สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1192

"ประธานหลิน อย่าพูดแบบนี้เลย ถ้าไม่มีคุณ ก็ไม่มีหม่าไห่ในวันนี้ หม่าไห่เต็มใจจะลุยไฟและน้ำเพื่อคุณ" หม่าไห่ฉีกยิ้มออกมา

หลินหยางไม่พูดอะไร รีบแบกเขาไปขึ้นรถและขับออกไป

"ศิษย์พี่จะไปไหน?"

"สถาบันการแพทย์พรรคซวนอี ผมจะรักษาบาดแผลให้หม่าไห่...บาดแผลของคุณไม่เบาเช่นกัน ไปด้วยกัน"

"โอเค!"

...

...

ตระกูลหลินเยี้ยนจิง

ด้านหน้าศาลาฉี๋

"อะไรนะ? คนของสำนักหงเหยียนทั้งหมดตายที่เจียงเฉินงั้นหรอ?" หลินคุนหลุนหัวหน้าสำนักฉี๋เดินเข้ามา จ้องคนรายงานและพูด

"ใช่ แม้ว่าคนของหยางหัวจะจัดการศพอย่างลับๆ แต่พวกเราก็ตรวจเจอ!"

"ฮ่าๆๆๆๆๆ ดี! ดี! ดีมาก! ดีมาก! ฮ่าๆๆๆ..."

หลินคุนหลุนหัวเราะเสียงดัง ปรบมือ เขาดีใจอย่างมาก: "เชนนี้ สำนักหงเหยียนจะต้องไม่ปล่อยหมอเทวดาหลินอย่างแน่นอน! เมื่อถึงเวลา พลังอันยิ่งใหญ่จะออกมาจากหุบเขาและกวาดล้างเจียงเฉิน! ผมอยากจะเห็นว่าหมอเทวดาหลินที่หยิ่งยโสคนนี้จะเป็นอย่างไร! ฮ่าๆๆๆ..."

"เป็นแผนของหัวหน้าสำนัก!"

"เช่นนี้ก็จะสามารถขจัดอันตรายไปจากสำนักฉี๋ได้!"

คนข้างๆ พูดชื่นชม

หลินอ่าวมีใบหน้ากังวล

"พ่อ! มีเรื่องอะไรทำไมดีใจขนาดนี้?"

ในเวลานี้ชายหนุ่มผมสั้นในชุดลำลองก็เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว

"โอ้ะ! ซื่อเอ๋อ! มาทำอะไรที่นี่?" หลินคุนหลุนเก็บรอยยิ้มและเอ่ยปากถาม

"พ่อ เมื่อกี้ทางนั้นเพิ่งได้ข่าวมาว่าพบร่องรอยแปลกๆ!" หลินซื่อกดเสียงต่ำและพูด

"ทางนั้นหรอ?" หลินคุนหลุนมีสีหน้าจริงจัง: "หมายถึง...หลินยิงฉง..."

"ใช่" หลินซื่อพยักหน้าเบาๆ

"เกิดอะไรขึ้น? ใครปล่อยข่าวลือออกมา?" หลินคุนหลุนโมโหและพูดด้วยความโกรธ: "รีบไปตรวจสอบเร็ว! ดูว่าใครกล้าที่โลภมาต้องการผู้ปราดเปรื่องของตระกูลหลิน? จากนั้นรีบย้ายที่ตั้ง! จำไว้ให้แน่ใจ ต้องปกป้องความปลอดภัยของหลินยิงฉง เก็บข้อมูลทั้งหมดเป็นความลับ! นี่คือไพ่ตายของการประชุมของตระกูลหลิน! ถ้าผิดพลาด พวกเราคงอธิบายอะไรกับหัวหน้าตระกูลไม่ได้แน่นอน!"

"รับทราบ! พ่อ!"

หลินซื่อโค้งคำนับและวิ่งออกไป

ในเวลานี้ โทรศัพท์ในกระเป๋าของหลินอ่าวสั่น

สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป หาข้ออ้างเพื่อเดินออกมา

หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมกดรับสายด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

"ประธานหลิน!" หลินอ่าวส่งเสียงอย่างระมัดระวัง

"คนสำนักหงเหยียนมาหาผมได้อย่างไร?" หลินหยางที่ปลายสายพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

หลินอ่าวนิ่งเงียบ

"ความอดทนของผมมีจำกัด ตั้งแต่นี้ ผมไม่อยากเห็นคุณลังเลอีกแล้ว ไม่งั้นผมจะตัดสาย หลังจากตัดสายคืนนี้คุณจะได้รับกล่องพัสดุด่วนพร้อมอะไร คุณน่าจะชัดเจนดีใช่ไหม?" หลินหยางพูดอย่างเยือกเย็น

ลมหายใจของหลินอ่าวกระชับขึ้นและรีบพูด: "หลินคุนหลุนเป็นคนจัดการ!"

"จัดการยังไง?"

"เขาแนะนำลูกสาวของผมให้กับคนสำนักหงเหยียนและอ้างว่าลั่วหนานมีคุณสมบัติตรงตามที่สำนักหงเหยียนต้องการ! สำนักหงเหยียนจึงไปหาคุณเพื่อจะนำตัวเธอกลับมา! อันที่จริงหลินคุนหลุดเองก็ไม่แน่ใจว่าลูกสาวของผมอยู่กับคุณไหม แต่เขาทำแบบนี้เพราะมีจุดประสงค์ เพื่อที่จะยืมมือของสำนักหงเหยียนเพื่อกำจัดคุณ!" หลินอ่าวพูดเบาๆ

"อย่างงั้นหรอ? น่าสนใจ! เหมือนว่าผมจะเบามือกับตระกูลหลินไปหน่อย!"

"ประธานหลิน เมื่อไหร่คุณจะปล่อยลูกสาวผม?" หลินอ่าวถาม

แต่ในเวลานี้ เสียงตู้ด ตู้ด ดังขึ้นมา สายถูกตัดไป

"เอ่อ..."

หลินอ่าวกำหมัดแน่น ไม่พอใจ แต่ก็หมดหนทาง

"หลินอ่าว หลินอ่าว!"

ในเวลานี้ มีเสียงตะโกนขึ้นมา

หลินอ่าวผงะและรีบวิ่งไป

"หัวหน้าศาลา มีอะไรรับสั่ง?" หลินอ่าวพูดด้วยความเคารพ

"เรื่องของสำนักหงเหยียนนับว่าเป็นน้ำพักน้ำแรงของคุณและลั่วหนาน! คุณส่งคนไปส่งข่าวให้ลั่วหนาน ให้เธอกลับมา ตระกูลจะใช้มาตรการเบาจัดการกับเธอ" หลินคุนหลุดพูด

หากสามารถยิงหัวหมอเทวดาหลินแห่งเจียงเฉินได้ เรื่องของลั่วหนานก็ไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไร

"ขอบคุณหัวหน้าศาลา!" หลินอ่าวยิ้มออกมา แต่ในใจของเขาทำไมเกิดความกังวลใจไม่รู้

"อีกอย่าง ตำแหน่งของหลินยิงฉงถูกเปิดเผยแล้ว ในอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า ผมกับคนตระกูลหลักจะจัดหาตำแหน่งใหม่ คุณกับหลินซื่อ หลินเย่ไปหาหลินยิงฉง!"

"สบายใจได้เจ้าศาลา!"

อย่างไรก็ตามในเวลานี้ หลินเย่ที่กำลังเดินอยู่ด้านหน้าหยุดลง

หลินซื่อที่กำลังพูดอยู่ด้านหลังไม่ทันได้สังเกตและชนเข้าด้านหลังของหลินเย่

"เกิดอะไรขึ้น?" หลินซื่อพูด

อย่างไรก็ตามหลินเย่ไม่ได้ตอบเขา

หลินซื่อกำลังจะตะโกน จากนั้นสายตาเขาก็มองไปด้านหน้าและเขาก็ชะงักทันที

ทุกคนหยุดกันหมด

สายตาของทุกคนมองไปด้านหน้า

กลับเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่บนถนนขรุขระข้างหน้า

ร่างนั้นกำลังสวมหน้ากาก

สวมชุดสูทสีดำ เขายืนตัวตรง ดวงตาของเขาภายใต้หน้ากากจ้องมองมาที่พวกเขาอย่างเฉยเมย

"มีบางอย่าง!"

"ระวังด้วย!"

คนตระกูลหลินตะโกน ก้าวไปด้านหน้าเพื่อตั้งแนวแถว

"เขาหรอ?"

หลินเย่ตกตะลึงอย่างมาก

"ใคร?" หลินซื่อข้างๆ ถาม

"คนที่บุกรุกเข้ามาในแดนต้องห้ามของพวกเรา! ผมจำหน้ากากนี้ได้!" หลินเย่ตะโกน

"อะไรนะ?" หลินซื่อหน้าซีดโดยไม่รู้ตัว

แต่ตอนนี้ในใจของหลินอ่าวรู้ดี

คนนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นหลินหยาง

แต่...หลินหยางมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?

และ...เขาคิดจะทำอะไร?

หลินอ่าวอ้าปาก แต่เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

"คุณเข้ามาที่นี่โดยไม่มีเหตุผล...เพราะอะไร?" หลินเย่จ้องหลินหยางและถาม

"ไม่ได้จะทำอะไร แค่อยากจะสั่งสอนตระกูลหลินก็เท่านั้น"