สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1624

เหล่าเฉินโถวเป็นคนตรงไปตรงมา!

เขามาที่นี่เพื่อต้องการท้าประลองเทพแห่งนินจา เพื่อลบล้างคำสบประมาทก่อนหน้านี้ ไม่ใช่มาเพื่อรำลึกถึงวันเก่าๆ ฉะนั้นเขาจึงไม่อยากพูดอะไรมาก

"ทาคาฮาชิ! ลงมือกันเถอะ! ครั้งนี้ผมจะทำให้คุณต้องกลับประเทศไปพร้อมกับความแค้น!" เหล่าเฉินโถวเดินไปข้างหน้าและกล่าวเสียงดัง!

และในขณะที่พูด เขาก็ได้แสดงพลังในร่างกายให้เห็น

รัศมีที่หนาแน่นและแข็งแกร่งอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนได้แทรกซึมออกจากตัวเขาอย่างเชื่องช้า

บรรดาลูกศิษย์ของทาคาฮาชิที่อยู่รอบๆ ต่างแสดงสีหน้าซีดเผือดเมื่อสัมผัสกับพลังงานนี้ และการหายใจของพวกเขาก็ไม่เป็นปกติราบรื่นเท่าไรนัก

รัศมีของเขาแข็งแกร่งอย่างมาก!

แม้ว่าเหล่าเฉินโถวจะมีหน้าตาไม่ดีเท่าไรนัก ทว่าเขาฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มาตลอดชีวิตและเขาก็เป็นคนมีพรสวรรค์ตั้งแต่เด็ก แน่นอนว่าการฝึกซ้อมมาจนถึงปัจจุบันนี้นั้น ความสามารถของเขาต้องไม่ธรรมดาแน่! และไม่รู้ว่าเขาแข็งแกร่งกว่าเจิ้งหนานเทียนไม่รู้กี่ร้อยพันเท่า มีเพียงเขาเท่านั้นที่จะกล้าท้าประลองต่อสู้กับทาคาฮาชิ อิมูระ ผู้เป็นเทพแห่งนินจาได้!

"เสี่ยวหลิว เราถอยออกไปกันเถอะ! เด็กน้อย หนูเป็นหลานสาวของเหล่าเฉินโถวใช่ไหม? งั้นหนูก็รีบตามเราออกไปกันเถอะ อย่าได้เข้าไปใกล้เลย จะได้ไม่บาดเจ็บ!" หนงถังกงกล่าวและพากันออกไปจากห้อง

แม้ว่าเขาจะไม่ใช่นักศิลปะการต่อสู้ แต่เขาก็ได้สัมผัสและรู้จักนักศิลปะการต่อสู้ระดับสูงจำนวนมาก

ทว่าลูกศิษย์ของทาคาฮาชิกลับไม่ออกมาจากห้อง

และยังคงยืนอยู่ที่เดิม จับจ้องเหล่าเฉินโถวตาเขม็ง

"ทำไมพวกเขาถึงไม่ออกมา? พวกเขาไม่กลัวถูกลูกหลงหรือไง?" เสี่ยวหลงกล่าวอย่างประหลาดใจ

หนงถังกงจ้องมองพวกเขาเหล่านั้นและรู้สึกมีบางอย่างผิดปกติ!

บรรดาลูกศิษย์ของทาคาฮาชิได้ถูกรัศมีของเหล่าเฉินโถวปกคลุมจนแทบหายใจไม่ราบรื่น และสีหน้าของพวกเขาก็ย่ำแย่ขนาดนั้น แต่กลับยังยืนอยู่แบบนั้นไม่ไปไหน....

ทำไปเพื่ออะไร?

หรือว่าพวกเขาไม่คิดอยากมีชีวิตอยู่แล้ว?

ไม่มีทางเป็นไปได้!

จะต้องมีเหตุผลอื่นแน่ๆ!

หัวใจของหนงถังกงเต้นแรงมาก

และในขณะเดียวกันความผิดปกติก็ปรากฏขึ้นมา

"ตาแก่ไม่หัดดูความสามารถของตัวเอง ความสามารถเพียงแค่นี้ ทำได้เพียงต่อสู้กับลูกศิษย์ของฉันเท่านั้น คิดจะต่อสู้กับฉันเหรอ? คุณยังไม่มีสิทธิ์!"

เมื่อพูดจบ ทาคาฮาชิ อิมูระก็หลับตาลงและเปล่งเสียงออกมา!

ฮึบ!

นี่คือเทพแห่งนินจาน่ะเหรอ?

นี่คือคนที่ประเทศเพื่อนบ้านยกให้เป็นเทพที่มีอยู่จริงงั้นเหรอ?

"ทาคาฮาชิ! หลายปีมานี้...ความสามารถของคุณพัฒนาไปเร็วกว่าผมมากกว่าหนึ่งเท่าตัวเสียอีก คุณ...ตอนนี้คุณถึงระดับขั้นไหนกันแน่!" เหล่าเฉินโถวกัดฟันกรอดและถามอย่างไม่ยอม

"ระดับขั้นของผมเป็นระดับที่คุณไม่มีทางทำได้! ผมสามารถเอาชนะคุณได้หนึ่งครั้งก็แสดงว่าผมจะชนะคุณตลอดไป! เพราะความสามารถของผมแข็งแกร่งกว่าคุณ ในขณะที่คุณกำลังพัฒนา ผมก็กำลังพัฒนาอย่างรวดเร็วถึงขั้นที่คุณไม่สามารถจินตนาการได้! ฉะนั้นคุณไม่มีสิทธิ์มาท้าประลองกับผม!" ทาคาฮาชิ อิมูระกล่าว

"ผมยอมรับว่าคุณแข็งแกร่งมาก ครั้งนี้ถือว่าผมแพ้! แต่ผมไม่เชื่อหรอกว่าผมจะไม่มีทางเอาชนะคุณได้! ผมขอตัวลา!"

เหล่าเฉินโถวโมโห และแม้จะไม่ยอม แต่ก็ต้องทำใจยอมรับและเตรียมจะเดินทางกลับเพื่อไปฝึกซ้อมอย่างหนักเพื่อวางแผนแก้แค้นในภายหลัง

แต่ในขณะเดียวกัน ทาคาฮาชิ อิมูระก็กล่าวขึ้นมา "ใครบอกให้คุณออกไป?"

เหล่าเฉินโถวสะดุ้งและหันไปทันที "คุณคิดจะทำอะไร?"

"ผมเป็นถึงเทพแห่งนินจา ในประเทศทุกคนต่างให้ความเคารพนอบน้อม ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถมาท้าประลองกับผมได้! และหากคิดอยากได้โอกาสที่จะท้าประลองกับผมละก็ จำเป็นต้องจ่ายให้กับผลที่ตามมา! ตอนนี้คุณก็ได้ประลองกับผมแล้ว แต่...ราคาที่คุณต้องจ่ายล่ะ?" ทาคาฮาชิ อิมูระหัวเราะเยาะ

"ราคาที่ต้องจ่าย? คุณ...คุณต้องการอะไร?" เหล่าเฉินโถวถามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

"ง่ายมาก ผมเพียงต้องการสองแขนและสองขาของคุณ คงไม่มีปัญหาใช่ไหม!" ทาคาฮาชิ อิมูระกล่าวด้วยรอยยิ้ม