สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1679

ความแตกต่างที่ชัดเจนที่เกิดจากสวรรค์และนรกทำให้ทุกคนปรับตัวได้ยาก

ทุกคนในนั้นต่างพากันเบิกตากว้างจ้องมองไปที่หลินหยาง

และเป็นแบบนี้อยู่นานโดยไม่พูดอะไร

"ฟังนะ!"

ขณะนี้เองหลินหยางก็ได้ตะโกนขึ้นมาเสียงดัง

ทุกคนต่างพากันจับจ้อง

และเห็นว่าหลินหยางได้เอามือไพล่หลังและกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง "จากวันนี้ไป หากใครสงสัยในศิลปะการต่อสู้ของจีนอีก ไม่ว่าตอนไหนหรือที่ไหนที่พยายามยั่วยุไปยังจีน เราจะไม่มีทางปฏิเสธและไม่มีทางเกรงกลัว! หากมีความสงสัยในแก่นแท้และความเป็นตำนานของศิลปะการต่อสู้ของดินแดนมังกร สามารถมาท้าประลองกับผมได้ ไม่ว่าใครหน้าไหนและไม่ว่าคุณจะมาจากประเทศไหน! ผมจะไม่มีทางปฏิเสธอย่างแน่นอน!"

เมื่อทุกคนได้ยินเข้าก็ต่างพากันเดือดพล่าน!

นี่เขากำลังท้าทายคนทั่วโลกเหรอ!

บรรดานักข่าวจากทั่วทุกมุมโลกต่างหันกล้องไปทางเวทีและถือไมค์สัมภาษณ์หลินหยางคำถามแล้วคำถามเล่า

หลินหยางไม่ได้สนใจคนเหล่านั้นและก้าวเท้าเดินออกไป

การต่อสู้ของหลินหยางได้สั่นสะเทือนไปทั่วโลก

คนทั่วโลกต่างคิดว่าจงชวนเป็นที่หนึ่งในโลก ทำให้หลินหยางกลัวจนไม่กล้ามาร่วมประลอง

รวมถึงญี่ปุ่นเองก็โฆษณาว่าพละกำลังของจงชวนนั้นแข็งแกร่งและทรงพลังจนน่าตกใจ และไม่อาจมีใครสู้ได้ ทำให้จงชวนจึงกลายเป็นตำนานที่น่าทึ่ง

ทั่วโลกเกือบครึ่งคิดว่าเขาเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งของญี่ปุ่น!

และคนในญี่ปุ่นเองก็เห็นเขาเป็นเสมือนเทพที่น่ายกย่อง

โดยเฉพาะวัยรุ่นในญี่ปุ่นเองที่นับถือและศรัทธาในจงชวนอย่างบ้าคลั่ง

ตั้งแต่ตอนที่จงชวนท้าประลองหลินหยางครั้งแรกจนถึงตอนนี้ เขาได้มีแฟนคลับเพิ่มขึ้นแล้วกว่าสิบล้านคน

หากรู้ว่าจำนวนประชากรในญี่ปุ่นมีเพียงร้อยล้านคนเท่านั้น! ทำให้ตัวเลขที่ว่านี้น่าทึ่งอย่างมาก!

และในขณะที่ทุกคนต่างคาดหวังว่าจงชวนจะได้ต่อสู้กับหลินหยางอย่างดุเดือดและในขณะที่ทุกคนคาดหวังว่าจงชวนจะเอาชนะหมอเทวดาหลินได้...จงชวนก็ได้พ่ายแพ้อย่างราบคาบ!

และ...หมอเทวดาหลินจัดการเขาเพียงเสี้ยววินาที...

พ่ายแพ้อย่างน่าสมเพช!

พ่ายแพ้จนผู้คนต่างรับไม่ได้!

แพ้ได้น่าเวทนามาก!

อย่างน้อยก็ควร...ประลองกันสักสามสี่กระบวนท่าสิ?

คนของดินแดนซากุระต่างเงียบสงัด

และคนอื่นๆ ต่างเดือดระอุและพูดคุยกันต่างๆ นานา

โดยเฉพาะในโลกโซเชียลที่ตอนนี้เต็มไปด้วยความดีอกดีใจ

มีทั้งโห่ร้องอย่างมีความสุข มีทั้งพูดจาเยาะเย้ย และยิ่งไปกว่านั้นก็คือผู้คนที่ต่างพากันตกตะลึงและประหลาดใจ...

หลินหยางเอาชนะจงชวนได้อย่างเฉียบขาด ราวกับเขาได้โยนระเบิดใส่ผู้คนที่ให้ความสนใจกับเรื่องนี้ ระเบิดจนพวกเขาสั่นสะเทือนและไม่ขาดเรียกสติคืนกลับมาได้

ส่วนโลกโซเชียลในจีน คำว่าหมอเทวดาหลินได้ยึดครองทุกพื้นที่ในโลกโซเชียลไปแล้ว

ทุกแพลตฟอร์มทั้งน้อยใหญ่ และสำนักข่าวช่องต่างๆ ได้พากันรายงานข่าวเรื่องนี้อย่างร้อนระอุ

ส่วนเว็บไซต์ทางการของศิลปะการต่อสู้ของจีนเองก็ได้ปรากฏภาพของหมอเทวดาหลินเพื่อเป็นการยกย่องและให้เกียรติ

วันนี้ถือเป็นวันที่ทั่วโลกต่างแสดงความรื่นเริง!

หลินหยางได้นั่งเรือของทางสถานทูตกลับไป

ณ บริเวณแนวชายฝั่งเขตพรมแดนของจีน หนงถังกงและเจิ้งหนานเทียนได้นำกองกำลังจำนวนมากไปคอยต้อนรับหลินหยาง

ทุกคนมองไปยังหลินหยางราวกับเขาเป็นฮีโร่ยังไงยังงั้น

หนงถังกงสะดุ้ง "ทำไมเหรอ? เรื่องใหญ่ขนาดนี้คุณยังไม่รู้อีกเหรอ?"

"ผมไม่อยากรู้และผมก็ไม่ต้องการรู้ด้วย! ตอนนี้ผมแค่อยากจะบอกคุณเรื่องเดียวเท่านั้น!"

"เรื่องอะไรเหรอ?"

"กู่ซานเสียชีวิตแล้ว!" น้ำเสียงของคนในสายกล่าวอย่างเย็นชา

"อะไร?"

สีหน้าของหนงถังกงเคร่งเครียด

"ถ้าจะบอกว่าเขาจากไปอย่างสงบเพราะวัยชราก็ไม่มีอะไรหรอก แต่หลานชายของผมบอกว่าเขาถูกคนอื่นทำร้ายจนตาย เขาถูกหมอเทวดาหลินของคุณทำลายจนตาย! ตอนนี้ตระกูลกู่ได้จัดเตรียมงานศพและเชิญผมไปเพื่อต้องการให้ผมทวงคืนความยุติธรรมให้พวกเขา! ถังกง ผมได้ยินมาว่าคุณกำลังปกป้องเจ้าเด็กคนนั้นอยู่! เอางี้ผมให้เกียรติคุณ คุณรีบเรียกเด็กคนนั้นมาที่นี่และก้มลงโขกศีรษะต่อหน้าโลงศพของกู่ซานสามครั้ง แล้วผมจะไม่เอาเรื่องเขาตกลงไหม?" คนในสายกล่าว

หนงถังกงรู้สึกโกรธเล็กน้อย "เหล่าชู! ทำไมคุณถึงไม่แยกแยะอะไรถูกอะไรผิดเลย? หมอเทวดาหลินไปทำให้กู่ซานตายตั้งแต่เมื่อไร? การตายของเธอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับหมอเทวดาหลินเลยสักนิด! อีกอย่างผมจะบอกอะไรคุณให้นะ ต่อให้เกี่ยวข้อง จากนิสัยของเด็กคนนั้นแล้ว เขาไม่มีทางไปคุกเข่าก้มศีรษะลงขอโทษหรอก!"

"กู่ซานเป็นอาจารย์ที่มีบุญคุณของหลานชายของผม และถือเป็นผู้มีบุญคุณของตระกูลผม หากเขาไม่ยอมมาคุกเข่าขอโทษก็เท่ากับเขาได้ตบหน้าตระกูลชูของผม! หนงถังกง ผมใช้ชีวิตมาจนอายุปูนนี้แล้วยังไม่มีใครกล้าไม่ให้เกียรติผมขนาดนี้เลย! ผมบอกคุณให้นะหากวันนี้เขาไม่มา ผมจัดการเขาแน่คอยดูสิ!" คุณท่านชูที่อยู่ในสายกล่าวด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด

หนงถังกงก็โมโหด้วยเช่นกันและตะโกนออกไป "ตาแก่! คุณกล้าเหรอ? ผมบอกคุณให้นะ! คุณหลินเขาเพิ่งจะทำประโยชน์อย่างใหญ่หลวงให้กับประเทศของเรา! เขาได้เอาชนะจงชวนเพื่อแสดงให้เห็นความยิ่งใหญ่ของประเทศเรา! เขาเป็นฮีโร่! หากคุณคิดจะทำอะไรเขา ผมไม่มีทางปล่อยคุณไปแน่!"

"ฮีโร่? ฮึ คุณคิดว่าเขาเป็นฮีโร่คนเดียวหรือไง? อีกอย่างนี่มันคนละเรื่องกัน! ผมไม่พูดมากอะไรแล้ว! เด็กคนนี้บอกว่าหลายชายของผมให้คำตอบเขาภายในสิบวันไม่ใช่เหรอ? เอางี้ผมให้เวลาเขาสามชั่วโมง ภายในสามชั่วโมงนี้หากเขาต้องการอธิบายก็ไสหัวมา หากไม่มาผมจะไปหาเขาเอง! เพื่อจะให้คำตอบเขา!"

เมื่อพูดจบ คุณท่านชูก็วางสายลง

"ตาแก่สมควรตาย! บัดซบ!!!"

หนงถังกงตะโกนออกไปด้วยความโกรธ แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงของคุณท่านชูอีกแล้ว

หนงถังกงตะคอกออกมาอย่างร้อนใจ "เจิ้งหนานเทียน! เจิ้งหนานเทียน!"

"ผู้บัญชาการ ทำไมเหรอครับ?"

เจิ้งหนานเทียนวิ่งเข้ามา

"เร็วเข้า กลับไปที่เยี่ยนจิง! ไปที่บ้านตระกูลชู! เร็วเข้า!"