สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1173

หลินหยางสูดลมหายใจ เมื่อเห็นว่าฟ้ามืดแล้วเขาจึงพักที่บริษัทหนึ่งคืน

เช้าวันต่อมา เขาไปที่สถาบันการแพทย์พรรคซวนอีกเพื่อที่จะเปลี่ยนยาให้ซูเหยียน

ซูเหยียนฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว ดวงตาของเธอค่อยๆ มองเห็นขึ้นและสามารถใช้ไม้เท้าเดินได้แล้ว

เป็นเช่นนี้ต่อไป ไม่กี่เดือนก็จะหายดี

หลินหยางโล่งอกและดีใจอย่างมาก

"ประธานหลินอยู่ไหน?"

บนสนามหญ้าทางตอนใต้ของสถาบัน ซูเหยียนที่กำลังเข้ารับการบำบัดร่างกายพูดขึ้นมา

หลินหยางผงะ: "ไม่ได้อยู่ด้านหน้าของคุณหรอ?"

"อย่ามาวุ่นวายหน่ะหลินหยาง ที่ฉันฟื้นตัวขนาดนี้ได้เพราะประธานหลิน คุณช่วยฉันติดต่อประธานหลินหน่อยได้ไหม ฉันอยากจะขอบคุณเขา" ซูเหยียนกวาดสายตามองเขา

"ไม่ต้องหรอกเสี่ยวเหยียน ประธานหลินยุ่งมาก หลังจากที่คุณหายดีแล้วก็รีบกลับไปเถอะ ไม่ต้องอยู่ที่สถาบันการแพทย์พรรคซวนอีหรอก ที่นี่ไม่ปลอดภัยเหมือนกัน" หลินหยางพูด

"ไม่ปลอดภัยหรอ?"

ซูเหยียนมองเขาด้วยความแปลกใจ: "คุณพูดอะไรหน่ะ? แปลกๆ! ฉันก็แค่อยากจะขอบคุณประธานหลินต่อหน้าเท่านั้น...เอาเถอะ ไม่สนคุณละ เดี๋ยวถ้าฉันได้เจอประธานหลินฉันจะขอบคุณเขาเอง"

หลินหยางส่ายหน้าเบาๆ ไม่พูดอะไร

ในเวลานี้ มีสายเข้ามา

หลินหยางกวาดสายตามองเบอร์โทรและเป็นเบอร์แปลก

เขาวางสายไปโดยตรง

แต่เมื่อกดปุ่มวางสาย เบอร์นี้ก็โทรเข้ามาอีก

"ใครหน่ะ?"

"ไม่รู้เหมือนกัน เบอร์แปลก"

"โทรหาคุณแบบนี้ บางทีอาจจะมีเรื่องรีบร้อน คุณรับหน่อยเถอะ" ซูเหยียนพูด

"โอเค"

หลินหยางพยักหน้าและกดรับสาย

"สวัสดี คุณหลินใช่ไหม?"

เสียงที่มีมารยาทอย่างมาดังเข้ามา

"คุณคือ?"

"โอ้ะ สวัสดี ผมคือบอดี้การ์ดของคุณชายเปาอันชุย คุณน่าจะเคยเจอคุณชายเปาอันชุยใช่ไหม? คนเมื่อวาน"

"เขาหรอ ผมจำได้ ทำไมหรอ?"

"อย่างนี้ เมื่อวานเกิดเรื่องที่ไม่ดีขึ้น คุณชายเปาอันชุยรู้สึกแย่มาก ดังนั้นจึงจัดงานเลี้ยง อยากจะเชิญคุณหลินไปเข้าร่วมเพื่อแสดงความขอโทษ หวังว่าคุณจะไม่ปฏิเสธ" ปลายสายพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย

"งานเลี้ยงหรอ?"

"ผมไม่สนใจ!"

หลินหยางตอบสนองกลับมาและปฏิเสธโดยตรง

"คุณหลิน คุณชายเปาอยากเชิญคุณไปเข้าร่วมงานนี้ด้วยความจริงใจ หวังว่าคุณจะให้เกียรติคุณชายเปาด้วย! ถ้าคุณไม่มา คุณชายเปา...ต้องผิดหวังมากแน่ๆ"

น้ำเสียงของปลายสายเปลี่ยนไป วิธีการพูดก็ละเอียดอ่อนขึ้นเล็กน้อย

"ผิดหวังหรอ? กำลังข่มขู่ผมหรอ?" หลินหยางถามอย่างว่างเปล่าหลังจากได้ยิน

"ไม่ๆๆๆ คุณหลิน คุณชายเปาของพวกเราไม่ได้หมายความอย่างนั้น แต่เขา...ไม่ชอบคนไม่ให้เกียรติเขา!" อีกฝ่ายรีบอธิบายและพูดด้วยรอยยิ้ม

หลินหยางขมวดคิ้ว

ทำไมแปลกๆ เปาอัยชุยมาหาเขาทำไม?

"เกิดอะไรขึ้น?"

ซูเหยียนถามด้วยความสงสัย

"โอ้ะ คนของเปาอันชุยมาเชิญผมไปกินข้าว" หลินหยางพูด

"อะไรนะ? เปาอันชุยหรอ?" ซูเหยียนเสียงหลงทันที

"คุณรู้จักเขาหรอ?" หลินหยางแปลกใจเล็กน้อย

"ใช่เปาอันชุยลูกชายของเปาเจี้ยนเฉิงที่ทำธุรกิจผ้าหรอ?" ซูเหยียนถาม

"ไม่แน่ใจ น่าจะใช่" หลินหยางพูดอย่างสงบ

"คุณไปรู้จักคนนี้ได้ยังไง?" ซูเหยียนเดินเข้ามา ร่างของเธอเซ เพราะเธอเดินไวมาก ทำให้บาดแผลของเธอได้รับผลกระทบ ความเจ็บปวดทำให้เธอหายใจเข้า

แต่เธอไม่สนใจมากนัก และจ้องไปที่หลินหยางเพื่อรอคำตอบ

"โอ้ะ ไม่นับว่ารู้จักหรอก! อย่างนี้..."

"เสี่ยวเหยียน คุณเพิ่งฟื้น ร่างกายยังไม่หายดี เรื่องด้านนี้คุณไม่ต้องคิดมาก" หลินหยางขมวดคิ้ว

"คุณเข้าใจอะไร? โอกาสเป็นของคนที่พร้อม ในเมื่อฉันฟื้นแล้ว จะพักผ่อนยังไง? ช่วงที่ฉันอยู่ในอาการโคม่า บริษัทคงจะแย่ลงแน่ๆ! ถ้าบริษัทของฉันได้ร่วมมือกับเปาอันชุย ต้องได้ผลประโยชน์มากมายแน่ๆ ฉันจะไม่ปล่อยให้บริษัทตกต่ำอีกต่อไป!" ซูเหยียนพูดด้วยความตื่นเต้น

"ร่วมมือหรอ? คุณยังไม่ได้บอกผมเกี่ยวกับเปาอันชุยคนนี้เลย? ทำไมผมไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับคนนี้มาก่อน?" หลินหยางถาม

"นั่นเป็นเพราะว่าคนนี้เพิ่งงมาถึงเจียงเฉิน! คนนี้เป็นคนซ่านหู้!"

"ซ่านหู้หรอ?"

"ใช่ เปาเจี้ยนเฉินพ่อของเปาอันชุย...ได้ยินมาว่าเขาอยู่ที่นั่นด้วย!" ซูเหยียนพูด

"ที่นั่นหรอ? คุณหมายถึงอะไร?" หลินหยางสับสน

แต่เธอเห็นซูเหยียนชี้ไปที่ลวดลายสีดำบนเสื้อผ้าของเธอ

"สีดำหรอ?"

หลินหยางตกตะลึง ทันใดนั้นก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ และพูดด้วยเสียงต่ำ: "คุณหมายถึง..."

"ใช่ นั่นแหละ!"

ซูเหยียนพูดเบาๆ: "ตระกูลเปามีความสัมพันธ์เช่นนี้ และตลาดในหลายอุตสาหกรรมสามารถถูกจับได้ง่ายมาก! หากเราสามารถตามทันตระกูลเปา บริษัทของเราจะเติบโตอย่างรวดเร็วอย่างแน่นอน!"

ซูเหยียนตื่นเต้น ดวงตาของเธอเป็นประกาย

หลินหยางขมวดคิ้วเล็กน้อย

"เยว่เหยียนอินเตอร์เนชั่นแนลไม่ได้ร่วมมือกับหยางหัวหรอ? ทำไมต้องทำธุรกิจกับตระกูลเปา?"

"หยางหัว...ไม่หล่ะ หลินหยาง หลังจากฉันฟื้นขึ้นมาฉันก็คุยกับเลขา บอกว่าช่วงนี้หยางหัวไม่มั่นคง เกิดความวุ่นวายมากมาย ในเวลานี้หยางหัวยุ่งเกินกว่าจะดูแล ฉันจะไปสร้างปัญหาให้หยางหัวได้อย่างไร? อีกทั้งประธานหลินช่วยฉันมาเยอะแล้ว อันที่จริงฉันรู้สึกไม่ดีที่จะสร้างปัญหาให้เขาอีก!" ซูเหยียนถอนหายใจ

"อย่างงั้นหรอ..." หลินหยางไม่พูดอะไร

ซูเหยียนกลับพูดขึ้นมา: "คุณรอฉันก่อน" เธอหันหน้าเข้าไปในห้อง

"ทำไมหรอ?"

หลินหยางสับสน

หลังจากนั้น ซูเหยียนก็เดินกะเผลกและใส่กระเป๋าเงินในมือของเขาโดยตรง

หลินหยางตกตะลึง

"คุณรีบไปหาชุดเปลี่ยน จากนั้นก็โทรหาเสี่ยวหยู ให้เธอขับรถมารับคุณ! คุณไปงานเลี้ยงกับเสี่ยวหยูเถอะ! เป็นตัวแทนบริษัทของพวกเรา!" ซูเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง