สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1489

“คุณรีบกลับไปพักผ่อนเดี๋ยวนี้ อีกเดี๋ยวฉันจะสั่งให้คนนำยาที่ฉันปรุงเองไปมอบให้คุณ มันช่วยให้คุณฟื้นฟูได้เร็วขึ้น แบบนี้งานชุมนุมน้ำชาของพรุ่งนี้จะได้ไม่มีปัญหา ส่วนคุณก็ไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป การประลองของพรุ่งนี้ไม่ใช่การต่อสู้แบบเป็นตาย แค่แลกเปลี่ยนวิชาความรู้เท่านั้น!” เจ้าสำนักโม่ซินยิ้มแล้วพูด

“รับทราบ เจ้าสำนัก”

หลินหยางไม่ได้พูดอะไรมาก โค้งคำนับเสร็จ หันหลังเดินจากไปโดยตรง

มองดูแผ่นหลังที่เดินจากไปของหลินหยาง อาวุโสสามกัดฟันแน่น ไม่พอใจเป็นอย่างมาก

“เจ้าสำนัก คุณจะปลูกฝังเขาจริงเหรอ? คนคนนี้มีที่ไปที่มาไม่ชัดเจน ความคิดเจ้าเล่ห์ ถ้าหากคุณปลูกฝังเขา กลัวแต่ว่า…จะเลี้ยงแกะกลายเป็นเสือแทน!” อาวุโสสามพยายามพูดให้เจ้าสำนักเปลี่ยนใจ

“มีที่ไปที่มาที่ไม่ชัดเจน เรื่องนี้คุณพูดเกินไปแล้ว! ฉันรู้จักหลินหยางเป็นอย่างดี! เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนั้นเขาถูกปรักปรำ จึงถูกขับไล่ออกจากสำนักสวรรค์นิรันดร อันที่จริงเขายังคงเป็นลูกศิษย์ของสำนักเรา แม้เขาจะกลับมาหลังจากผ่านไปหลายปีก็ตาม อีกอย่างทักษะการแพทย์ของเขาไม่ได้มีเพียงทักษะการแพทย์ของสำนักสวรรค์นิรันดร ไม่รู้ว่าใครเป็นคนชี้แนะเขา แต่ไม่ว่ายังไงก็ดี จำเป็นต้องให้โอกาสเขาสักครั้ง” เจ้าสำนักโม่ซินพูด

อาวุโสสามถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้

“ส่วนคุณก็ไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป! อาวุโสสาม! เรื่องของหลินหยาง ฉันรู้ว่าควรจะทำยังไง” เห็นท่าทางที่กังวลของอาวุโสสาม เจ้าสำนักโม่ซินพูดเสริมอีกประโยค

“ยังไง?”

“แม้ไม่มีหลักฐานเกี่ยวกับการตายของอาวุโสใหญ่ แต่ฉันมีความรู้สึกว่าหลินหยางมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ จำเป็นต้องตรวจสอบให้ละเอียด อีกอย่างเลือดวิญญาณลั่วหลินที่อยู่ในมือของหลินหยาง…คุณไปขอกับเขาตรงไปตรงมาแบบนั้น มันขาดการพิจารณามากเกินไปแล้ว”

“หืม? ความหมายของคุณคือคุณก็อยากได้เลือดวิญญาณลั่วหลินเหมือนกัน?”

“เลือดวิญญาณลั่วหลินสิบหยดมันไม่ใช่น้อยๆ มีใครบ้างที่ไม่ต้องการ? หากมีเลือดวิญญาณลั่วหลินสิบหยดช่วยหนุนเสริม สำนักสวรรค์นิรันดรของเรายังต้องกลัวใครอีก? ดังนั้นฉันต้องการเลือดวิญญาณลั่วหลินก็เพื่อสำนักของเรา ไม่ใช่ความต้องการส่วนตัวของฉัน!”

“เจ้าสำนักฉลาดล้ำเลิศ”

“แต่คุณไปขอเขาตรงไปตรงมาแบบนี้ จะให้ฉันตอบตกลงได้ยังไง? ถ้าหากเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไป มันจะไม่ส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของฉันเหรอ?”

“ความหมายของเจ้าสำนักคือ?”

“ให้หลินหยางใช้ไปก่อน ฉันคิดว่าหลังจากผ่านไประยะหนึ่ง เขาจะเป็นคนนำเลือดวิญญาณลั่วหลินมามอบให้ฉันเอง”

“แล้ว…งานชุมนุมน้ำชาของวันพรุ่งนี้…”

“ขึ้นอยู่กับหลินหยาง ถ้าหากเขามีพรสวรรค์ที่ล้ำเลิศจริง ฉันก็ยินดีที่จะรับเขาเป็นลูกศิษย์สายใน”

“เจ้าสำนัก เรื่องนี้…”

“คุณอย่าเพิ่งคัดค้าน ฉันพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว! ก่อนหน้านี้ไม่นานฉันเพิ่งได้รับข่าว ทางโน้นมีอัจฉริยะหลายคนปรากฏตัวขึ้น ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่ใช่อัจฉริยะทั่วไป ถึงเป็นลูกศิษย์ของเราที่ได้รับการปลูกฝังมาอย่างดี เกรงว่าก็คงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา! ดังนั้นฉันจึงเลือกหลินหยาง! ฉันคิดจะปลูกฝังให้เขากลายเป็นอาวุธสังหารของสำนักเรา”

เจ้าสำนักโม่ซินกลับไปนั่งบนเก้าอี้อีกครั้ง เขาหยิบตำราโบราณเล่มก่อนหน้านี้ออกมาพลางอ่านพลางพูดไปด้วย

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง วิสัยทัศน์ของเจ้าสำนักกว้างไกลยิ่งนัก พวกเราตามไม่ทัน!”

“เลิกประจบสอพลอได้แล้ว ออกไปเถอะ”

“รับทราบเจ้าสำนัก”

อาวุโสสามโค้งคำนับ เดินออกจากวังสุริยันจันทราดาราอย่างเชื่องช้า

หลินหยางเป็นคนใฝ่หาวิถีแพทย์อย่างบ้าคลั่ง

แม้รู้ว่าเขาอยู่ในสำนักสวรรค์นิรันดรอันตรายมาก แต่เขาก็ยังเลือกที่จะอยู่

จุดประสงค์ก็เพื่อทักษะการแพทย์ของเจ้าสำนักสวรรค์นิรันดร

หลินหยางอ่านตำราลับที่อยู่ในห้องเมตตาธรรมและหออักษรจำจนขึ้นใจแล้ว เนื้อหาด้านในจำเป็นต้องได้รับการชี้แนะจากผู้มีความรู้ไม่น้อย

หากได้รับการไขข้อสงสัยจากเจ้าสำนักโม่ซิน มันจะเป็นประโยชน์กับหลินหยางอย่างมาก

“อะไรนะ? เจ้าสำนักจะรับคุณเป็นลูกศิษย์?”

กระท่อมใต้เขา

ย่าเวินลุกขึ้นนั่งบนเตียง มองหลินหยางอย่างไม่เชื่อสายตา

“ใช่ เธอบอกว่าพรุ่งนี้จะให้ผมเข้าร่วมงานชุมนุมน้ำชาอะไรสักอย่าง! ย่าเวิน คุณรู้หรือเปล่าว่าไอ้งานชุมนุมน้ำชาคืออะไร?” หลินหยางพลางฝังเข็มให้หลิวหรูซือพลางถาม

“งานชุมนุมน้ำชาเป็นแค่งานชุมนุมที่เจ้าสำนักของเรานัดเจอกับผู้นำของกองกำลังอื่น มันก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรมากหรอก เพียงแต่ช่วงนี้สำนักของเราไม่ค่อยสงบ งานชุมนุมครั้งนี้อาจจะมีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดแทรกแซง! ส่วนคุณก็ไม่ต้องกังวลมากเกินไป ฉันคิดว่าแขกของวันพรุ่งนี้ต้องมีคนท้าสำนักสวรรค์นิรันดรแน่นอน คุณแค่ทำตามที่เจ้าสำนักพูดก็พอ สั่งสอนพวกเขาสักหน่อยก็สิ้นเรื่อง! ฉันเชื่อว่าด้วยความสามารถของคุณ คนพวกนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณแน่นอน” ย่าเวินพูด

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง…”

“หลินหยาง แม้เจ้าสำนักรับคุณเป็นลูกศิษย์ ถือเป็นวาสนาของคุณก็จริง แต่ด้วยสถานการณ์ของคุณในตอนนี้…มันไม่สู้ดีเท่าไหร่ ถ้าหากเจ้าสำนักรู้เรื่องของคุณ คุณ…” ย่าเวินไม่ได้พูดต่อ

“วางใจเถอะย่าเวิน ผมวางแผนทุกอย่างไว้แล้ว หรูซือจำเป็นต้องได้รับการรักษาอีกสักพัก ไม่สามารถไปจากที่นี่ชั่วคราว ยาดีที่ผมได้มาจากสำนักสวรรค์นิรันดรก็นำมาใช้กับเธอหมดแล้ว เชื่อว่าอีกไม่นานผมก็จะสามารถพาเธอไปจากที่นี่ได้อย่างปลอดภัย”

“ช่างเถอะ ในเมื่อคุณตัดสินใจแล้ว ฉันก็ทำได้แต่ว่าภาวนาขอให้คุณโชคดี…” ย่าเวินถอนหายใจ ไม่ได้พูดอะไรมากอีก

รุ่งเช้า หลินหยางตรงไปที่วังสุริยันจันทราดารา

ทว่าตอนที่ไปถึงกลับเห็นลูกศิษย์ของวังเวหายืนอยู่ด้านข้างหลายคน

พวกเขานั่งอยู่บนที่นั่งซ้ายขวาสองข้างทางของตำหนัก

ในขณะเดียวกัน อาวุโสสี่ก็พากลุ่มผู้คุมกฎของเขามาถึงแล้ว เขาสั่งปิดล้อมวังสุริยาจันทราดาราอย่างแน่นหนา

เห็นหลินหยางเดินมา อาวุโสสี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไร

“หลินหยาง!”

ในตอนนั้นเอง มีเสียงตะโกนดังขึ้น

หลินหยางหันไปมอง อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึ้ง “อาวุโสสอง? คุณมาได้ยังไง?”

“แขกที่มาในวันนี้เกินความคาดหมาย เจ้าสำนักออกคำสั่งให้อาวุโสทุกคนมารวมตัวกัน” อาวุโสสองพูด

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง”

หลินหยางพยักหน้า จากนั้นรีบยกมือขึ้นคำนับ “ขอบคุณอาวุโสสองที่มอบยาให้ผม”

“ไอ้ตัวเหม็น คราวนี้คุณจะติดปีกกลายเป็นหงส์แล้ว! คว้าโอกาสนี้เอาไว้ให้ดี เมื่อไหร่ที่กลายเป็นลูกศิษย์สายในของเจ้าสำนัก เส้นทางข้างหน้าของคุณจะมีแต่ความรุ่งโรจน์! ใช้ยาที่ผมมอบให้คุณ แสดงความสามารถให้เต็มที่” อาวุโสสองยิ้มเล็กน้อย ในแววตาเต็มไปด้วยความชื่นชม

หลินหยางพยักหน้า เดินเข้าไปข้างใน

ทันทีที่ก้าวเข้าประตู

ปัง!

มีเสียงที่น่าอึดอัดใจดังขึ้น

จากนั้นมีร่างของคนลอยกระเด็นไปล้มลงด้านข้างหลินหยาง

เป็นลูกศิษย์คนหนึ่ง!

หลินหยางอึ้งเล็กน้อย ก่อนที่จะตอบสนองเหตุการณ์ทัน กลับเห็นลูกศิษย์คนนั้นกระอักเลือด จากนั้นศีรษะเอียงไปด้านข้างแล้วหมดสติโดยตรง เป็นตายร้ายดีอย่างไรไม่รู้

“อะไรกัน?” สีหน้าของอาวุโสสองเคร่งขรึมลงทันที

ไปตอนนั้นเอง มีเสียงพูดเยาะเย้ยดังขึ้น

“สำนักสวรรค์นิรันดรเป็นอะไรไป? ไม่มีคนที่พอจะสู้ได้เลยเหรอ?”