สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1338

“อะไรกัน? นี่…นี่…” ซูเหยียนมองตาค้าง

“เสียงปลอมนี่ คุณซูเหยียนน่าจะเคยได้ยินแล้วไม่ใช่เหรอ”

ผู้ชายทรงหงอนไก่ย้อมผมสีน้ำเงินคนหนึ่งก้าวออกมาอย่างยิ้มแย้ม เขากวาดสายตามองซูเหยียนตั้งแต่หัวจรดเท้า ในแววตาเผยให้เห็นความละโมบ

“เสียงปลอม? หมายความว่า…คนที่คุยกับฉันเมื่อกี้…คือเขา?”

“ใช่! เสี่ยวเหยียน รีบมาเถอะ เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของผม ผมจะทำให้คุณมีความสุขเอง” ชายอ้วนพูดด้วยสีหน้าที่ลึกซึ้ง ในขณะเดียวกันก็อ้าแขนของตนเอง

ซูเหยียนสะดุ้ง รู้สึกหนาวสั่นไปหมด แต่เธอกลับไม่เชื่อ กัดฟันพูด “เป็นไปไม่ได้! ถึงเป็นเสียงของประธานหลิน แต่โทรศัพท์…”

“ก็แค่ใช้โปรแกรมและรหัสก็สามารถจัดการได้แล้ว คุณซู คุณไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ ผมอธิบายยังไงคุณก็ไม่เข้าใจ แต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่าคุณควรถามพวกเราว่า พวกเราหลอกคุณมาทำไมมากกว่า!”

ลมหายใจของซูเหยียนหยุดชะงัก มองคนพวกนี้ด้วยสายตาเหม่อลอย หลังจากนั้นหันหลังแล้ววิ่งหนี

แต่…ประตูใหญ่ถูกล็อกจากด้านนอกเรียบร้อยแล้ว

เธอเป็นผู้หญิงอ่อนแอคนหนึ่ง สามารถหนีออกจากประตูที่ถูกล็อคอย่างแน่นหนาหรือ?

“คุณซู ไม่ต้องเสียแรงแล้ว ในเมื่อคุณมาถึงที่นี่ ไม่สู้ให้ความร่วมมือกับพวกเราดีกว่า เพราะถ้าให้พวกเราหยาบคายกับคุณ มันจะทรมานมาก” ผู้ชายทรงหงอนไก่พูดอย่างยิ้มแย้ม

“พวกคุณ…พวกคุณคิดจะทำอะไร?” ซูเหยียนถามเสียงสั่น ในขณะเดียวกันก็แอบยื่นมือเข้าไปในกระเป๋า หวังแอบโทรศัพท์หาตำรวจ

แต่หลังจากที่นิ้วมือของเธอกดโทรออก พบว่าไม่มีการตอบรับ

แต่กลับมี ‘ฉึก’ ดังขึ้น เหมือนกับโทรศัพท์ไหม้ มีความร้อนสายหนึ่งแผ่ไปตามนิ้วมือของเธอ

“อ๊าก!”

ซูเหยียนสะดุ้งตกใจ รีบโยนโทรศัพท์ทิ้ง

โทรศัพท์ที่ถูกโยนออกไปตกอยู่บนพื้น กำลังมีควันลอยออกมา…

ซูเหยียนเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อสายตา

โทรศัพท์เครื่องนี้ของเธอถูกสั่งทำพิเศษ เพิ่งซื้อมาได้ไม่นาน ไม่มีทางมีปัญหาเรื่องคุณภาพแน่นอน!

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?” ซูเหยียนพูดพึมพำ

“อ๋อ ไม่มีอะไรมากหรอก ก็แค่เทคนิคเล็กน้อยของแฮกเกอร์” ผู้หญิงแต่งตัวสไตล์ฮาร์ลีย์ควินน์และปิดตาข้างหนึ่ง เธอเคี้ยวอมยิ้มไปด้วยพลางพูดไปด้วย “ฉันก็แค่เข้าไปในระบบโทรศัพท์ของคุณ หลังจากนั้นทำให้มันทำงานเกินขีดจำกัด คิดจะแจ้งตำรวจเหรอ? ฉันรู้สึกว่าคุณควรจะเลิกคิดเรื่องนี้ไปได้เลย”

ได้ยินแบบนี้ ซูเหยียนเข้าใจแล้ว เธอตกเป็นเป้าหมายของแฮกเกอร์กลุ่มนี้

ยิ่งไปกว่านั้น…คนกลุ่มนี้ไม่ใช่แฮกเกอร์ทั่วไป…

“พวกคุณคิดจะทำอะไรกันแน่?” ซูเหยียนสงบสติอารมณ์

“คุณสบายใจได้ คุณซูเหยียน พวกเราไม่ได้สนใจอะไรคุณมากหรอก คนที่พวกเราสนใจคือคนคนนั้น” ผู้ชายทรงหงอนไก่ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

ซูเหยียนเข้าใจทันที พูดเสียงสั่น “พวกคุณคิดจะเล่นงานประธานหลิน?”

“คุณซูเหยียน ต่อจากนี้รบกวนคุณให้ความร่วมมือกับพวกเราด้วย! ขอเพียงคุณยอมให้ความร่วมมือ พวกเราสามารถรับประกันความปลอดภัยของคุณ ไม่อย่างนั้น คุณอาจจะโดนสับเป็นร้อยแปดชิ้น!” ผู้ชายทรงหมอนไก่ยิ้มเล็กน้อย หลังจากนั้นโบกมือ “พาเธอไป!”

“ครับ!”

คนหนุ่มสาวทั้งกลุ่มก้าวออกมา ใช้เชือกมัดซูเหยียน หลังจากนั้นพาเข้าไปด้านในของโรงงาน

ในตอนนั้นเอง มีเสียงที่เย็นชาดังขึ้น

“พวกคุณใจกล้าไม่เบา ถึงขั้นกล้าแตะต้องเธอ?”

ได้ยินเสียงนี้ ทุกคนหันไปมองตามทิศทางของเสียงโดยไม่รู้ตัว

กลับเห็นประตูขนาดใหญ่โดนคนชกจนเปิดอย่างกระทันหัน

โครม!

บานประตูล้มลงบนพื้น ฝุ่นควันกระจายไปทั่ว

จากนั้นมีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาท่ามกลางฝุ่นควัน

ดูจากมือและเท้าของคนพวกนี้ ไม่มีใครเป็นผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่พวกเขากลับรู้จักหลินหยางเป็นอย่างดี พวกคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของผู้ชายทรงหงอนไก่และซูเหยียนยืนติดกัน ไม่มีช่องว่างแม้แต่นิดเดียว

หลินหยางไม่สามารถใช้เข็มเงินสยบผู้ชายทรงหงอนไก่

“ดูเหมือนพวกคุณจะเตรียมตัวมาโดยเฉพาะ” หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

“ไม่ไม่ไม่ พวกเราเพิ่งนึกไอเดียนี้ขึ้นได้ บังเอิญประธานหลินเดินทางมาเมืองผู่เฉิน บวกกับคุณซูเหยียนก็อยู่ที่นี่ พวกเราก็เลยเชิญคุณซูเหยียนมาที่นี่ซะเลย” ผู้ชายทรงหงอนไก่พูดอย่างยิ้มแย้ม

“พวกคุณเป็นใคร? จับซูเหยียนเพื่อขู่ผมเหรอ? ต้องการอะไรกันแน่?”

“พวกเราเป็นใครไม่สำคัญ พวกเราต้องการอะไร? สำหรับประธานหลินเป็นเรื่องที่ง่ายมาก!”

คนคนนั้นยิ้มแล้วพูด หลังจากนั้นโยนโทรศัพท์ไปที่พื้น ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด “ประธานหลิน ผมต้องการให้คุณเก็บโทรศัพท์เครื่องนี้ขึ้นมา หลังจากนั้นโอนเงินสดห้าหมื่นล้านเข้าบัญชีที่อยู่บนโทรศัพท์! ผมให้เวลาคุณแค่ชั่วโมงเดียว!”

“เงินสดห้าหมื่นล้าน? ตอนนี้หยางหัวไม่มีเงินสดมากขนาดนั้น”

“งั้นก็เชิญประธานหลินใช้ทรัพย์สินของหยางหัวไปค้ำประกันกับธนาคาร ด้วยชื่อเสียงของคุณ ผมคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องยากอะไร” ผู้ชายทรงหงอนไก่หรี่ตาลงยิ้มแล้วพูด

“มันก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรหรอก” หลินยหางส่ายหัว “แต่น่าเสียดาย…ผมไม่คิดจะให้พวกคุณแม้แต่แดงเดียว!”

“อะไรนะ?”

ผู้ชายทรงหงอนไก่อึ้ง หลังจากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ประธานหลิน คุณหมายความว่ายังไง? คุณอยากให้ผู้หญิงคนนี้ตายเหรอ?”

“ผมไม่คิดว่าพวกคุณสามารถฆ่าเธอ!” หลินหยางพูด หลังจากนั้นเดินเข้าไปหาผู้ชายทรงหงอนไก่และคนอื่น

สีหน้าของทุกคนเคร่งขรึมลง เริ่มถอยหลังเข้าใกล้ผู้ชายทรงหงอนไก่ บดบังเขาและซูเหยียนอย่างแน่นหนา

ผู้ชายทรงหงอนไก่เริ่มร้อนใจแล้ว ตะคอกเสียงเบา “หมอเทวดาหลิน! คุณอย่าคิดว่าพวกเราไม่รู้จักคุณ! พวกเราได้อ่านประวัติของคุณทั้งหมดตั้งแต่เมื่อหลายชั่วโมงก่อน! พวกเรารู้ว่าเข็มเงินของคุณน่ากลัวยิ่งกว่ากระสุนปืน รู้ว่าคุณสามารถช่วยคนตายให้ฟื้นคืนชีพ แต่…ผมไม่เชื่อหรอกว่าในช่วงเวลาแบบนี้คุณสามารถทำได้ทุกอย่างพร้อมกัน! คุณลองมองระหว่างพวกเราให้ดี!”

ฝีเท้าของหลินหยางหยุดชะงัก กวาดสายตามอง

เขาเพิ่งพบว่าระหว่างกลุ่มคนที่ปิดล้อมซูเหยียนและผู้ชายทรงหงอนไก่มีฟิล์มใสกั้นอยู่หนึ่งชั้น

ขายกล่องพลาสติกแรป