สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1622

ขณะที่ปิงชางจุนและจงชวนต่อสู้กัน หนงถังกงก็อยู่ที่นั่นด้วย

เพราะเป็นการประลองแข่งขันอย่างเป็นทางการ ฉะนั้นจึงไม่ได้มีเพียงหนงถังกง เจียงหนานซง หวูไคโชวและคนของสมาคมศิลปะการต่อสู้เยี่ยนจิงก็อยู่ที่นั่นด้วยเช่นกัน

และในฐานะที่เป็นตัวแทนของประเทศ อาจารย์ของจงชวนที่ได้รับสมญานามว่าเป็นเทพแห่งนินจาก็ได้เดินทางมาด้วยตัวเอง

ฉะนั้นจึงทำให้หนงถังกงและทาคาฮาชิ อิมูระได้เคยเจอหน้ากันและที่คอของเขาก็มีพวงดอกไม้แขวนอยู่

"ผมเห็นว่าพวงมาลัยนั้นใช้ดอกถงหมิงฮวาร้อยขึ้นมา" หนงถังกงครุ่นคิดก่อนจะพูดออกมา

"ใช้ดอกถงหมิงฮวาร้อยเป็นพวงมาลัยห้อยคอ?" หมอเทวดาเหยาตกใจเล็กน้อยและรู้สึกเหลือเชื่อ

"ไม่ได้เป็นเรื่องแปลกอะไร ดอกถงหมิงฮวามีส่วนช่วยให้สมาธิปลอดโปร่งและกระตุ้นการไหลเวียนของโลหิต หากคล้องอยู่ที่คอเป็นเวลานานแล้วได้กลิ่น มันสามารถยืดอายุขัยและพัฒนาทักษะของผู้คล้อง! ผู้ที่ไม่รู้ทักษะด้านทางรักษาจึงนำมาร้อยเป็นพวงมาลัยคล้องคอ ซึ่งก็เป็นทางเลือกที่ดีอย่างหนึ่ง" หลินหยางกล่าว

"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง!"

ในที่สุดทุกคนก็เข้าใจได้ทันที

"อาจารย์ ผมว่าเราไปพิสูจน์จะดีกว่า หากเป็นของปลอมขึ้นมาล่ะ!" หมอเทวดาเหยาพูดขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

อันที่จริงก็ไม่แปลกที่เขาจะเป็นกังวล

เพราะดอกถงหมิงฮวาเป็นสิ่งที่หายากอย่างมาก โดยปกติแล้วคนธรรมดาไม่มีทางหาเจอได้ และหมอเทวดาเหยาเองก็ไม่เคยได้เห็นเลยในชีวิตนี้ ทว่าครั้งนี้กลับบังเอิญว่าคนใกล้ตัวมีดอกถงหมิงฮวา...ทำให้เขารู้สึกไม่เชื่อ

และอันที่จริงหลินหยางก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน

"ผมจะไปพิสูจน์เดี๋ยวนี้" หลินหยางกล่าวและลุกขึ้นทันที

"หมอเทวดาหลิน! เดี๋ยวก่อน!"

หนงถังกงรีบร้องเรียก

"ผู้บัญชาการมีอะไรเหรอครับ?"

"หมอเทวดาหลิน อีกฝ่ายเป็นถึงเทพแห่งนินจาเชียวนะ! และการเดินทางมาครั้งนี้ของเขาก็เพื่อทำลายตำนานศิลปะการต่อสู้ของประเทศเรา การมาของเขาไม่ใช่เป็นเรื่องดีเลย! คุณไปหาเขาก็ไม่มีทางได้ดอกถงหมิงฮวามาครองหรอก! แบบนี้ดีไหม ผมส่งคนไปเจรจากับพวกเขา เพื่อให้พวกเขามอบดอกถงหมิงฮวามาให้! แบบนี้โอกาสสำเร็จอาจมีมากกว่าเสียอีก!" หนงถังกงกล่าว

ความสามารถของอีกฝ่ายแข็งแกร่งออกขนาดนั้นและตำแหน่งชื่อเสียงในประเทศของเขาก็ไม่ธรรมดา แม้ว่าหมอเทวดาหลินจะโดดเด่นเช่นกัน แต่เมื่อเทียบกับเทพแห่งนินจาแล้วนั้น ในสายตาของคนอื่นหลินหยางเทียบไม่ติดเลยสักนิด

หากไปหาโดยตรงและขอซึ่งหน้า อีกฝ่ายคงไม่มีทางมอบให้อย่างแน่นอน

แต่หากคนอย่างหนงถังกงออกหน้าแทนละก็ เกรงว่าเรื่องนี้อาจเปลี่ยนไปก็ได้

ทว่า...หลินหยางกลับส่ายหน้า

"ผู้บัญชาการหนง ปิงชางจุนเป็นลูกศิษย์ของผม ลูกศิษย์ของผมถูกลูกศิษย์ของเขาฆ่า ผมไปหาเขาเพื่อทวงคืนความยุติธรรมก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว นี่เป็นเรื่องระหว่างผมและพวกเขา ผมไม่อยากให้คนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้อง! ขอบคุณผู้บัญชาการมากที่หวังดีกับผม" หลินหยางกล่าว

"คุณ...คุณหลิน! ทำไมคุณถึงดื้อรั้นแบบนี้นะ? เจิ้งหนานเทียนพูดไว้ไม่ผิดเลย! คุณมันวัวดื้อรั้นชัดๆ!" หนงถังกงโกรธจนหน้าแดงก่ำ

หลินหยางกลับไม่ยอมเสียเวลาและกล่าวออกมา "คุณท่านหนง รบกวนคุณช่วยดูแลลูกศิษย์ของผมด้วย แล้วผมจะรีบกลับมา!"

"คุณหลิน! หยุดเดี๋ยวนี้! คุณกลับมาเดี๋ยวนี้!"

หนงถังกงตะโกนออกไป

แต่หลินหยางเดินออกไปอย่างรวดเร็วและไม่นานก็มองไม่เห็นเงาแล้ว

ครั้งนี้ทำให้เขารู้สึกร้อนใจอย่างมาก

"ผู้บัญชาการหนง จงชวนให้เวลาเพียงสองชั่วโมงเท่านั้น หมอเทวดาหลินท่าทางแบบนี้คงไม่คิดรับคำท้าประลองแน่ หากเขาไม่ไปละก็จะต้องส่งผลกระทบอย่างหนักแน่นอน! ตอนนี้ทั่วโลกต่างจับตามองมาที่นี่...." คนที่อยู่ข้างหนงถังกงกล่าวออกมาด้วยความร้อนใจ

"หัวหน้า! ทาคาฮาชิ อิมูระเป็นถึงคนในตำนานของแวดวงการต่อสู้ของประเทศเพื่อนบ้านเชียวนะ! ทักษะการต่อสู้ของเขาไปถึงขั้นที่ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้ ท่านไปพบเขาแบบนี้ หากเขาคิดอะไรไม่ดีขึ้นมา แบบนั้นเราจะทำยังไงดีครับ? ความเสี่ยงสูงมากขนาดนี้ท่านอย่าไปเลยครับ! หากไปให้ผมไปเองดีกว่าครับ!" เจิ้งหนานเทียนกล่าว

"คุณไปจะมีประโยชน์อะไร? แม้ว่าคุณจะมีความสามารถระดับสูงในกองทัพ แต่หากต้องสู้กับคนที่มีความสามารถระดับสูงแบบนั้น คุณไม่มีทางสู้เขาได้อย่างแน่นอน"

ทันใดนั้นหนงถังกงก็สงบสติลงและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกล่าวออกมา "แต่คุณก็พูดถูก หากไม่มียอดฝีมือมีความสามารถติดตามผมไปด้วย ต่อให้เป็นเพียงการพูดคุยกับทาคาฮาชิ อิมูระเท่านั้น แต่ก็ถือว่าอันตรายและอีกฝ่ายคงดูถูก ปากกระบอกปืนต่างหากที่สามารถนำมาเจรจาได้!"

"หัวหน้า! หรือว่า....อาจจะขอกับเบื้องบนให้รีบส่งคนจากที่นั่นมา!" เจิ้งหนานเทียนกระซิบ

สีหน้าของหนงถังกงเปลี่ยนไปและกล่าวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น "นั่นคือเสาหลักของประเทศ จะโอนย้ายตามอำเภอใจได้ยังไง? หากทำให้ประเทศเกิดความสั่นคลอนจะว่ายังไง?"

"เอ่อ...."

"ไม่ต้องกังวลไป ผมมีเพื่อนคนหนึ่งวันนี้เพิ่งเดินทางมาถึงเยี่ยนจิง ตอนนี้คงกำลังอยู่ในเมือง ผมจะรีบโทรหาเขา เพื่อให้เขาติดตามผมไปด้วย!"

ไม่พูดเปล่า หนงถังกงรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาและกดโทรออก

จากนั้นไม่นาน หนงถังกงก็ตกตะลึง

เขากดวางสายโทรศัพท์และถอนหายใจ "เดินทางไปหาทาคาฮาชิ อิมูระกันเถอะ!"

"หัวหน้า เพื่อนของท่านล่ะครับ?" เจิ้งหนานเทียนถามอย่างสงสัย

"เขาเหรอ? เขาไปหาทาคาฮาริ อิมูระตั้งนานแล้ว!" หนงถังกงหัวเราะ

"อะไรนะ?"

เจิ้งหนานเทียนตกใจอย่างมาก