สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1682

"ฮะ?"

สีหน้าของคนตระกูลเหลียงเปลี่ยนไป

ชูไท่หัวเราะเสียงดัง พร้อมกับยกนิ้วโป้ง และชมขึ้นมาว่า "คุณปู่มีทางออก! ดูเหมือนว่าแซ่หลินคนนั้นจะไม่ยอมแพ้!"

ผู้เฒ่าชูไม่เล่นอินเตอร์เน็ต หลังจากที่ทราบข่าวการเสียชีวิตของกู่ซานก็รีบเดินทางมา เขาจึงไม่รู้เรื่องที่หมอเทวดาหลินอยู่ที่อาณาจักรซากุระ

อย่างไรก็ตาม เขาเคยได้ยินเรื่องของหลินหยางมาก่อน

มันจะยากมากที่จะฆ่าหลินหยางได้ ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะโจมตีตระกูลเหลียง

แม้วิธีนี้จะน่ารังเกียจ แต่เขาก็ต้องทำเพื่อรักษาหน้าตระกูลชู

เห็นได้ชัดว่าผู้เฒ่าชูไม่รู้ว่าทำเช่นนั้นแล้วจะเกิดอะไรขึ้น

สิ่งที่หลินหยางเกลียดที่สุดคือการโกงคนรอบข้าง!

นี่คือจุดอ่อนของหลินหยาง !

สายตาของหลินหยางเปลี่ยนเป็นเย็นชา และเขาจ้องไปที่ผู้เฒ่าชู "ผู้เฒ่า แน่ใจหรือว่าท่านยังทำเช่นนี้? "

"ผู้เฒ่าแค่พยายามเรียกร้องความยุติธรรม และไม่สำคัญว่าคุณจะใช้วิธีไหน ! ผลลัพธ์ที่สำคัญ เมื่อกู่ซานตาย จะมีกี่คนที่รอดูเรื่องตลกของตระกูลชูของฉัน ถ้าฉันไม่จัดการเรื่องนี้ หน้าตาของตระกูลชูจะแย่มาก !" ผู้เฒ่าชูตะคอก

"ดี!"

หลินหยางพยักหน้า หันกลับมา และมองชายชราอย่างเงียบๆ

“บอกฉันมาว่าตัดสินใจเช่นไร?” ผู้เฒ่าชูตะโกน

“สิ่งที่ผมตัดสินใจ คือสิ่งนี้ !” หลินหยางกล่าวเบา ๆ

กะทันหัน !

หวือ !

ทันใดนั้นเขาก็พุ่งเข้าหาผู้เฒ่าชูด้วยความเร็วที่เหนือกว่าสายฟ้า

"ระวัง!"

ชูไท่อุทาน

ทุกคนตะลึง

แต่ความเร็วของหลินหยางนั้นเร็วเกินไป เขาประชิดตัวผู้เฒ่าชูเกือบทันที และล๊อกคอผู้เฒ่าไว้

“ปล่อยผู้เฒ่า!”

คนตระกูลชูตะโกน ชายชุดดำทุกคนก็เล็งปืนไปที่หลินหยาง

แต่หลินหยางไม่ได้สนใจปืนเหล่านั้น เขายกผู้เฒ่าชูด้วยมือข้างเดียว

ผู้เฒ่าอายุมากแล้วจะทนต่อวิธีของหลินหยางได้อย่างไร? เขาดิ้นรนจนใบหน้าแก่ๆ ของเขาแดงระเรื่อ และแทบจะหมดลมหายใจ

“แซ่หลิน ! ปล่อยปู่ฉันนะ!”

หัวใจของชูไท่กำลังจะระเบิด เขารีบวิ่งไปข้างหน้าพร้อมกับคำราม แต่เมื่อหลินหยางหันศีรษะไปด้านหนึ่ง เขาก็กลัวมากจนหยุดกะทันหันจนสั่นสะท้านไปทั้งตัว และเขาไม่กล้าเดินหน้าต่อไปอีก

แม้ว่าเขาจะมีทักษะศิลปะการต่อสู้ แต่เมื่อเทียบกับหมอเทวดาหลินแล้ว เขาก็ด้อยกว่าหลายเท่า

เมื่อรู้ว่าเขาจะสูญเสียหากเขารุกไปข้างหน้า ชูไท่ออกคำสั่งให้เล็งปืนทั้งหมดที่อยู่ในมือของชายชุดดำไปที่ตระกูลเหลียง!

เล็งปืนไปที่เหลียงซวนเหม่ย!

“แซ่หลิน! ถ้าแกไม่ปล่อยปู่ของฉัน ฉันจะฆ่าผู้หญิงของแกด้วยกระสุนนัดเดียว!” ชูไท่ตะโกน

"ปล่อยซะ!"

ชูไท่ไม่เชื่อ แต่ตระกูลชูเชื่อ

มีวิดีโอมากมายบนอินเทอร์เน็ต ไม่มีของปลอม...

หลินหยางไม่สุภาพอีกต่อไป เขาพูดเสียงแหบแห้ง “ครั้งนี้คนตระกูลชูเป็นคนที่ทำให้ผมลำบากใจก่อน ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผมจะชำระบัญชีกับพวกคุณในวันนี้ แม้ต้องคิดบัญชีทั้งต้นและดอกก็ตาม ! สำหรับชีวิตคน ๆ นี้ ฉันขอเก็บเอง!”

หลังจากพูดจบหลินหยางใช้กำลังทั้งหมดบีบคอผู้เฒ่าชู

คนตระกูลชูตกใจมาก

"อย่า !!"

“หมอหลิน หยุด !”

"อย่า !"

แต่หลินหยางไม่สนใจ เขายืนยันที่จะทำต่อไป !

ในช่วงเวลาที่สำคัญนี้

"ไอ้หลิน ! หยุดเดี๋ยวนี้ ! ฉันจะอธิบายให้ฟัง !"

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา หลินหยางก็ขมวดคิ้ว และมองไปด้านข้าง ๆ หนงถังกง และคนอื่น ๆ ต่างรีบเข้ามา

เมื่อเห็นหลินหยางผู้เป็นฆาตกรจับผู้เฒ่าชูด้วยมือเดียว ทุกคนก็หน้าซีดด้วยความตกใจ

"ไอ้หลิน ปล่อยเขา ! ถ้าต้องการคำอธิบาย ฉันจะบอกให้!" หนงถังกงพูดอย่างเร่งด่วน

“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับผู้เฒ่าใช่ไหม ?”

หลินหยางไม่แสดงออก

"เกี่ยวอย่างมาก ! ไอ้หลิน ฉันขอบอกความจริง ถ้าไอ้แก่นี่ถูกแกฆ่า! ทุกคนในห้องนี้ล้วนต้องรับผิดชอบ ! มันไม่เกี่ยวกับว่าใครมีพละกำลังสูง และหมัดแข็งกว่าก็พูดได้ !” หนงถังกงรีบตะโกนบอก