สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1362

งานเลี้ยงต้อนรับถูกจัดขึ้นในโรงแรมใจกลางเมืองเจียงเฉินที่เพิ่งสร้างขึ้นได้ไม่นาน

วันนี้ หยางหัวเหมาทั้งโรงแรม

ชั้นหนึ่งของโรงแรมถูกตกแต่งอย่างหรูหรา พนักงานในชุดโรงแรมยืนเรียงเป็นแถวสองข้างทาง

ตอนที่ซ่งจิงและเจ้าสำนักหงเหยียนรวมไปถึงนักข่าวเดินเข้ามา พนักงานทุกคนโค้งคำนับพร้อมกัน

“สวัสดีแขกท่านผู้มีเกียรติ!”

ทุกคนพูดขึ้นพร้อมกัน บนใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

ผู้จัดการรีบวิ่งเข้ามา

“ผู้กำกับซ่ง! สวัสดี! ผมคือผู้จัดการของโรงแรมนี้ ผมแซ่จาง!”

“ผู้จัดการจางเองเหรอ? ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม?”

“ทุกอย่างจัดการตามที่คุณบอกแล้ว สามารถเริ่มงานเลี้ยงได้ทุกเมื่อ” ผู้จัดการจางโค้งคำนับเล็กน้อย ยิ้มแล้วพูด

“งั้นก็เริ่มกันเลย มามามา คุณเซียวเชิญทางนี้”

ซ่งจิงหัวเราะฮ่าฮ่าแล้วพูด หลังจากนั้นพาคนของสำนักหงเหยียนเข้าไปด้านใน

จากนั้นจัดให้ผู้สื่อข่าวทั้งเล็กใหญ่นั่งโดยรอบของเจ้าสำนักหงเหยียน

ผู้สื่อข่าวเหล่านี้ก็เพิ่งเคยเจอสถานการณ์แบบนี้ครั้งแรก แต่ละคนดูตื่นเต้นมาก

แต่พวกเขาไม่ลืมความเป็นมืออาชีพของตนเอง ทุกคนรีบจัดตั้งอุปกรณ์ตามจุดต่างๆของงานเลี้ยง กล้องทุกตัวล้วนแต่หันไปหาเจ้าสำนักหงเหยียน

นอกจากนี้ ยังมีผู้สื่อข่าวจำนวนมากกำลังเดินทางมา

จากนั้นก็ตามด้วยบุคคลมีชื่อเสียงของเมืองเจียงเฉิน

คนในวงการบันเทิง

แม้กระทั่งเน็ตไอดอลก็ได้รับคำเชิญจากซ่งจิงมาร่วมงานเลี้ยง

สถานที่จัดงานเลี้ยงค่อนข้างคึกคัก

มีผู้คนต่างอาชีพต่างสายงานมาร่วมงานเลี้ยงมากมาย

แต่ไม่ว่าผู้คนที่มาร่วมงานเลี้ยงจะมีชื่อเสียงมากแค่ไหน ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงจุดสนใจของงาน

นั่นก็คือเจ้าสำนักหงเหยียน!

สายตาคู่นับไม่ถ้วนกำลังจับจ้องเธอ

มีผู้คนมากมายต้องการเดินเข้ามาพูดคุย

แต่…เจ้าสำนักหงเหยียนทำตัวราวกับเป็นมนุษย์น้ำแข็ง ไม่ว่าใครก็ตามที่เดินเข้ามาทักทาย ล้วนแต่ถูกเธอปฏิเสธโดยตรง เพียงแค่นั่งหลับตาพักสายตาอยู่ตรงนั้นคนเดียวโดยไม่สุงสิงกับใคร

ซ่งจิงก็ไม่ได้คิดจะไปคุยกับเจ้าสำนักหงเหยียน เขาไม่อยากไปรนหาที่

แต่พฤติกรรมเช่นนี้ของเจ้าสำนักหงเหยียน ก็ทำให้ผู้คนมากมายที่รู้สึกโกรธ

“ผู้หญิงคนนี้เป็นใครมาจากไหน? หยิ่งเกินไปแล้วมั้ง? แม้กระทั่งคุณหลิวเข้าไปคุยด้วยก็ไม่สนใจ…”

“คุณหลิว? เหอะ นั่นนับประสาอะไร? ผมเห็นเถ้าแก่เหมายื่นนามบัตรให้เธอ แต่เธอไม่คิดจะลืมตาดูเลยด้วยซ้ำ”

“ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร เจ๋งชะมัด”

“ไม่รู้ แต่ผมคิดว่าไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน คุณคิดดู ‘พยัคฆ์สงคราม’ ภาคแรกที่คุณซูหยูแสดงก็ประสบความสำเร็จมาก แต่พอมาถึงภาคสองกลับเปลี่ยนนางเอกอย่างกะทันหัน คุณคงจะไม่รู้ ตอนนี้บนโลกอินเตอร์เน็ตกำลังเดือดมาก โดยเฉพาะแฟนคลับของคุณซูหยู”

“ผมว่าอย่าไปยุ่งกับผู้หญิงคนนี้ดีกว่า”

แขกทุกคนพากันวิพากษ์วิจารณ์

ชาวเน็ตไม่น้อยก็กำลังพูดถึงตัวตนของเจ้าสำนักหงเหยียน

แต่ในตอนนั้นเอง สถานที่เกิดเหตุเงียบอย่างกะทันหัน

จากนั้นทุกคนหันไปมองตรงประตู

“ประธานหลินมาแล้ว!”

ไม่รู้ว่าใครเป็นคนพูดขึ้น

จากนั้นหลินหยางในชุดสูทและสมาชิกระดับสูงของหยางหัวเดินเข้ามาในงานเลี้ยง

แขกทุกคนรีบลุกขึ้นยืน พากันปรบมือเสียงดังทันที

“ประธานหลิน!”

“หมอเทวดาหลิน!”

“สวัสดีหมอเทวดาหลิน!”

“ฮ่าฮ่า คุณยังดูดีเหมือนเดิม!”

มีบางคนตะโกนพูดเสียงดัง

หลินหยางหันไปยิ้มให้เล็กน้อย

มีหญิงสาวไม่น้อยที่มองหลินหยางจนหน้าแดง ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเกินจะต้านทาน

แน่นอน ยังมีดวงตาอีกคู่หนึ่งที่จ้องหลินหยางไม่ยอมละสายตา

นั่นก็คือเจ้าสำนักหงเหยียน!

เธอมองด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์ ในส่วนลึกของแววตาเต็มไปด้วยเจตนาแห่งการฆ่า แต่จิตสังหารของเธอถูกเก็บซ่อนอย่างดี คนทั่วไปไม่สามารถสัมผัสถึง

“เจ้าสำนัก” หญิงวัยกลางคนที่อยู่ด้านข้างพูดเสียงเบา

ผู้คนพากันพูดด้วยความตื่นเต้น

ส่วนตามช่องทางการออกอากาศสดค่อนข้างดุเดือด

เพราะทุกคนสามารถเห็นทุกคำพูดและการกระทำของคนที่อยู่ในงานเลี้ยงทั้งหมด

หลังจากที่รู้สถานะของคุณเซียวปู้หงหญิงลึกลับคนนี้ ชาวเน็ตนับไม่ถ้วนรู้สึกตกตะลึง

“เชี้ย จอมยุทธหญิง!”

“ประธานหลินของฉันร้ายกาจมาก!”

“น่าสนใจ”

“ผมเป็นแฟนคลับของคุณเซียว! คุณเซียวจะเปิดบัญชีเวยป๋อเมื่อไหร่? ผมจะติดตามเธอ”

“คุณเซียว ภรรยาของผม! ที่รัก! ที่รัก! ที่รัก…”

บนหน้าจอมีข้อความเด้งขึ้นไม่หยุด

ทุกคนตื่นเต้นจนถึงขีดสุด ส่วนในช่องทางการถ่ายทอดสดยิ่งไม่ต้องพูดถึง

แต่สำหรับคนของสำนักหงเหยียน การกระทำของหลินหยางทำให้พวกเธอรู้สึกไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก

สำนักหงเหยียนเป็นกองกำลังซ่อนเร้น เดิมทีก็เป็นเพราะไม่ต้องการให้คนอื่นไปรบกวน จึงหลบซ่อนใช้ชีวิตอยู่ในป่าเขา ตอนนี้หลินหยางกลับประกาศต่อสาธารณชนแบบนี้ ต่อไปไม่ได้อยู่อย่างสงบแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น ตั้งแต่ที่เซียวปู้หงเข้ามาเป็นเจ้าสำนักของสำนักหงเหยียน เคยทำเรื่องสกปรกไว้ไม่หน่อย คดีการค้ามนุษย์ที่เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆนี้ สำนักหงเหยียนก็มีส่วนเกี่ยวข้อง

หลินหยางเปิดเผยออกมาแบบนี้ ก็เพื่อหวังว่าเบื้องบนจะยื่นมือเข้ามาตรวจสอบสำนักหงเหยียน อาศัยเบื้องบนมาช่วยกำจัดเนื้อร้ายก้อนนี้

มีหรือที่คนของสำนักหงเหยียนจะไม่รู้สึกถึงภัยคุกคาม?

หลินหยางก็ไม่เกรงใจ จนกระทั่งเริ่มแนะนำสำนักหงเหยียนต่อทุกคน และยังประกาศอีกว่าจะถ่ายทำละครที่นั่น

ชั่วขณะ ทุกคนเริ่มให้ความสนใจสำนักหงเหยียน คิดว่าสถานที่แห่งนั้นเป็นแดนสวรรค์

แต่ตอนที่หลินหยางกำลังแนะนำสำนักหงเหยียนอย่างไหลลื่น เจ้าสำนักหงเหยียนลุกขึ้นอย่างกะทันหัน พูดเสียงดัง

“ทุกท่าน พวกคุณอยากรู้หรือเปล่าว่าหมอเทวดาหลินมาขอให้ฉันถ่ายละครได้ยังไง?”

ทุกคนตกตะลึง หันไปมองทางเจ้าสำนักหงเหยียนพร้อมกัน

“ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เป็นใบ้เหรอ?”

“ในที่สุดก็ยอมพูดแล้ว!”

“เสียงแข็งซะด้วย”

มีคนพูดพึมพำ

แต่ผู้คนส่วนใหญ่ให้ความสนใจกับคำพูดของเธอมากกว่า