สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1520

เวลานานผ่านไปนาน จากนั้นเขาได้ถอนหายใจออกมาและยิ้ม "เสี่ยวเหยียน ไม่ต้องกังวลนะ ผมจัดการได้!"

"ประธานหลิน!"

ซูเหยียนรีบหันไปทันทีและน้ำตาคลอจ้องมองเขาอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง

"เชื่อผมนะ ผมสามารถจัดการได้" หลินหยางยิ้มและพูดเสียงแหบแห้ง

ซูเหยียนเบิกตากว้างและกัดริมฝีปาก และสุดท้ายก็ก้มศีรษะลง

"ประธานหลิน คุณไม่สามารถจัดการได้ คุณไม่เคยได้สัมผัสหรือติดต่อกับกลุ่มธุรกิจซางเหมิงมาก่อน คุณไม่เข้าใจหรอกว่าศัตรูในครั้งน่ากลัวมากแค่ไหน...ยิ่งคุณโจมตีกลับ ก็จะยิ่งทำให้พวกเขาโกรธ ประธานหลิน เรื่องนี้ปล่อยให้ฉันเป็นคนจัดการเถอะค่ะ ทางที่ดีคุณไม่ต้องแสดงตัว และทางที่ดีที่สุด...รีบหนีออกไปจากเมืองเจียงเฉิน" ซูเหยียนพูดเบาๆ และแอบกัดฟันกรอดฝืนพูดออกมา

"เสี่ยวเหยียน เชื่อผมสักครั้งนะ..."

และหลินหยางยังไม่ทันอธิบายอะไรก็...

ครืด ครืด ครืด...

โทรศัพท์ของซูเหยียนสั่นขึ้นมาทันที

เธอหยิบขึ้นมาชำเลืองมองและลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะรับสาย

"คุณซูเหยียน หวังว่าไม่เป็นการรบกวนเวลาพักผ่อนของคุณนะ" เสียงในสายทุ้มต่ำและพูดจาเสียดสี

ซูเหยียนตัวสั่นเล็กน้อยและรีบตอบกลับไป "คุณสวี่? สวัสดีค่ะ...มี...มีธุระอะไรเหรอคะ?"

"ผมได้ยินมาว่าคุณหลงเจียงเฟิงไปหาคุณแล้วเหรอ?"

"ใช่...ใช่ค่ะ..."

"หวังว่าคุณจะให้ความร่วมมือในการทำงานของเขา"

"เอ่อ..."

"เอาล่ะคุณซู คุณหลงมีภารกิจของคุณหลงที่ต้องปฏิบัติ ผมก็มีภารกิจของตัวเอง ความอดทนของเรามาถึงขั้นสุดแล้ว สองทุ่มคืนนี้ ผมจะไปดื่มชาที่หอชมเมืองริมแม่น้ำ และสี่ทุ่มผมจะนั่งเครื่องบินกลับไปที่กลุ่มธุรกิจซางเหมิง ผมหวังว่าคุณจะให้คำตอบที่ผมต้องการ ไม่งั้นหลังจากสี่ทุ่มที่ผมออกจากเมืองเจียงเฉินแล้ว และอาณาจักรธุรกิจที่สร้างโดยเครือบริษัทหยางหัว คุณและคนรอบๆ ตัวคุณทั้งหมดจะกลายเป็นเพียงเงาที่ไร้วิญญาณ! คุณเข้าใจใช่ไหม?"

เมื่อพูดจบอีกฝ่ายก็วางสายไป

ซูเหยียนเหมือนกับถูกฟ้าผ่าและยังคงยืนตกตะลึงอยู่กับที่...

ตุ่บ!

ซูเหยียนทรุดตัวลงกับพื้น สีหน้าซีดเผือดด้วยความตกใจและออกอาการตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้

หลินหยางรีบเข้าไปประคองเธอให้ลุกขึ้น

"ทำยังไงดี? ทำยังไงดีคะ?"

ซูเหยียนควบคุมตัวเองไม่ได้ราวกับเสียสติไปและร้องไห้ฟูมฟายออกมา

เธอไม่เคยเจอเรื่องที่ทำให้ต้องกดดันมากขนาดนี้มาก่อนในชีวิต!

ต่อให้บริษัทต้องปิดลงก็ไม่เป็นไร!

แต่ครั้งนี้เกี่ยวข้องไปถึงทุกอย่างในชีวิตของเธอ

เธอจะยอมรับได้ยังไง?

"เสี่ยวเหยียนคุณใจเย็นก่อนนะ! บอกผมมาก่อนว่าคนของกลุ่มธุรกิจซางเหมิงต้องการทำอะไร? คุณบอกว่าพวกเขามาเพราะเราสองคน มันหมายความว่ายังไง? คนของกลุ่มธุรกิจซางเหมิงให้คุณไปหาเขา...เพื่ออะไร?" หลินหยางซักถามอย่างเคร่งขรึม

"ประธานหลิน ที่จริงครั้งนี้ที่คนของกลุ่มธุรกิจซางเหมิงมาหาฉันก็เป็นเพราะคุณ!" ซูเหยียนสะอื้น

"ผม?"

"ใช่ค่ะ เขาก็เหมือนกับหลงเจียงเฟิง ทั้งสองต่างต้องการมาหาคุณ! แต่ก่อนหน้านี้คุณไม่ได้อยู่ในเจียงเฉิน พวกเขาเลยมาหาฉันแทน!"

"มาหาผม?"

หลินหยางขมวดคิ้วเล็กน้อย

หรือว่าคนของพันธมิตรซางเหมิงก็เหมือนกับหลงเจียงเฟิงที่มาเพราะการตรวจสอบเรื่องกลุ่มพิพากษาเทียนชี่และผู้ลงทัณฑ์?

ถ้าเป็นแบบนั้นไม่ถือว่าทำเกินไปหน่อยเหรอ?

หลงเจียงเฟิงได้เข้ามาตรวจสอบแล้ว ทำไมถึงยังส่งคนของกลุ่มธุรกิจซางเหมิงเข้ามาอีก?

ยิ่งไปกว่านั้น กลุ่มธุรกิจซางเหมิงทำธุรกิจเป็นหลัก ผู้ลงทัณฑ์และกลุ่มพิพากษาเทียนชี่เป็นเรื่องของการต่อสู้ ให้พวกเขามามันดูไม่เหมาะสมเกินไปหรือเปล่า?

นอกจากนี้ เรื่องที่หลงเจียงเฟิงถูกหลินหยางจัดการสั่งสอนไปคิดว่ากลุ่มธุรกิจซางเหมิงคงยังไม่รู้ ถ้าเป็นแบบนั้นพวกเขาคงไม่ได้เป็นพวกเดียวกัน

"พวกเขามาหาผมทำไม?"

บริเวณจุดชมวิวริมน้ำชั้นบนสุดของหอชมเมือง มีชายคนหนึ่งที่สวมใส่ชุดสูทกำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่ตรงนั้น

ชายคนนั้นสวมแว่นตากรอบสีทอง สวมใส่นาฬิกาโรเล็กซ์รุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นที่มีมูลค่ากว่าสามสิบล้านเหรียญ ชุดสูทที่ผ่านการตัดเย็บอย่างประณีตสวยงามจากช่างผู้เชี่ยวชาญและโด่งดังจากอิตาลี่ ทำให้รู้สึกได้ว่าคนคนนี้ไม่ธรรมดา

เพราะสิ่งที่คนคนนี้โดดเด่นออกมาที่สุด ก็คือมีออร่าพิเศษที่ดึงดูด!

ที่ทำให้ผู้หญิงจำนวนมากต้องตกหลุมเสน่ห์ของชายคนนี้และไม่กล้าเข้าไปพูดคุย

"อ้อ? คุณซู คุณมาถึงแล้วเหรอ? ดีมาก!"

ดูเหมือนว่าชายคนนั้นจะเห็นว่าซูเหยียนกำลังเดินเข้ามา จึงพยักหน้าเล็กน้อยและใบหน้าของเขาก็ยิ้มออกมา

"คุณสวี่ สวัสดีค่ะ" ซูเหยียนเสียงสั่นเล็กน้อย

"อืม" ชายคนนั้นตอบรับเบาๆ และกวาดสายตามองไปยังคนที่สวมแว่นดำที่ยืนอยู่ข้างซูเหยียน "คนนี้คือ?"

"ประธานบริษัทหยางหัว...ประธานหลินค่ะ..." ซูเหยียนแนะนำหลินหยางอย่างระมัดระวัง

"อ้อ?"

ชายคนนั้นตกตะลึง

"สวัสดีครับ" หลินหยางถอดแว่นดำออกและมองเขาด้วยสีหน้านิ่งเฉย

สิ่งนี้ทำให้ชายคนนั้นรู้สึกแปลกใจมาก

เขาหัวเราะออกมาและปรบมือเบาๆ "ดี! ดีมาก! คุณซู ไม่คิดเลยว่าคุณจะพาประธานหลิน ประธานบริษัทหยางหัวมาด้วย! ถ้าเป็นแบบนี้ งั้นเรื่องราวทั้งหมดก็ง่ายขึ้นมาก! ฮ่าๆๆๆ..."

"คุณคือ?"

"ผมชื่ออี้เซียนเทียน มาจากกลุ่มธุรกิจซางเหมิง การมาเจียงเฉินในครั้งนี้ก็มาเพื่อจุดประสงค์ของกลุ่มธุรกิจซางเหมิง เพื่อมาเจรจากับประธานหลิน" ชายคนนั้นหัวเราะและกล่าวอีกว่า "ประธานหลิน หวังว่าคุณจะมอบสูตรยาทั้งหมดที่คุณมีให้เราอย่างไร้เงื่อนไข และให้บริษัทหยางหัวเข้าร่วมกับกลุ่มธุรกิจซางเหมิง! คุณได้ยินชัดเจนไหม?"

"ได้ยินชัด? ทำไมเหรอ? คุณอี้ไม่คิดจะถามว่าผมเต็มใจหรือไม่เต็มใจเหรอ?" หลินหยางถาม

"เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องถาม"

"ทำไมเหรอ?"

"เพราะคุณไม่มีทางเลือก" อี้เซียนเทียนดื่มกาแฟและพูดขึ้นมาอย่างหน้าตาเฉย