สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1207

ทันใดนั้น หุบเขาหงเหยียนสั้นสะเทือน

หลินหยางจำเป็นต้องทำแบบนี้ ไม่เช่นนั้นเมื่อไหร่ที่คนของสำนักหงเหยียนรู้ตัว เขาจะตกเป็นผู้ต้องสงสัยคนแรกทันที

"ใคร?"

มีเสียงตะโกนที่เย็นชาดังขึ้น

ทันใดนั้น

หลินหยางเงยหน้าขึ้นอย่างเชื่องช้า

กลับเห็นผู้หญิงในชุดสีแดงลายดอกไม้เดินเข้ามา

ไม่สามารถมองอะไรออกจากตัวของผู้หญิงคนนี้ มีเพียงดวงตาทั้งคู่ของเธอที่ดูเต็มเปี่ยมไปด้วยชีวิต

"คุณก็คือเจ้าสำนักหงเหยียน?"

"คุณมาหาเจ้าสำนัก?" ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ "น่าเสียดาย เจ้าสำนักไม่อยู่! คุณมาเสียเที่ยวแล้ว!"

"คุณเป็นใคร?" หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"ฉันควรเป็นคนถามคุณมากกว่า!"

ผู้หญิงคนนั้นตะคอก พุ่งเข้าไปหาหลินหยางโดยตรง

ทันใดนั้น มีคลื่นพลังที่ไร้ขีดจำกัดพุ่งไปทางหลินหยาง

หลินหยางรู้สึกเพียงลมหายใจของตนเองกำลังจะถูกแช่แข็ง

แต่เขาไม่ได้กลัว ยกแขนขึ้นสะบัดไปด้านข้าง

ฟู่ฟู่ฟู่ฟู่…

กระเบื้องบนพื้นถูกพัดจนลอยขึ้น

คลื่นพลังที่แข็งแกร่งราวกับเหล็กกล้าถาโถมเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น

ทว่าผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้กลัวเช่นกัน ยังคงพุ่งเข้ามาข้างหน้าต่อ

ปัง!

คลื่นพลังปะทะเข้ากับผู้หญิงคนนั้น

ทว่า…ผู้หญิงคนนั้นกลับไม่ได้รับความเสียหาย เธอชนคลื่นพลังจนแตกกระจาย หลังจากนั้นเข้าประชิดตัวหลินหยาง

ซ่า…

เห็นเพียงคลื่นพลังโดยรอบของเธอกลายเป็นใบมีดที่แหลมคมนับไม่ถ้วน ถาโถมเข้าไปหาหลินหยางราวกับตาข่ายยักษ์

น่าสะพรึงกลัว!

แววตาของหลินหยางเย็นชาลง ขว้างเข็มเงินออกไปต้านทาน

ปังปังปังปังปัง…

คลื่นกระบี่โดนเข็มเงินพุ่งชนจนระเบิดทั้งหมด

ภายในห้องรับรองเกิดเสียงระเบิดดังขึ้นทันที โต๊ะเก้าอี้ที่อยู่โดยรอบแตกออกเป็นเสี่ยง

"ดูเหมือนคุณก็มีความสามารถใช้ได้! แต่ในเมื่อมาแล้วก็ตายอยู่ที่นี่เถอะ!" ผู้หญิงคนนั้นตะคอก ทันใดนั้นร่างกายของเธอพุ่งรายล้อมอยู่รอบตัวของหลินหยางอย่างคล่องแคล่ว

ทุกครั้งที่หมุนตัว เธอจะซัดฝ่ามือที่ดูราวกับดาวตกออกมา

ฝ่ามือพวกนี้รวดเร็วและดุดัน ซัดออกไป อีกฝ่ายแทบจะไม่มีเวลาได้ตั้งตัว

สีหน้าของหลินหยางเย็นชาลง รีบโคจรพลังเลือดวิญญาณลั่วหลินทั้งหมด ชกหมัดทั้งสองข้างออกไปอย่างบ้าคลั่ง

ปังปังปังปัง…

ฝ่ามือปะทะหมัดทำให้เกิดเสียงระเบิดที่รุนแรง

แต่หลินหยางไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น เขาโจมตีต่อ

ทุกหมัดล้วนแต่เต็มกำลัง

พลังหมัดรุนแรงจนทำให้รู้สึกต้านทานไม่ไหว

คนธรรมดาทั่วไปไม่สามารถแบกรับพลังระดับนี้

หลินหยางเองก็เชื่อว่าผู้หญิงคนนั้นต้องรับไม่ไหวแน่นอน

เป็นอย่างที่คิด

บูม!

หลังจากหลินหยางระเบิดพลังหมัด ผู้หญิงคนนั้นถูกสะเทือนจนถอยกระเด็นออกไปหลายสิบเมตร กระแทกใส่กำแพงที่อยู่ด้านหลังแล้วจึงหยุดลง

"เจ้าหุบเขาของหุบเขาหงเหยียนอยู่ไหน?"

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

"นอกจากฆ่าฉัน คุณไม่มีทางเลือกอื่น!"

ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์ หลังจากนั้นพุ่งเข้าไปอีกครั้ง

"คุณคิดว่าผมไม่ฆ่าคุณจริงเหรอ?"

หลินหยางตะคอกด้วยความโกรธ ยกแขนขึ้นโดยตรง

ฟิ้วฟิ้วฟิ้วฟิ้ว…

เข็มเงินจำนวนมากพุ่งออกไปราวกับดาวตก

ลมหายใจของผู้หญิงคนนั้นสั่นสะท้าน รีบหลบไปด้านข้าง

แต่เนื่องจากเข็มเงินมีมากเกินไป ถึงเธอพยายามหลบแล้ว แต่ก็ยังหลบไม่พ้นทั้งหมด บนร่างกายโดนเข็มเงินปักไปหลายเล่ม ร่างกายก้าวถอยหลังอย่างต่อเนื่อง…

"คุณได้ตายไปแล้ว!"

หลินหยางหยุด พูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

"หืม?"

ผู้หญิงคนนั้นก็หยุดเช่นกัน หันไปมองเข็มเงินที่ปักอยู่บนร่างกาย หลังจากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม "คุณเป็นผู้ใช้ศิลปะทางการแพทย์? นี่คือพิษ?"

"ถ้าหากคุณฝืนโคจรกำลังภายในต่อ เส้นเลือดของคุณจะกลับตาลปัตรและระเบิดในที่สุด ต้องการยาถอนพิษ ก็บอกที่อยู่ของเจ้าสำนักพวกคุณมาให้ผม!" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"ฉันพูดไปแล้ว ฉันไม่มีทางบอกคุณแน่นอน!" ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย สีหน้าดูสงบนิ่ง

"ดูเหมือนผมคงต้องฆ่าคุณแล้ว!" หลินหยางก็ไม่เกรงใจ ก้าวเท้าออกไปข้างหน้า

ทว่าผู้หญิงคนนั้นยังคงดูไม่ใส่ใจอยู่ดี

สำหรับหลินหยางที่เดินเข้ามาพร้อมกับจิตสังหาร เธอไม่มีท่าทีหวาดกลัวหรือตัวสั่น

"คุณคิดว่าคุณชนะแล้วเหรอ?" เธอพูด

"การฆ่าฟันไม่มีผู้ชนะ มีเพียงเป็นกับตาย"

"แต่ฉันฆ่าผมไม่ได้!"

"คุณโคจรกำลังภายในไม่ได้ อยู่ต่อหน้าผมก็ไม่ต่างอะไรกับคนธรรมดา คุณคิดว่าผมไม่มีปัญญาฆ่าแม้กระทั่งคนธรรมดาเหรอ?"

"แน่นอนว่าทำไม่ได้" ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยปากพูดอีกครั้ง

ฝ่ามือทั้งสองข้างปะทะกัน

แต่พลังของหลินหยางดุดันกว่าอย่างเห็นได้ชัด

แขนของคนคนนั้นหักโดยตรง ร่างกายลอยกระเด็นออกไปกระแทกกำแพง ไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้อีก

แต่ล้มลงไปสองคน กลับมีคนมากมายที่เข้าประชิดตัว

ส่วนธิดาศักดิ์สิทธิ์ยืนอยู่ด้านหลังฝูงชน อยู่ห่างจากหลินหยางเพียงแค่สิบเมตร ทว่าหลินหยางกลับไม่สามารถเข้าใกล้เธอ

ในแววตาของหลินหยางปรากฏให้เห็นความดุร้าย ส่งเสียงคำราม ละทิ้งการป้องกันพุ่งเข้าไปหาธิดาศักดิ์สิทธิ์โดยตรง

"อะไร?"

ผู้คนโดยรอบตกใจ

ในขณะเดียวกันพวกเธอพบว่าการโจมตีของตนเองไม่สามารถทำอะไรร่างกายหลินหยาง!

"ร่างดวงดาวโดยกำเนิด!"

ธิดาศักดิ์สิทธิ์อุทาน

"ตาย!"

หลินหยางคำราม ชกหมัดที่เหมือนกับดาวตกเข้าไปหาเธอ

กลิ่นอายแบบนั้นก็เหมือนกับอุกาบาตที่พุ่งตกลงมาจากนอกโลก!

"แย่แล้ว!"

"ธิดาศักดิ์สิทธิ์ระวัง!"

"รีบไป!"

คนที่อยู่ด้านข้างตะโกน ลากตัวธิดาศักดิ์สิทธิ์กระโดดถอยหลัง ในขณะเดียวกันก็มียอดฝีมือพุ่งเข้ามารับการโจมตีของหลินหยางแทน

บูม!

หมัดของหลินหยางรุนแรงไม่สามารถต้านทาน มียอดฝีมือหลายคนของสำนักหงเหยียนโดนสะเทือนจนลอยกระเด็นออกไป หลังจากนั้นหมัดชกใส่พื้น สถานที่พักของเจ้าสำนักหงเหยียนแตกละเอียดยุ่งเหยิงไปหมด

คลื่นพลังทำให้ผู้คนที่อยู่โดยรอบลอยกระเด็นออกไป

ถึงเป็นธิดาศักดิ์สิทธิ์หลังจากหลบพ้น ก็ไม่สามารถประคองตนเองให้ยืนได้อย่างมั่นคง เกือบล้มลงบนพื้น

สถานที่เกิดเหตุยุ่งเหยิง

หลินหยางยืนอยู่ข้างกลางฝุ่นควัน มองไปทางตำแหน่งของธิดาศักดิ์สิทธิ์

"ความแข็งแกร่งของคนคนนี้…น่ากลัวมาก!"

ยอดฝีมือของสำนักหงเหยียนจ้องหลินหยาง พูดเสียงเบา

"ตกลง…"

"เขาเป็นใครกันแน่?"

"ไม่รู้!"

"ไม่ต้องกลัว เขามีแค่คนเดียว ถึงมีร่างดวงดาวโดยกำเนิดแล้วยังไง? พวกเราต้องการฆ่าเขา! มันไม่ใช่เรื่องยาก!"

"แต่ว่าตอนนี้ธิดาศักดิ์สิทธิ์ถูกพิษได้รับบาดเจ็บ อยู่ที่นี่นานไม่ได้! จำเป็นต้องออกจากที่นี่ด่วน!"

"ธิดาศักดิ์สิทธิ์ คุณไปก่อนเถอะ พวกเราจะรับมือคนคนนี้เอง!"

"ใช่ ธิดาศักดิ์สิทธิ์ เชิญคุณไปก่อนเถอะ"

ทุกคนพูด