สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1121

เขาพบว่าสำนักหงเหยียนก็มีความขัดแย้งกับหลินหยาง!

นี่ถือว่าเป็นข่าวที่ดีมาก!

ถ้าหากสมาชิกระดับสูงของยอดเขากูเฟิงรู้เรื่องนี้ จะต้องร่วมมือกับสำนักหงเหยียนอย่างเต็มกำลังเพื่อรับมือหยางหัวแน่นอน

มีสำนักหงเหยียนคอยสนับสนุน ยังมีอะไรต้องกลัวอีก?

เมื่อเทียบกับสำนักหงเหยียน หมู่บ้านราชาสมุนไพรและพรรคโบราณนับอะไรไม่ได้เลย!

แต่น่าหลานเทียนก็ไม่ได้คิดจะรายงานเรื่องนี้อย่างตรงไปตรงมา

เขาต้องการเก็บเกี่ยวผลประโยชน์

ต้องการแย่งป้ายเทียนเจียวของตนเองกลับคืนมา

ดังนั้นเขาจึงออกมาเจรจากับหลินหยางด้วยตนเอง

"คุณไม่กลัวผมฆ่าคุณทิ้งเดี๋ยวนี้เลยเหรอ? ถ้าเป็นแบบนี้ ทุกอย่างที่คุณรู้ก็จะไปไม่ถึงยอดเขากูเฟิงแล้ว?" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

"หมอเทวดาหลิน ทำไมต้องพูดเรื่องปัญญาอ่อนแบบนี้ด้วย? ในเมื่อผมกล้ามายืนอยู่ต่อหน้าคุณ ก็แสดงว่ามีการเตรียมตัวมาอย่างดี! ถ้าหากผมตาย ยอดเขากูเฟิงต้องได้รับข่าวแน่นอน ในทางกลับกัน ถ้าหากผมยังมีชีวิตอยู่ ยอดเขากูเฟิงก็จะไม่รู้อะไรเลย" น่าหลานเทียนยิ้มแล้วพูด

"แล้วคุณรู้หรือเปล่าว่าทำไมคนของสำนักหงเหยียนถึงมาที่นี่?"

"เพื่อตัวคุณซูเหยียนถูกหรือเปล่า?"

"ถูกต้อง! สำนักหงเหยียนต้องการรับซูเหยียนเป็นลูกศิษย์! ผมไม่เห็นด้วย ก็เลยเกิดการใช้กำลังขึ้น! ตอนนี้คุณกำลังจะเอาเรื่องนี้มาขู่ผม? ในเมื่อเป็นแบบนั้น ผมส่งตัวของเสี่ยวเหยียนไปให้สำนักหงเหยียนก็สิ้นเรื่อง! ถ้าเป็นแบบนั้น สำนักหงเหยียนก็จะไม่มายุ่งกับผม! ในทางกลับกัน คุณก็จะไม่เป็นภัยคุกคามต่อผมอีก ผมสามารถฆ่าคุณได้ทุกเมื่อ!"

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย เดินเข้าไปหาน่าหลานเทียน

เจตนาแห่งการฆ่าท่วมท้น

น่าหลานเทียนกลับหัวเราะฮ่าฮ่า

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า หมอเทวดาหลิน! ดูเหมือนคุณจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสำนักหงเหยียนเลย! คิดจะส่งตัวคุณซูเหยียนไปสำนักหงเหยียน? คุณกลัวคุณซูเหยียนไม่ตายเหรอ?"

"คุณหมายความว่ายังไง?" หลินหยางหรี่ตาลง

"คุณไม่รู้เหรอ? สำนักหงเหยียนประกาศหาลูกศิษย์เพราะมีจุดประสงค์!" น่าหลานเทียนหยุดหัวเราะแล้วพูด

"จุดประสงค์อะไร?"

"เพิ่มศักยภาพร่างกาย! ตอนที่เจ้าสำนักหงเหยียนรับลูกศิษย์ จะสั่งให้พวกเธอเข้าไปแช่อยู่ในซุปลอกคราบเปลี่ยนกระดูก! ว่ากันว่าบ่อน้ำซุปแห่งนี้ถูกลงด้วยสูตรลับของสำนักหงเหยียน ถ้าหากสามารถแช่อยู่ในบ่อน้ำซุปได้เกินหนึ่งนาทีแล้วไม่ตาย จะสามารถลอกคราบเปลี่ยนกระดูก ฝึกฝนทักษะวิชาที่แท้จริงของสำนักหงเหยียน แต่ถ้าหากร่างกายไม่ถึงมาตรฐานที่กำหนด ทันทีที่ลงไปต้องตายสถานเดียว! ทำไม? หมอเทวดาหลินไม่รู้แม้กระทั่งเรื่องนี้?" น่าหลานเทียนยิ้มแล้วพูด

สีหน้าของหลินหยางเปลี่ยนไปทันที

"แต่เจ้าสำนักหงเหยียนเคยพูด ร่างกายของเสี่ยวเหยียนมีความพิเศษ สามารถรับเป็นศิษย์!"

"เธอก็พูดแบบนี้กับทุกคนที่พาเข้าสำนักหงเหยียน ทว่ากลับไม่รู้ว่าทุกปีต้องมีผู้หญิงมากน้อยเท่าไหร่ที่ตายอยู่ในบ่อน้ำซุปลอกคราบเปลี่ยนกระดูก ไม่อย่างนั้นทำไมสำนักหงเหยียนถึงแข็งแกร่งแบบนี้ ก็เพราะคนที่สามารถรอดมาจากบ่อน้ำซุปลอกคราบเปลี่ยนกระดูก ทุกคนล้วนแต่เป็นคนมีพรสวรรค์ในหมู่ของคนมีพรสวรรค์!" น่าหลานเทียนยิ้มแล้วพูด

หลินหยางเงียบ

แต่หัวใจของเขาเต้นรัว

"และยังมีอีกเรื่องที่คุณน่าจะยังไม่รู้มั้ง?"

"เรื่องอะไร?"

"ก็คือคนที่รอดตายมาจากบ่อน้ำซุปลอกคราบเปลี่ยนกระดูกจะสูญเสียความทรงจำทั้งหมด! ถึงเวลานั้น ซูเหยียยนคนรักของคุณก็จะกลายเป็นหมากตัวหนึ่งของเจ้าสำนักหงเหยียน! เธอจะจำไม่ได้อีกว่าคุณก็คือหมอเทวดาหลิน! มันก็แค่นี้แหละ คุณยังยินดีส่งตัวคุณซูเหยียนไปสำนักหงเหยียนอีกหรือเปล่า?"

หลินหยางได้ยินคำพูดประโยคนี้ มือทั้งสองข้างกำหมัดแน่น…

"ทำไม? หมอเทวดาหลิน คุณยังคิดจะส่งตัวคุณซูเหยียนให้สำนักหงเหยียนอีกเหรอ?" น่าหลานเทียนถามอย่างยิ้มแย้ม

หลินหยางคิดไม่ถึงเลยว่าสำนักหงเหยียนจะลึกซึ้งมากขนาดนี้

เมื่อกี้ตอนเข้าใกล้ฮัวซวนและซิงชั่น ทำให้เขาเข้าใจว่าสำนักหงเหยียนเป็นเพียงสำนักซ่อนเร้นของอริยชนที่ฝึกวิชาระดับสูง เขาไม่เคยคิดเลยว่าสำนักหงเหยียนจะโหดร้ายแบบนี้

"พูดแบบนี้ ฮัวซวนและซิงชั่นก่อนหน้านี้…ก็เป็นคนที่เคยผ่านบ่อน้ำซุปลอกคราบเปลี่ยนกระดูกมาแล้ว?" หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง

"แน่นอน คนที่สามารถกลายเป็นลูกศิษย์ของสำนักหงเหยียนอย่างเป็นทางการล้วนแต่เคยผ่านบ่อน้ำซุปลอกคราบเปลี่ยนกระดูก! ใช่แล้ว เมื่อกี้คุณบอกว่าฮัวซวน? หมายถึงผู้หญิงที่สวมชุดสีขาวใช่หรือเปล่า? สวยใช้ได้…"

"ทำไม? คุณไม่รู้จักฮัวซวน?"

หลินหยางเงยหน้าขึ้นพูดกับน่าหลานเทียนด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย

"หมอเทวดาหลิน เมื่อกี้ผมพูดไปแล้วไม่ใช่เหรอ? คืนป้ายเทียนเจียวให้ผม! เรื่องนี้จะคุยกันง่ายขึ้น!" น่าหลานเทียนยิ้มแล้วพูด

"ป้ายเทียนเจียวของคุณ? ทำไม? คุณอยากเป็นผู้ปราดเปรื่องต่อ?"

"ป้ายเทียนเจียวเป็นเครื่องยืนยันสถานะ มีรากฐานแห่งอำนาจและความมั่งคั่งนับไม่ถ้วน! ถ้าหากผมเป็นผู้ปราดเปรื่อง แม้กระทั่งคนของกูเฟิงก็ต้องให้ความสำคัญกับผม! ผมจะไม่ต้องการได้ยังไง? ตั้งแต่สูญเสียป้ายเทียนเจียว คุณรู้หรือเปล่าว่าผมผ่านช่วงที่ผ่านมาได้ยังไง?" ในแววตาของน่าหลานเทียนปรากฏให้เห็นความดุร้าย เห็นได้ชัด เขาต้องการฆ่าหลินหยาง แต่เขาอดกลั้นมันเอาไว้! เขาเก็บซ่อนความเกลียดชังทั้งหมดนี้ไว้ในส่วนลึกของหัวใจ

เขาต้องการเอาทุกอย่างที่สูญเสียไปกลับคืนมา

"ผมให้คุณ!"

หลินหยางพยักหน้าโดยไม่ได้ปฏิเสธ! หลังจากนั้นคือป้ายเทียนเจียวที่แย่งมาจากน่าหลานเทียนให้เขา

น่าหลานเทียนรีบแย่งมันมา มองป้ายเทียนเจียวที่เป็นตัวแทนของผู้ปราดเปรื่องอันดับสิบด้วยสายตาที่เร่าร้อน

"ผมได้เป็นผู้ปราดเปรื่องอีกครั้งแล้ว! ผมได้เป็นผู้ปราดเปรื่องอีกครั้งแล้ว! ฮ่าฮ่าฮ่า…"

น่าหลานเทียนหัวเราะ

ในที่สุดสิ่งที่ตนเองต้องการมาโดยตลอดก็กลับคืนมาแล้ว

ทว่าหลินหยางกลับพูด

"แค่ป้ายเทียนเจียวอันดับสิบก็ทำให้คนดีใจถึงขนาดนี้? ไร้สาระสิ้นดี!" หลินหยางส่ายหัว หลังจากนั้นหยิบป้ายอีกแผ่นหนึ่งออกมา "รู้หรือเปล่าว่านี่คืออะไร?"

น่าหลานเทียนรู้สึกอึ้ง มองป้ายแผ่นนั้นอยู่สักพัก จึงพูด "นี่คือ…ป้ายเทียนเจียวอันดับแปด?"

"ใช่! ป้ายเทียนเจียวอันดับแปดของราชาพิษเสี้ยวไคเฟิง!" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

"เสี้ยวไคเฟิง?" ลมหายใจของน่าหลานเทียนสั่นสะท้าน ทันใดนั้นเหมือนนึกอะไรขึ้นได้อย่างกะทันหัน "หรือว่าข่าวลือเป็นเรื่องจริง? คุณ…คุณฆ่าเสี้ยวไคเฟิงไปแล้ว?"

"ป้ายอันดับแปดก็อยู่ที่นี่แล้ว หรือมันคือเรื่องโกหกเหรอ?" หลินหยางพูด

น่าหลานเทียนตัวสั่นเล็กน้อย

หมอเทวดาหลินคนนี้ไม่ธรรมดา