สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 132

KTVแห่งนี้ถือว่ามีชื่อเสียงในเมืองเจียงเฉิน ไม่ต้องพูดถึงความหรูหราของหน้าประตู โครงสร้างภายในก็ไม่เป็นสองรองใคร มองเฉพาะรถหรูที่จอดอยู่ด้านหน้าก็รู้ได้ในทันทีว่าเป็นสถานบันเทิงลูกค้าระดับสูง

เด็กรับแขกที่อยู่ตรงหน้าวิ่งเข้ามาเปิดประตูรถให้หลินหยาง

"สวัสดีครับ!"

เขาพูดพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า ถึงแม้ภายในใจจะดูถูกหลินหยางที่สวมชุดราคาถูก แต่บนใบหน้าของเขาไม่ได้แสดงความดูถูกออกมาแม้แต่นิดเดียว

"ไม่ทราบว่าคุณได้จองห้องไว้หรือเปล่า?"

"ผมมาหาเถ้าแก่ของพวกคุณ" หลินหยางกวาดสายตามองไปที่ประตูแล้วพูด

"เถ้าแก่?" เด็กรับแขกรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

ในตอนนั้นเอง วิทยุสื่อสารที่แขวนอยู่ตรงหน้าอกของเด็กรับแขกดังขึ้น

"อาห่าว ให้เขาเข้ามา"

"ครับ พี่หลาง!"

เด็กรับแขกที่ชื่ออาห่าวหันไปมองหลินหยางแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "เข้าไปเลย ชั้นห้าห้อง VIP ระดับรอเยล เถ้าแก่ของพวกเรารอคุณอยู่ที่นั่น"

"ได้"

หลินหยางตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยแล้วเดินตรงเข้าไปทันที

ไม่จำเป็นต้องมีคนนำทาง

เพราะทั้งKTVอยู่ในสายตาของขู่หลง

หลินหยางเดินตรงเข้าไปในลิฟท์แล้วกดชั้นห้าด้วยสีหน้าที่นิ่งสงบ

"รอก่อน รอก่อน!"

ในตอนนั้นเองมีคนกลุ่มหนึ่งวิ่งเข้ามาอย่างเร่งรีบ มือจับขอบประตูลิฟท์ ทำให้ประตูลิฟต์เปิดออกอีกครั้ง

หลินหยางขมวดคิ้ว

คนกลุ่มนี้เป็นเพื่อนร่วมชั้นที่อยู่ในงานเลี้ยงวันเกิดของชวี่ชวงซวน คนที่เป็นผู้นำคือผู้ชายร่างอ้วนคนนั้น

"เฮ้ย! คุณมาทำอะไรที่นี่?"

ทันทีที่ชายร่างอ้วนสังเกตเห็นหลินหยาง เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แปลกประหลาดทันที

คำพูดของเขาดึงดูดสายตาของทุกคนทันที

ทุกคนหันไปมองทางหลินหยางพร้อมกัน หลังจากนั้นแสดงสีหน้าที่ประหลาดใจออกมา

"นี่คุณก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?"

"ปล่อยให้คนแบบนี้เข้ามาได้ยังไง?"

"ก็ไหนบอกว่าที่นี่ค่าใช้จ่ายขั้นต่ำก็สูงถึงสองพันเลยไม่ใช่เหรอ? คนจนอย่างเขาจะมีปัญญามาใช้จ่ายที่นี่ด้วยเหรอ?"

"นี่มันบ้าอะไรเนี่ย?"

เพื่อนร่วมชั้นกลุ่มนั้นพากันหัวเราะเยาะและพูดจาถากถาง

อันที่จริงพวกเขาทุกคนก็พึ่งบารมีของฟู่หวู่ ฟู่หวู่มาจ้องห้องล่วงหน้าไว้แล้ว ถึงแม้จะเกิดเรื่องขึ้นกับชวี่ชวงซวน แต่นั่นก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการปาร์ตี้ของพวกเขา พวกเขาไม่ได้สนใจว่าชวี่ชวงซวนจะเป็นยังไง สิ่งที่พวกเขาสนใจคือวันนี้ยังสนุกไม่พอ!

หลินหยางขมวดคิ้ว ถามขึ้นอย่างกะทันหัน "พวกคุณอยู่ห้องไหน"

"หกสามตัว ทำไม? อยากมาขอดื่มเหล้าด้วย? อยากมาขอสนุกด้วย? เหอะเหอะ คุณคู่ควรด้วยเหรอ?" ผู้ชายร่างอ้วนถุยน้ำลายแล้วพูด

"ถึงฉันจะจูงหมาเข้าไปในห้อง แต่ก็ไม่มีทางปล่อยให้คนอย่างคุณเข้าไปหรอก!"

ผู้หญิงผมสั้นก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย เธอพูดจาด่าทอยังไม่เกรงใจ

หลินหยางพยักหน้าโดยไม่ได้พูดอะไร

ประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นสี่

กลุ่มของชายร่างอ้วนเดินออกจากลิฟท์โดยตรง

แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขารู้สึกประหลาดใจคือหลินหยางไม่ได้เดินออกมา แต่เขาขึ้นลิฟท์ไปที่ชั้นห้าต่อ

"ชั้นห้าไม่เปิดให้คนนอกเข้าไม่ใช่เหรอ? ไอ้ลูกสุนัขคนนี้ไปทำอะไรที่ชั้นห้า?"

"ไม่รู้ แต่ฉันได้ยินมาว่าชั้นห้าเป็นชั้นส่วนตัวของพี่หลง นอกจากแขกของเขาคนทั่วไปเข้าไปไม่ได้ ได้ยินมาว่าครั้งก่อนมีคนดื่มจนเมาบุกเข้าไปที่ชั้นห้า ปรากฏว่าโดนพี่หลงตัดมือทั้งสองข้างแล้วโยนออกจากKTV"

"น่ากลัวขนาดนี้ก็แสดงว่าหมอนั่นต้องจบเห่แน่?"

"แหะแหะ พวกเรารอไปก่อนเถอะ อีกเดี๋ยวเขาก็จะโดนพี่หลงลากไปโยนทิ้งที่ข้างถนนแล้ว"

"ฮ่าฮ่าฮ่า"

คนทั้งกลุ่มเดินตรงเข้าไปในห้องพร้อมกับเสียงหัวเราะ หลังจากนั้นเริ่มสนุกกันทันที

ส่วนหลินหยางมายืนอยู่ตรงหน้าห้อง VIP ที่หรูหราที่สุดในKTVแห่งนี้

เปิดประตูเข้าไป

มีคนหลายคนกำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่บนโซฟา

ส่วนเก้าอี้ที่อยู่ด้านข้าง มีผู้ชายคนหนึ่งร่างกายเต็มไปด้วยเลือดและใบหน้าฟกช้ำนั่งอยู่ตรงนั้น

เขาคือชวี่เทียน

ตอนนี้สติของเขาเริ่มเลือนลางแล้ว เล็บมือทั้งสิบนิ้วโดนถอดจนหมด เห็นได้ชัดว่าขู่หลงทรมานเขา

ช่วยไม่ได้ ชวี่เทียนได้ล้ำเส้นที่เขากำหนดเอาไว้แล้ว ครั้งนี้เขาไม่ยอมปล่อยชวี่เทียนไปอย่างง่ายดาย

"คุณก็คือประธานหลิน?"

ชายคนหนึ่งสวมแว่นสีดำ บนใบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเครานั่งไขว่ห้าง เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยพูดกับหลินหยางด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

ส่วนคนอื่นรู้สึกประหลาดใจที่เห็นหลินหยางอายุน้อยขนาดนี้

"ใช่"

หลินหยางปล่อยมือตัวเอง

ร่างกายของชายร่างใหญ่ล้มลงกับพื้นอย่างเชื่องช้าเหมือนไม่มีกระดูก สุดท้ายหมดสติไปโดยตรง

นักสู้มือดีคนหนึ่งโดนจัดการได้อย่างง่ายดายแบบนี้เลยเหรอ?

ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์รวมถึงขู่หลงมองตาค้าง

หลินหยางกวาดสายตามองทุกคนแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

"ตอนนี้เข้าใจความหมายของผมหรือยัง?"

สองกระบวนท่าของหลินหยางทำให้พวกขู่หลงตกใจจนพูดอะไรไม่ออก

แม้แต่ชวี่เทียนที่โดนมัดอยู่บนเก้าอี้เหลือลมหายใจโรยริน วินาทีนี้เขาเบิกตากว้างอ้าปากค้าง

"ดูเหมือนพวกเราจะประเมินความสามารถของประธานหลินต่ำเกินไป ผมว่าแล้ว คนที่กล้ามาหาผมขู่หลงเพียงลำพังจะไม่มีอะไรดีเลยได้ยังไง?" ขู่หลงเป็นคนดึงสติกลับมาได้คนแรก เขาโยนบุหรี่ที่อยู่ในมือทิ้งแล้วโบกมือ

ซ่า!

มีชายฉกรรจ์เจ็ดแปดคนวิ่งเข้ามาจากด้านนอกทันที

ทุกคนสวมเสื้อกล้าม บนผิวหนังถูกปกคลุมด้วยรอยสัก ยิ่งไปกว่านั้นในมือของแต่ละคนยังถือมีดอีโต้ที่คมกริบ สีหน้าท่าทางของแต่ละคนดูุร้ายมาก

"ดูซิว่ากำปั้นของคุณแข็งกว่าหรือว่ามีดของผมคมกว่า!" ขู่หลงพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

หลังจากสิ้นเสียง

ฟิ้ว!

ชายฉกรรจ์ทั้งหมดฟันมีดใส่หลินหยางพร้อมกันทันที

ไม่มีความปราณีแม้แต่นิดเดียว

นี่พวกเขาต้องการให้หลินหยางกลายเป็นเนื้อบดเหรอ?

หลินหยางก็ไม่ได้ยืนรอความตาย!

มือและตาของเขาตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขาหลบมีดอีโต้ที่ฟันมาหาตัวเองทั้งหมด หลังจากนั้นกระโดดตีลังกาไปอยู่ด้านหลังโซฟา

"หนี? แกคิดว่าแกจะหนีรอดเหรอ? ล้อมมันเอาไว้! สับมันให้เป็นชิ้น!" ชายฉกรรจ์คนหนึ่งตะโกน

คนที่อยู่ด้านหลังรีบเข้ามาปิดล้อมหลินหยางทันที

วินาทีนี้เหมือนเขาจะไม่มีทางให้หนีแล้ว!

แต่แล้ววินนาทีต่อมา ภาพที่น่าตกใจมากปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน!

เป็นเพียงหลินหยางยกโซฟาไม้เนื้อแข็งที่อยู่ตรงหน้าขึ้นด้วยมือเดียว หลังจากนั้นเหวี่ยงใส่กลุ่มคนที่กำลังพุ่งเข้ามา

โซฟาไม้แข็งแบบนี้อย่างน้อยก็ต้องหนักสองร้อยกิโลกรัมเป็นอย่างต่ำ แต่กลับโดนหลินหยางยกขึ้นอย่างง่ายดายแบบนี้

คนที่เห็นภาพนี้ถึงกับเบิกตากว้างจนลูกตาแทบจะหลุดออกมา