สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1171

หลินลั่วหนานไม่คิดว่าหลินหยางจะจัดการให้ตัวเองพบกับประธานหลินโดยตรง

เวลา 6 โมงเย็นในร้านอาหารระดับไฮเอนด์ของหยางหัว

ประธานหลินกำลังนั่งรับประทานอาหารอยู่ในห้องส่วนตัว หลินลั่วหนานถูกหม่าไห่เชิญเข้ามา

เธอตื่นตระหนกอย่างมาก สองมือของเธอกำเสื้อเอาไว แทบจะยืนไม่มั่นคง

ในเวลานี้หลินหยางกำลังตัดสเต็ก

เขากวาดสายตามองหลินลั่วหนานและพูดอย่างเฉยเมย: "เหมือนว่าคุณจะกลัวผมมากสินะ?"

"อ๊า เอ่อ...ไม่...ไม่ แค่ให้เกียรติ เคารพ..." หลินลั่วหนานยิ้มออกมา

"ผมไม่ชอบคำเยินยอ" หลินหยางพูดอย่างเฉยเมย

หลินลั่วหนานกลืนน้ำลาย ไม่กล้าพูด

"พูดมา มาหาผมทำไม?" หลินหยางวางมีดลงและมองเธอ

"ประธานหลิน ฉันต้องการทำการแลกเปลี่ยนกับคุณ!" หลินลั่วหนานสูดหายใจเข้าและเดินเข้ามาด้วยความกล้า

"การแลกเปลี่ยนอะไรอะไร?"

"ประธานหลิน ก่อนหน้านี้คนตระกูลหลินมาหาคุณที่เจียงเฉิน แต่ถูกปฏิเสธ ดังนั้นฉันจึงคิดว่าคุณเกลียดตระกูลหลินของพวกเรามาก! ระหว่างคุณและตระกูลหลินยังมีความคับข้องใจที่อธิบายไม่ได้ใช่ไหม?"

"คุณผู้หญิงหลิน ตอนนี้คุณเป็นผู้หลบหนีจากตระกูลหลินแล้ว! คุณเป็นที่ต้องการของตระกูลหลิน และคุณไม่ใช่บุคคลในตระกูลหลินอีกต่อไป คุณมีคุณสมบัติที่จะมาทำข้อตกลงกับผมหรอ?" หลินหยางถาม

"ประธานหลิน แม้ว่าฉันจะเป็นแค่คนตัวเล็กๆ ในตระกูลหลิน แต่พ่อของฉันก็ไม่ใช่คนธรรมาในตระกูลหลิน เขาเป็นคนที่สามารถติดต่อกับตระกูหลักได้! แล้วข่าวของฉันนี้ก็เกี่ยวข้องกับตระกูลหลักของตระกูลหลินด้วย หากคุณยินดีที่จะทำการแลกเปลี่ยนกับฉัน ฉันเชื่อว่าข้อมูลนี้จะคุ้มค่าอย่างแน่นอน

"โอ้ะ? งั้นคุณต้องการอะไร?" หลินหยางหรี่ตาถาม

"ฉันแค่อยากให้คุณปกป้องฉัน!"

"ปกป้องหรอ?"

"ตอนนี้ตระกูลหลินกำลังต้องการตัวฉัน ยากที่จะหาที่หลบในประเทศนี้ แต่ถ้าด้วยกำลังของประธานหลินที่กว้างขวางแล้ว ฉันคิดว่าคงไม่ยากที่จะซ่อนฉันเอาไว้ ประธานหลิน ฉันต้องการให้คุณปกป้องฉันหนึ่งปี หลังจากปนึ่งปีให้ส่งฉันไปนอกประเทศ ให้เงินฉัน แค่นั้น"

"ได้"

หลินหยางเหมือนจะตอบอย่างไม่ลังเล: "เงื่อนไขของคุณไม่มากเกินไป ผมยอมรับได้ งั้นตอนนี้คุณจะบอกเรื่องที่คุณรู้ให้ตอนนี้ใช่ไหม?"

หลินลั่วหนานไม่ได้รีบพูด แต่เหลือบมองพนักงานบริการและหม่าไห่

หลินหยางเข้าใจและโบกมือ

พวกเขาออกไปจากห้องทันที

"ตอนนี้พูดได้แล้วใช่ไหม?"

"แน่นอน"

หลินลั่วหนานโน้มตัวเข้ามาใกล้ พูดกับหลินหยางเบาๆ: "ประธานหลิน: "คุณเคยได้ยินเกี่ยวกับคนหนึ่งไหม?"

"ใคร?"

"หลินยิงฉง!" หลินลั่วหนานพูดเน้นมาทีละพยางค์

หลินหยางตกตะลึงและฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว: "ทำไมจะไม่เคยได้ยิน เขาเป็นอัจฉริยะที่มีความสามารถของตระกูลหลิน มีความแข็งแกร่งที่น่ากลัว เป็นผู้ปราดเปรื่องในห้าอันดับแรก แต่น่าเสียดาย ที่เมื่อสองปีที่แล้วเขาฝึกฝนจนตาย เรื่องนี้เป็นที่รู้กันโดยทั่ว หลายคนในตระกูลหลินแทบอกแตกตาย!"

"ประธานหลินคิดว่าหลินยิงฉงตายแล้วจริงๆ หรอ?" หลินลั่วหนานพูดอย่างลึกซึ้ง

หลินหยางมองเธอ ขมวดคิ้วและพูด: "ทำไม? หรือว่าหลินยิงฉงยังไม่ตาย?"

"ใช่ ยังไม่ตาย! เขาก็แค่แกล้งตายเท่านั้น! ตระกูลหลินตั้งใจปล่อยเรื่องหลอกลวงนี้ หลอกลวงทุกคนว่าหลินยิงฉงตายแล้ว แต่อันที่จริงเขายังมีชีวิตอยู่อย่างสบาย! นี่เป็นเพียงเรื่องโกหกของตระกูลหลิน!" หลินลั่วหนานพูดด้วยรอยยิ้ม

"จะเป็นไปได้อย่างไร? ร่างศพของหลินยิงฉงถูกคนนับพันเห็นกับตาตัวเองนับไม่ถ้วน ถ้าแกล้งตาย หรือว่านั่นจะเป็นศพปลอม?" หลินหยางพูดอย่างจริงจัง

"ทำไมศพจะปลอมไม่ได้ มันเป็นแค่เทคนิคการปลอมตัว และไม่ใช่เทคนิคการปลอมตัวธรรมดาๆ หลายคนจึงมองไม่ออก" หลินลั่วหนานส่ายหน้าและพูด: "อันที่จริงฉันก็ตกใจเหมือนกันเมื่อได้รู้เรื่องนี้ แต่ฉันได้ยินสิ่งเหล่านี้มาจากพ่อของฉันที่คุยกับหัวหน้าตระกูลหลิน ดังนั้นฉันฟังไม่ผิดอย่างแน่นอน!"

เมื่อหลินหยางได้ยิน เขาก็ครุ่นคิด

ประธษนหลินปฏิเสธเธอ!

หลินลั่วหนานโกรธมาก

เธอกลับไปที่บ้านเช่าชั่วคราวของหลินหยาง กระทืบเท้าและด่า อยากจะฉีกเนื้อประธานหลินออกมาเป็นชิ้นๆ

"ไอสารเลว! ชั่ว นี่มันกำลังใช้ประโยชน์จากฉันอยู่ใช่ไหม? ไอประธานหลิน ต้องไม่ตายดี!" หลินลั่วหนานด่า

แต่หลินหยางไม่สนใจ เดินไปด้านหน้าเธอ: "หลินลั่วหนาน ก่อนหน้านี้ผมบอกแล้วว่าผมจะพาคุณไปหาประธานหลิน และคุณจะบอกทุกอย่างที่รู้ให้กับผม ตอนนี้ในเมื่อกลับมาแล้วก็ควรทำสัญญาใช่ไหม?"

"ทำตามสัญญาบ้าบออะไรกัน! ฉันไม่มีอารมณ์ ไสหัวไป!" หลินลั่วหนานพูดด้วยอารมณ์โกรธ

"แบบนี้แปลว่าคุณจะผิดสัญญางั้นหรอ?"

"แล้วทำไม?"

"งั้นก็เชิญคุณออกไปจากที่นี่ด้วย!" หลินหยางพูดอย่างเรียบเฉย

"ฉันไม่ไปแล้วคุณจะทำไม?"

"งั้นผมก็ต้องขอบังคับให้คุณออกไป!"

"เหอะ? คุณกล้าข่มขู่ฉันหรอ? หลินหยาง ฉันจะบอกคุณให้นะ! คุณที่ตระกูลไล่ออกมา เป็นลูกที่ไม่มีแม่ ขยะที่แม้แต่พ่อของคุณก็ไม่ต้องการ! ทำไมคุณยังกล้ามาขู่ฉันได้อีก? แม้ว่าฉันจะตกต่ำ แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่คุณจะมารังแกได้ คุณเชื่อไหมว่าฉันสามารถเรียกคนมาจัดการคุณได้!" หลินลั่วหนานตะโกนด่าออกมา

ประธานหลินอยู่ในกำมือของเธอแล้ว หลินหยางไม่มีค่าสำหรับเธออีกต่อไป! เธอไม่จำเป็นต้องเกรงใจ

ใบหน้าหลินหยางไร้อารมณ์ เธอโมโหมาก

ก่อนหน้านี้คุยกับหลินลั่วหนานในฐานะประธานหลิน เขาได้เห็นแล้วว่าตัวตนที่แท้จริงของเธอเป็นแบบไหน

คนแบบนี้ไม่มีความน่าเชื่อถือเลย

เป็นเพียงคนร้ายที่เสแสร้ง

"แบบนี้แปลว่าคุณจะไม่ออกไปใช่ไหม?"