สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1080

"ที่แท้ท่านกงซุนนี่เอง! ผมสีจืออี้คำนับท่านกงซุน!" สีจืออี้ยกมือขึ้นคารวะด้วยรอยยิ้มที่เฉยเมย

จะบอกว่าให้เกียรติมากก็ไม่ใช่

"ตอนนี้คุณพาคนของคุณไปจากที่นี่ ผมสามารถปล่อยสำนักกระบี่วิญญาณของพวกคุณไป ถ้าหากคุณยืนกรานจะเป็นศัตรูกับพรรคโบราณให้ได้ เกรงว่าวันนี้พวกคุณคงต้องตายอยู่ที่นี่ทั้งหมด" ผู้นำสูงสุดกงซุนต้าหวงของพรรคโบราณพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

"ท่านกงซุน! ผมเคยพูดไปแล้ว ที่ผมมาเพื่อต้องการนำของของอาจารย์กลับไป!"

"เรื่องพวกนี้ผมไม่อยากฟัง คุณมีเพียงสองทางเลือกเท่านั้น หนึ่งคือไปจากที่นี่อย่างปลอดภัย สองคือผมส่งคุณไป!" กงซุนต้าหวงส่ายหัว

ท่าทีของเขาชัดเจนมาก

ถ้าหากให้กงซุนต้าหวงส่ง…นั่นก็คือตาย!

"ดูเหมือนท่านกงซุนยืนกรานจะไล่ผมไปให้ได้เลย?"

"พวกคุณไม่มีทางเลือก"

"มันก็ไม่เสมอไป!" สีจื่ออี้หรี่ตาลงพูด

"คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผม จะยืนกรานรนหาที่ตายให้ได้?" กงซุนต้าหวงพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง

บนร่างกายของเขามีกลิ่นอายของเจตนาแห่งการฆ่าปรากฏขึ้น!

แต่ในตอนนั้นเอง มีเสียงที่ชัดเจนดังขึ้นอีกสาย

"กงซุนต้าหวง! คุณคิดว่าคุณแข็งแกร่งที่สุดในที่นี้เหรอ? ในเมื่อพวกเรากล้ามา ย่อมไม่กลัวคุณอยู่แล้ว! คุณต้องการลงมือ?"

ทันทีที่สิ้นเสียง คนของสำนักกระบี่วิญญาณแหวกข้างออกเป็นสองฝั่ง

หลังจากนั้นผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตรในชุดเพ้าสีขาวเดินออกมาจากด้านหลังของฝูงชน

ใบหน้าของชายคนนั้นราวกับหยก คิ้วดาบคมเข้ม ร่างกายสูงใหญ่ ไม่มีตำหนิบนร่างกายแม้แต่นิดเดียว หล่อเหลาราวเทพบุตร

และทันทีที่คนคนนี้ปรากฏตัวขึ้น มีเสียงฮือฮาดังขึ้นทันที

"หมอเทวดาหลิน!"

"นั่นมันหมอเทวดาหลิน!"

"หมอเทวดาหลินมาแล้ว!"

"เขา…เขายังไม่ตาย!"

"เหลือเชื่อ!"

มีเสียงอุทานดังแสบแก้วหูไม่หยุด

ศูนย์กลางของสระมังกรทมิฬยุ่งเหยิงไปหมด

ทางด้านของหลินหยางมองตาค้างอย่างสมบูรณ์

คนที่เดินออกมาจากด้านหลังของสีจืออี้คือ‘เขา’!

ไม่ ควรจะบอกว่าเป็นคนที่มีใบหน้าเหมือนกับเขาไม่มีผิดเพี้ยน!

"หมอเทวดาหลิน! นี่…นี่มันอะไรกันแน่?"

โชหมิ่งก็มองตาครั้งเช่นกัน มองคนที่อยู่ด้านข้างของสีจืออี้อย่างไม่เชื่อสายตาตนเอง สมองว่างเปล่าไปหมด

หลินหยางเงียบไม่พูดอะไร จ้องหมอเทวดาหลินที่อยู่ทางโน้นไม่กระพริบตา

ผ่านไปสักพัก เหมือนเขานึกถึงอะไรบางอย่าง

"ทักษะเปลี่ยนโฉม!" หลินหยางพูดเสียงแหบ "คุณสังเกตตรงหลังคอของเขามีรูเข็มขนาดเท่าเม็ดข้าว! นี่เป็นการเปลี่ยนโฉมโดยเคลื่อนย้ายกระดูก! คนคนนี้น่าจะมีวิชาศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์ที่สูงมาก!"

"ต้องเป็นยอดฝีมือของพรรคหยินแน่นอน!"

โชหมิ่งพูด

"พรรคหยินก็ลงสนามด้วยเหรอ? แต่ถึงขั้นกล้าปลอมตัวเป็นผม…เรื่องนี้จะปล่อยผ่านไปแบบนี้ไม่ได้!"

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง แอบกําหมัดแน่น ในแววตาเต็มไปด้วยเจตนาแห่งการฆ่า

หลินหยางเกลียดที่มีคนมาสวมรอยเป็นตนเองมากที่สุด

เพราะถ้าเป็นแบบนี้ คนที่ปลอมตัวเป็นเขาสามารถเข้าใกล้คนของเขาได้อย่างง่ายดาย

หลินหยางจะไม่ปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเด็ดขาด

เขาจำเป็นต้องจัดการเรื่องนี้!

แต่ว่าการเปลี่ยนโฉมของคนคนนั้นยังไม่ถือว่าเนียนมาก

ที่จริงการเปลี่ยนโฉมของหลินหยางก็คือการใช้ทักษะเคลื่อนย้ายกระดูก เขาสามารถทำให้เสร็จในเข็มเดียว ยิ่งไปกว่านั้นไม่จำเป็นต้องให้เข็มเงินฝังอยู่ใต้ผิวหนังของตนเองตลอดเวลา ไม่สามารถจับผิดได้แม้แต่นิดเดียว แต่อีกฝ่ายไม่เพียงต้องฝังเข็มลงไปในต้นคอของตนเอง และยังใช้เข็มไม่ใช่แค่เพียงเล่มเดียวเท่านั้น ถ้าหากลองตรวจดูอย่างละเอียด สามารถมองเห็นความผิดปกติ

แต่น่าเสียดายหมอเทวดาหลินที่กำลังเผชิญหน้ากับคนของพรรคโบราณ ไม่มีใครสังเกตเห็นความผิดปกติตรงจุดนี้

"หืม…ผมว่าแล้ว ทำไมเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างคุณถึงกล้ามาทำตัวอวดดีต่อหน้าผม ที่แท้ก็มีหมอเทวดาหลินสนับสนุนอยู่นี่เอง ดูเหมือนคุณจะเป็นลูกศิษย์ของหมอเทวดาหลินจริงด้วย!" กงซุนต้าหวงไม่ได้ตื่นตระหนก ในทางกลับกันพูดเหมือนเข้าใจทุกอย่างแล้ว

คนของพรรคโบราณรู้สึกเย็นวูบ อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น

ถูกต้อง

ครั้งนี้ที่มาล้วนแต่เป็นสมาชิกระดับสูงของพรรคโบราณ ดูแล้วมีคนค่อนข้างเยอะ แต่เมื่อเทียบกับคนทั้งหมู่บ้านราชาสมุนไพร ยังห่างชั้นกันอีกเยอะ

มีหมอเทวดาหลินช่วยเหลือ ผลการต่อสู้จะเป็นยังไง…มันพูดยาก…

"หมอเทวดาหลิน คุณคิดจะเอายังไง?" กงซุนต้าหวงถามด้วยน้ำเสียงที่เฉยเมย

"พวกคุณไปจากที่นี่ตอนนี้ เรื่องระหว่างพวกเราในอดีต ผมจะไม่ไปคิดบัญชีกับพรรคโบราณอีก พรรคโบราณของพวกคุณก็อย่ามายุ่งกับผมอีก! ความแค้นระหว่างพวกเราหายกัน คุณเห็นว่าเป็นยังไง?" หมอเทวดาหลินตัวปลอมยิ้มแล้วพูด

"หืม?"

คนของพรรคโบราณรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก

ที่พรรคโบราณต้องรับมือหมอเทวดาหลิน นั่นเป็นเพราะก่อนหน้านี้พรรคโบราณอาศัยโอกาสตอนที่หมอเทวดาหลินกำลังเผชิญหน้ากับหมู่บ้านราชาสมุนไพร พวกเขาแย่งทรัพยากรไปไม่น้อย

ในเมื่อล่วงเกินแล้ว พรรคโบราณย่อมไม่กลัวหมอเทวดาหลินไปคิดบัญชีกับพวกเขา และเตรียมตัวกำจัดหมอเทวดาหลิน ถอนรากถอนโคนให้สิ้นซาก

แต่หมอเทวดาหลินกลับพูดแบบนี้ มันทำให้ผู้คนรู้สึกแปลกใจมาก

"ผู้รับผิดชอบหรือไม่พวกเราถอยดีกว่า! หมอเทวดาหลินอยู่ที่นี่ บวกกับคนของสำนักกระบี่วิญญาณ ถ้าหากลงมือกันขึ้นมาจริง มีแต่จะสูญเสียทั้งสองฝ่าย ได้ไม่คุ้มเสีย!" สมาชิกอาวุโสคนหนึ่งเดินเข้ามาพูดเสียงเบา

"ใช่แล้วผู้รับผิดชอบ! ถ้าหากสู้กันขึ้นมาจริง พวกเราไม่ได้เปรียบเลยสักนิด ยิ่งไปกว่านั้น พวกคนที่มีผลประโยชน์ร่วมกับพวกเราโดยรอบก็ไม่แน่นอน ถ้าหากพวกเราพลาดท่า ไม่แน่พวกเขาอาจจะใช้โอกาสนี้เล่นงานพวกเรา ใจคนยากที่จะหยั่งถึง!" มีคนพูดห้ามปราม

"ผู้รับผิดชอบ พวกเราไปดีกว่า"

คนของพรรคโบราณไม่เห็นด้วยกับการเผชิญหน้า

อย่างไรก็ตามเรื่องที่หมอเทวดาหลินทำลายหมู่บ้านราชาสมุนไพรน่าตกใจมาก

ในใจของผู้คนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว มีใครบ้างที่กล้าเผชิญหน้ากับเขาโดยตรง?

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีคนของสำนักกระบี่วิญญาณคอยช่วยเหลือ

ชั่วขณะ สถานการณ์ค่อนข้างตึงเครียด

กงซุนต้าหวงเงียบไปสักพัก

หมอเทวดาหลินและสีจืออี้ยิ้ม มองไปทางพวกเขาด้วยสายตาติดตลก กำลังรอคำตอบของกงซุนต้าหวง

แต่ในตอนนั้นเอง มีเสียงที่เฉยเมยดังขึ้นจากด้านข้าง

"กงซุนต้าหวง คุณปล่อยให้ตัวตลกแบบนี้มาขู่คุณได้ยังไง?"