยู่ด้านข้างรีบทำหน้าที่เป็นกุนซือเลียแข้งเจ้าของทันที

"คุณพูดถูก! ผมจะโทรหาเบื้องบนเดี๋ยวนี้" คุณชายเก้าพยักหน้า

ทุกคนทำได้แต่มองดูหลินหยางเดินจากไปอย่างเงียบๆ

แต่ในตอนนั้นเอง มีคนอีกกลุ่มหนึ่งเดินเข้าประตูใหญ่

"หมอเทวดาหลิน ผมว่าเรื่องนี้พวกเราควรจะคุยกันก่อนดีกว่า! แบบนี้มันจะดีต่อผมและคุณ!" มีเสียงหัวเราะดังขึ้น

ทุกคนตกตะลึง หันไปมองพร้อมกัน

ที่แท้ก็คือลู่หน้งเฉามาถึงแล้ว

"ผู้อาวุโสลู่?"

คุณชายเก้าดีใจขึ้นมาทันที

เห็นเพียงลู่หน้งเฉาพาคนกลุ่มหนึ่งไปหยุดอยู่ตรงหน้าของหลินหยาง หลังจากนั้นพูดอย่างยิ้มแย้ม "หมอเทวดาหลิน คุณต้องการรีบเอาสถาบันการแพทย์พรรคซวนอีกลับไปมากเลยเหรอ?"

"สถาบันการแพทย์พรรคซวนอีในฐานะที่เป็นสถาบันการแพทย์เปิด ช่วยเหลือผู้คนบาดเจ็บล้มตาย ทำประโยชน์แก่ผู้คนนับไม่ถ้วน ถึงขั้นได้รับการยอมรับจากประเทศ! คุณรู้หรือเปล่าว่าเวลาหนึ่งวัน สถาบันการแพทย์พรรคซวนอีสามารถช่วยคนป่วยได้เท่าไหร่? ถ้าหากผมไม่เอาสถาบันการแพทย์พรรคซวนอีกลับมา คนป่วยพวกนี้ควรไปรักษาตัวที่ไหน?" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"ทำไม? เจียงเฉินมีสถาบันการแพทย์เพียงแห่งเดียวเหรอ?" ลู่หน้งเฉาถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น "ยิ่งไปกว่านั้นถึงไม่มีสถาบันการแพทย์พรรคซวนอีของคุณ ก็ยังมีพรรคโบราณของเรา! พรรคโบราณของเราก็กำลังก่อตั้งสถาบันการแพทย์ จำเป็นต้องมีพวกคุณด้วยเหรอ?"

"พวกคุณกำลังก่อตั้งสถาบันการแพทย์?" หลินหยางมองไปทางสิ่งก่อสร้าง พูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์ "ดูจากโครงสร้างที่เล็กแบบนี้ วันหนึ่งสามารถรับผู้ป่วยได้ยี่สิบคนก็ถือว่าไม่เลวแล้ว!"

"การรักษาไม่เกี่ยวกับมากหรือน้อย แต่มันขึ้นอยู่ได้ผลหรือเปล่า!"

"แต่ผู้ป่วยรอพวกคุณไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นผมไม่ได้มาเพื่อถกเถียงเรื่องนี้กับคุณ สัญญาซื้อคืนอยู่ที่นี่ ถ้าหากพวกคุณไม่ยินดีทำตาม ผมคงต้องใช้มาตรการของผมแล้ว" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

สีหน้าของคนด้านนี้เคร่งขรึมลงทันที