สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1064

วังเสียวม่านอ้าปากกว้าง

ดวงตาของจางจงหัวและคนอื่นๆ เกือบจะหลุดออกมาจากเบ้าตา

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

ลูกเขยนี่สามารถสู้แบบนี้ได้ยังไง

ปัง!

ฝ่ามือที่หลินหยางกำไว้อยู่นั้นสั่นไหว

คลิก!

เสียงกระดูกหักดังขึ้นอีกครั้ง

แขนของชายผู้นั้นโค้งผิดรูปในทันที เขากลิ้งลงไปบนพื้น คร่ำครวญ สูญเสียพลังต่อสู้ไปอย่างสิ้นเชิง

ภายใต้การโจมตีสองครั้ง เขาสามารถทำให้ยอดฝีมือของนายท่านเล่ยพิการได้

ถ้าไม่ได้เห็นกับตาก็คงไม่เชื่อ

"นี่...นี่มันเรื่องอะไรกัน? ?" เล่ยเผิงตัวสั่นและถาม

"ลุงเล่ย ทำไมกัน? ทำไมแค่ลูกเขยตระกูลซูคนเดียว ยอดฝีมือข้างกายคุณถึงไม่สามารถทำอะไรเขาได้?" วังเสียวม่านรีบร้อนและเบิกตากว้าง

"หุบปาก!" นายท่านเล่ยได้สติกลับมา เขาตะโกน

วังเสียวม่านไม่กล้าพูดอะไร

ทางด้านตระกูลจาง แต่ละคนยืนนิ่ง หัวสมองว่างเปล่า...

สีหน้าคุณนายตึงเครียด นั่งบนรถเข็นไม่พูดอะไร

"เจ้าหนูหลิน คุณ...คุณร้ายกาจขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?" ผู้เฒ่าจางถามออกมาทันที

"ไม่ใช่ว่าผมเก่ง แต่คนนั้นไร้ประโยชน์เกินไป" หลินหยางพูดอย่างเรียบเฉย

หลังจากผ่านประสบการณ์ที่หมู่บ้านราชาสมุนไพรมา วิธีในการจัดการเรื่องต่างๆ ของเขา...ก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

ลงมืออย่างโหดเหี้ยม!

ตัดไฟตั้งแต่ต้นลม!

"ไร้ประโยชน์หรอ?"

ทุกคนผงะ

"หลินหยางนี่มีความสามารถอะไร?"

"นายท่านเล่ยสบายเกินไป ให้พวกไร้ประโยชน์ลงมือ ดีแล้ว หลินหยางจะได้ชะล่าใจ!"

"น่ารำคาญจริงๆ"

คนตระกูลจางโกรธจัด

แต่นี่แค่ในสายตาของคนนอก แต่ในสายตาของยอดฝีมือของนายท่านเล่ยนั้นไม่เหมือนกัน

"นายท่านเล่ย เหมือนจะเป็นยอดฝีมือ!"

ชายคนหนึ่งพูดขึ้นมาเบาๆ

"ความแข็งแกร่งระดับประมาณเท่าไหร่?" นายท่านเล่ยถามขึ้นมา

"อย่างน้อย...น่าจะเทียบกับต้าหยิงได้!"

"ต้าหยิงหรอ?"

ดวงตาของนายท่านเล่ยเบิกกว้างขึ้นมาทันใด

ลมหายใจของคนรอบๆ สั่นไหว

ต้าหยิง...นั่นคือยอดฝีมืออันดับหนึ่งของนายท่านเล่ย!

ทั้งมณฑลกวงหลิว ไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของต้าหยิงได้!

ไม่คิดว่าคนนี้จะมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับต้าหยิง...

"ถ้าอย่างงั้นก็เรียกต้าหยิงมา!" นายท่านเล่ยพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

เมื่อได้ยินคำว่าต้าหยิง สีหน้าของคนข้างๆ นายท่านเล่ยก็เปลี่ยนไป

สำหรับคนตระกูลจาง มีไม่กี่คนที่รู้ว่าคนนี้คือใคร

มีคนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหมายเลขโทรออก

ไม่กี่นาทีต่อมา ร่างหนึ่งในชุดคลุมเสื้อโค้ทก็ปรากฏขึ้นมาข้างๆ นายท่านเล่ยแบบไม่มีร่องรอย

"นายท่านเล่ย ต้องการพบผมหรอ?"

เสียงที่ไม่แยแสและดึงดูดดังออกมา

คนตระกูลจางตกตะลึง

พวกเขาตระหนักได้ถึงผู้ชายที่สวมเสื้อโค้ทอยู่

"เขาปรากฏตัวขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่?"

เมื่อกี้เห็นอยู่ว่าไม่ได้อยู่ข้างๆ นายท่านเล่ยนะ?

คนนี้เป็นผีหรอ? ทำไมถึงปรากฏขึ้นมาจากอากาศได้?

คนตระกูลจางพึมพำ

"เหมือนว่าจะเป็นยอดฝีมือนะ!"

คุณนายจางพูดด้วยรอยยิ้ม ท่าทางของเธอชอบใจ

อย่างไรก็ตาม เธอได้แสดงจุดยืนของเธอไปทางนายท่านเล่ยแล้ว นายท่านเล่ยต้องการจัดการหลินหยาง เธอเองก็ไม่มีอะไรต้องกังวล

"ผมเจอกับตัวปัญหา" นายท่านเล่ยพูดอย่างสงบ

"ตัวปัญหาหรอ?"

คนที่ชื่อต้าหยิงกวาดสายตามองคนตระกูลจางรอบๆ และเอ่ยปาก: "คุณหมายถึงคนไหน?"

เสียงที่สั่นเครือดังขึ้น

คนตระกูลจางหลายคนถึงกับส่ายหน้า...

"เหอะๆ!"

ต้าเล่ยหัวเราะราวกับว่าเขากำลังเพลิดเพลินกับความตกใจของคนอื่น เดินตรงไปทางหลินหยางโดยตรง!

"ไม่...ช้าก่อน!"

จางจงหัวรีบร้อน ยืนอยู่ด้านหน้าหลินหยาง...

"ผู้เฒ่า หลีกทางเขา คนนี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผม!" หลินหยางพูดอย่างเรียบเฉย

"อย่ามาพูดมั่วซั่ว เด็กน้อย เดี๋ยวผมจะจับเขาไว้ คุณรีบหนี!" จางจงหัวพูดอย่างเร่งรีบเบาๆ

"ให้ผมหนีหรอ?"

หลินหยางตกใจ

"เชื่อฟัง!"

จางจงหัวพูดอย่างเร่งรีบ จางนั้นก็ตะโกนใส่ต้าหยิง: "คุณ! ผมรู้ว่าหลานเขยของผมไม่เชื่อฟังและทำให้นายท่านเล่ยต้องขุ่นเคือง! แต่ยังไงเขาก็ยังเป็นแค่เด็กหนุ่ม! โบกยั้งมือและปล่อยเขาไปด้วย ถ้านายท่านเล่ยโมโหจริงๆ ก็ให้ผมเป็นตัวแทนของเด็กคนนี้เถอะ!"

เมื่อต้าเล่ยได้ยินก็หันหน้าไปทางนายท่านเล่ย

"พวกไม่รู้จักกลัวตาย!" นายท่านเล่ยพูดด่าออกมา: "คุณเป็ฯใครกัน? กล้ามาต่อรองกับผม? คุณคิดว่าผมไม่กล้าทำอะไรคุณหรอ? ทั้งมณฑลกวงหลินมีไม่กี่คนที่กล้ามาต่อกรกับผม คุณนับเป็นหนึ่งในนั้น! จัดการไอสุนัขนี่แล้ว คนต่อไปจะเป็นคุณ!"

"นายท่านเล่ย!" จางจงหัวพูดด้วยความรีบร้อน

"ลงมือ!" นายท่านเล่ยหมดความอดทน เขาตะโกน: "ถ้าไอแก่นี่มาขวาง งั้นก็จัดการเขาไปด้วยเลย!"

"โอเค!"

ต้าหยิงพยักหน้า ยื่นมือไปจับจางจงหัว

"พ่อ!"

"ปู่!"

คนตระกูลจางอุทานออกมา กำลังจะเข้ามา

"ห้ามใครเข้าไป พวกคุณห้ามทำให้ตระกูลจางต้องลำบากเหมือนเขา!" คุณนายจางตะโกน

คนที่กำลังเข้าไปเหล่านั้นแข็งทื่อ

"ฉลาด!" นายท่านเล่ยยิ้ม

ไม่มีใครขวางต้าหยิง

ผู้เฒ่าจางมีสีหน้าที่มุ่งมั่นและจะสู้สุดชีวิต

หลินหยางเยือกเย็นและลงมือแล้ว

แต่ในช่วงเวลาวิกฤตินี้ ก็มีเสียงดังขึ้น:

"หมอเทวดาหลิน! ถึงเวลาที่กำหนดแล้ว การต่อสู้ระหว่างผู้ปราดเปรื่องสามารถเริ่มได้ตามเวลาหรือไม่!"