สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1543

"มีปัญหาเหรอ?" ท่าทีของหลินหยางนิ่งมาก และจ้องมองไปที่หลิวเทียนถัง

"แน่นอน! คุณเข้าไปในภัตตาคารไม่ได้ ก็เลยพูดคำสกปรกแบบนี้ออกมา นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนมีการศึกษาเขาทำกัน! ผมแนะนำให้คุณรู้จักใช้สมองหน่อย! มองการณ์ไกลหน่อย หัดใจกว้างและรู้จักพูดกว่านี้หน่อย!" หลิวเทียนถังพูดเสียงดังด้วยท่าทีชอบธรรมและน่าเกรงขาม

ทีมงานของเขาได้บันทึกฉากนี้เอาไว้และรีบตัดต่อเสียงประกอบแล้วโพสต์ลงติ้กต่อก

ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาที ยอดการกดไลค์ก็ทะลุไปถึงหนึ่งแสนไลค์

"คุณหลิวพูดโคตรมีเหตุผลเลย!"

"ใช่ ต้องใจกว้างกว่านี้ แค่เข้าไปไม่ได้ก็พูดแบบนี้ออกมา โคตรแย่เลย"

"ไม่มีปัญญาก็เลยจะรื้อทำลายภัตตาคารปี่อี้? ไม่ดูตัวเองบ้างเลย! เขามีสิทธิ์อะไร?"

ทุกคนต่างขบขันเย้ยหยัน

ลั่วเฉียนทั้งโกรธทั้งโมโห

"ฟังนะคุณ! ผู้จัดการอู๋คือเพื่อนของผม คำพูดของคุณเมื่อสักครู่ได้ทำลายเพื่อนของผมและรวมไปถึงทุกคนที่ภัตตาคารปี่อี้ ผมขอให้คุณรีบขอโทษเพื่อนของผมและรวมไปถึงภัตตาคารแห่งนี้!" หลิวเทียนถังกล่าวอย่างชอบธรรม

"ขอโทษ?

"ทำไม? หรือคุณไม่มีแม้แต่ความกล้าที่จะขอโทษออกมา? สิ่งที่น่าเศร้าที่สุดเกี่ยวกับคนเรา ไม่ใช่การไร้ความสามารถในการพูดออกมา แต่คือหลังการทำชั่ว แล้วยังมองเห็นตัวเองไม่ชัด ไม่รู้จักสำนึกผิด ไม่ยอมรับความผิดพลาด! เป็นเรื่องที่น่าเศร้ามากที่สุด! แม้ว่าผมจะไม่ใช่นักบุญ แต่วันนี้ผมต้องจัดการคุณ สังคมต้องกระจายพลังบวกออกมา! ต้องการตัวอย่างที่ดี! ฉะนั้นถ้าคุณปฏิเสธที่จะขอโทษ! ผมคงต้องใช้วิธีอื่นแทน!"หลิวเทียนถังกล่าวอย่างเคร่งขรึม"

"คุณจะเอายังไง?" หลินหยางถาม

หลิวเทียนถังโบกมือ

ทันใดนั้นก็มีชายสวมชุดสูทและใส่แว่นสีทองเดินออกมาจากทีมงานของเขา

ชายคนนั้นถือเอกสารในมือและเดินมาพร้อมกับอ่าน "คุณ คุณใช้ถ้อยคำรุนแรงข่มขู่ผู้อื่นในที่สาธารณะ ผมสามารถช่วยภัตตาคารปี่อี้ฟ้องร้องคุณได้ ฟ้องที่คุณพูดจาข่มขู่!"

"คุณเป็นใคร?"

"ผมเป็นทนาย!" ชายคนนั้นแตะจมูก

เมื่อพูดจบ บริเวณโดยรอบก็มีเสียงปรบมือดังขึ้น

"ดีมาก!"

"สำหรับคนปากไม่ดีอย่างนี้ สมควรต้องใช้กฎหมายเข้าช่วย!"

"ดูซิครั้งนี้เขายังจะปากเก่งอีกไหม!"

ทุกคนต่างพากันพูดสาดเสียเทเสีย

แฟนคลับของทั้งหลิวเทียนถังและบรรดาเน็ตไอดอลต่างคอมเมนต์กันอย่างสนุก

"คุณหลิวเจ๋งสุดๆ เลย!"

"คนแบบนี้ คงโดนตามใจจนเคยตัว ครั้งนี้ต้องไม่ยอมเขาบ้างแล้ว!"

"คนดีคนเก่งที่หนึ่งเลย กดไลค์!"

"คนแบบนี้ต้องโดยสั่งสอนให้หลาบจำ!"

บรรดานักเล่นโซเชียลต่างวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆ นานา

และหลิวเทียนถังได้ตะโกนออกไป "คุณ กรุณารีบขอโทษเดี๋ยวนี้!"

"ขอโทษ!"

ทีมงานของหลิวเทียนถังตะโกนออกมา

หลังจากการตะโกนของพวกเขา บรรดาผู้คนที่รายล้อมก็ต่างพากันตะโกนออกมา

"ขอโทษ!"

"ขอโทษ!"

"ขอโทษ!"

...

เสียงนั้นเหมือนคลื่นยักษ์และเสียงผิวปากก็ดังขึ้น

หลินหยางกลายเป็นเป้าหมายของการวิพากษ์วิจารณ์ในที่สาธารณะ

สีหน้าของลั่วเฉียนซีดเผือด และคิดไม่ถึงว่าเหตุการณ์จะบานปลายมาถึงขั้นนี้

ทำยังไงดี?

ลั่วเฉียนคิดจูงมือของหลินหยางเดินออกไป

ทว่าบริเวณโดยรอบกลับถูกปิดทางเข้าออกไว้หมดแล้ว มีเหรอที่พวกเขาจะออกไปได้?

"ทำไมเหรอคุณ? รู้สึกหมดหวังเหรอ?"

หลิวเทียนถังเดินเข้าใกล้และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ "นี่คือจุดจบของการไม่ให้เกียรติผม! พวกคุณสองคนเป็นแค่คนธรรมดา แต่ผมเป็นถึงเน็ตไอดอลที่มีชื่อเสียงโด่งดัง! ผมมีแฟนคลับนับไม่ถ้วน ไม่ว่าผมพูดอะไรทุกคนต่างก็คิดว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ผมทำอะไรทุกคนต่างก็คิดว่าเป็นสิ่งที่ถูกที่ควร! ตอนนี้ผมต้องการให้เขาขอโทษ เขาก็ต้องขอโทษ! ถ้าไม่ขอโทษ! พวกคุณไม่มีทางออกไปได้แน่นอน!"

"คุณต้องการทำอะไรกันแน่?" ลั่วเฉียนกัดฟันกรอด

"ง่ายมาก แค่คุณยอมเข้าไปกินข้าวกับผมข้างใน แล้วผมจะปล่อยเพื่อนคุณไป! คุณไม่ต้องกังวลไป แค่ผมพูดออกมาคำเดียวก็ไม่มีใครกล้าทำอะไรเขา!" หลิวเทียนถังยิ้ม

"คุณ...ฝันไปเถอะ! ฉันไม่เข้าไปกินข้าวกับคนสกปรกอย่างคุณหรอก!" ลั่วเฉียนกล่าวออกมาด้วยความโมโห

"ก็ได้ ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นผมก็จะทำลายทั้งคุณและเพื่อนของคุณ! พรุ่งนี้หน้าไทม์ไลน์ของทุกคนจะแชร์คลิปที่พวกคุณพูดจาสาปแช่งและให้ร้ายเป็นภัยต่อภัตตาคารปี่อี้เพียงเพราะพวกคุณเข้าไปไม่ได้! พวกคุณจะถูกตราหน้าว่าเป็นขยะสังคม! จะถูกคนนับแสนล้านคนรังเกียจ ไม่มีใครอยากค้าขายอะไรให้พวกคุณ ร้านอาหารก็ไม่ให้พวกคุณเข้าไปกินข้าว แม้แต่นั่งรถสาธารณะก็ต้องถูกก่นด่าจากสังคม! เป็นไง? กลัวล่ะสิ? นี่คือจุดจบที่คิดเป็นศัตรูกับผม!" หลิวเทียนถังกระซิบและหัวเราะออกมา

นี่คือโลกแห่งข้อมูลข่าวสาร

คนธรรมดาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอิทธิพลของอินฟลูเอนเซอร์นั้นแพร่หลายมากเพียงใด

"ประธานหลิน?" ผู้จัดการอู๋สะดุ้งไปทั้งตัว "อยู่ไหนเหรอครับ?"

"ผมก็ยืนอยู่ตรงนี้ตลอดไม่ใช่เหรอ?"

หลินหยางกล่าวและถอดหมวกออก

บรรยากาศเงียบสงัดและหลังจากนั้น

"อ้อ!!!"

เสียงกรีดร้องด้วยความตื่นเต้นดีใจก็ดังไปทั่วทั้งถนน

"ประธานหลิน! ประธานหลิน!"

"ประธานหลินแห่งหยางหัวปรากฏตัวแล้ว!"

"พระเจ้า! หล่อมากเลย! ฉันแทบบ้าแล้ว!"

ทุกคนต่างพูดกันเสียงดัง บรรดาผู้หญิงต่างอดกรีดร้องไม่ได้ และผู้ชายเองก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูป

เหตุการณ์เป็นไปอย่างโกลาหลวุ่นวาย

แม้แต่ไลฟ์สดของเน็จไอดอลก็มียอดคนดูพุ่งกระฉูด

"โอ้วพระเจ้า ประธานหลินปรากฏตัวขึ้นมาแล้ว?"

"ภัตตาคารปี่อี้ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ"

"ถ้ามีโอกาสต้องไปลองบ้างแล้ว!"

บรรดาชาวเน็ตต่างคอมเมนต์ต่างๆ นานา

ส่วนผู้จัดการอู๋เขายังคงตัวสั่นเกร็งอยู่อย่างนั้น

การปรากฏตัวของประธานหลินสามารถพูดได้ว่าทำให้ชื่อเสียงและกระแสความนิยมของภัตตาคารปี่อี้เพิ่มไปในระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน! จะกลายเป็นภัตตาคารที่มีชื่อเสียงระดับประเทศ! ทุกวันจะมีแขกจากทั้งเหนือใต้ออกตกแวะเวียนเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย และทำให้ธุรกิจของภัตตาคารดำเนินไปอย่างก้าวหน้าไม่หยุดยั้งและแน่นอนว่าจะรวยขึ้นอย่างมหาศาล

"ต้องบอกข่าวดีนี้ให้หัวหน้าได้รู้!" ผู้จัดการอู๋แอบยิ้มในใจ

"คุณหลิน! สวัสดีครับๆ!"

หลิวเทียนถังเพิ่งจะนึกได้และรีบยื่นมือออกมาทักทาย

แต่เขาเพิ่งเดินเข้าใกล้ก็ถูกหม่าไห่ขวางไว้

"คุณเป็นใคร?" หม่าไห่ถาม

"ผมชื่อหลิวเทียนถัง ประธานหลินและผู้จัดการหม่าน่าจะรู้จักผมนะครับ?" หลิวเทียนถังสะดุ้งเล็กน้อยและยิ้มออกมาอย่างมีมารยาท

"ขอโทษด้วยผมไม่รู้จัก" หม่าไห่ส่ายหน้า