สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 171

เขาเป็นถึงคุณชายใหญ่ของตระกูลหัว…กลับโดนคนอื่นไล่ออกมาแบบนี้!

"ได้! ได้! ประธานหลิน พูดดีๆไม่ชอบใช่ไหม! นี่เป็นสิ่งที่คุณเลือกเองอย่าโทษผมก็แล้วกัน!" หัวหม่านเฉินรู้สึกโกรธมาก หลังจากนั้นตะโกนเสียงดัง "ผมมาหาหมอ!"

ในเมื่อเป็นคนไข้ ทางโรงพยาบาลย่อมไม่มีสิทธิ์ไล่เขาออกไป มีเพียงแต่วิธีนี้เท่านั้น

หลินหยางขี้เกียจสนใจหัวหม่านเฉินแล้ว บัญชีของเขาค่อยคิดทีหลัง ตอนนี้ยังมีเรื่องที่สำคัญกว่าต้องไปทำ

"ซูเหยียน!"

ได้ยินเพียงหลินหยางตะโกนใส่ซูเหยียนที่กำลังยืนเหม่อลอยอยู่ด้านข้าง

"ประ…ประธานหลิน?" ซูเหยียนดึงสติของตัวเองกลับมา มองไปทางหลินหยางด้วยความสับสน

กลับได้ยินหลินหยางพูด "รีบพาผมไปหาแม่ของคุณเถอะ ผมจะเป็นคนลงมือผ่าตัดให้แม่คุณ!"

"อะไรนะ?"

ซูเหยียนรู้สึกตกใจ

หัวหม่านเฉินที่อยู่ด้านข้างถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก

หมอเทวดาหลินเป็นคนเอ่ยปากจะผ่าตัดให้จางชิงหยู่ ซูเหยียนยังไม่ทันได้พูดอะไรเลยด้วยซ้ำ…แบบนี้ การมาของเขามันชัดเจนมากแล้วไม่ใช่เหรอ!

เขา…ถูกเชิญมาให้รักษาจางชิงหยู่!

"หรือว่า…หลินหยางเป็นคนเชิญหมอเทวดาหลินมาจริงเหรอ?" ซูเหยียนพูดพึมพำกับตัวเอง หัวใจเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง

มองดูหมอเทวดาหลินเดินเข้าไปในห้องผ่าตัด หลังจากนั้นหันมามองซูเหยียนที่นั่งกระวนกระวายอยู่ข้างประตู

ซูกวงที่อยู่ด้านข้างรู้สึกดีใจมาก เขายิ้มแล้วพูด "เสี่ยวเหยียน ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร มีหมอเทวดาหลินอยู่ที่นี่ทั้งคน แม่เธอจะต้องปลอดภัยแน่นอน!"

เกี่ยวกับตัวของหมอเทวดาหลิน ซูกวงเองก็รู้สึกนับถือมากเหมือนกัน

ภายใต้สถานการณ์ที่คับขัน เขาสามารถเอาชนะแผนการทั้งหมดของแพทย์เกาหลีด้วยตัวคนเดียว! เขาเป็นวีรบุรุษหนุ่มของประเทศชาติ

แต่ทว่าซูกวงรู้สึกดีใจมาก ซูเหยียนกลับรู้สึกสับสนไปหมด

เธอไม่ได้เอ่ยปากพูดกับหมอเทวดาหลิน หมอเทวดาหลินกลับเป็นคนเอ่ยปากจะรักษาจางชิงหยูเอง หมอเทวดาหลินรู้อาการของจางชิงหยู่ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

แล้วตกลงใครเป็นคนพูด?

หัวหม่านเฉิน? เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด หมอเทวดาหลินไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ ยิ่งไปกว่านั้นยังไล่เขาออกไป! ถ้าหากหัวหม่านเฉินเป็นคนเชิญเขามา ประธานหลินไม่มีทางพูดแบบนี้แน่นอน?

งั้น…นอกจากหัวหม่านเฉิน ก็มีเพียงคนเดียวเท่านั้น!

หลินหยาง!

เพียงแต่…หลินหยางจะไปรู้จักหมอเทวดาหลินที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วแบบนั้นได้ยังไง? ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเป็นถึงประธานของหยางหัวกรุ๊ป!

คนระดับนี้มันใช่คนที่หลินหยางจะเข้าใกล้ได้เหรอ?

หลินหยางเป็นเพียงลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านคนหนึ่ง!

เขาเป็นคนไร้ความสามารถ และถึงขั้นหาเงินไม่เป็นด้วยซ้ำ งานเดี๋ยวที่เขาเคยทำก็เป็นงานกวาดพื้นทีซูเหยียนเป็นคนแนะนำไป…

หลินหยางรู้จักกับหม่าไห่ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมากแล้ว เขาถึงขั้นรู้จักประธานหลิน ยิ่งไปกว่านั้นยังเชิญประธานหลินมาออกโรงเอง!

ฉันกำลังฝันอยู่เหรอ?

ใช่ ฉันต้องกำลังฝันอยู่แน่!

ซูเหยียนพยายามพูดตอกย้ำในใจกับตัวเองว่าทั้งหมดนี้เป็นเพียงความฝัน

แต่ในตอนนั้นเอง ซูเหยียนตระหนักได้ถึงเรื่องที่น่ากลัวอย่างกะทันหัน

ถ้าหากหลินหยางเป็นคนเชิญหมอเทวดาหลินมาจริง งั้นก่อนหน้านี้ที่หลินหยางโทรศัพท์…มันก็เป็นเรื่องจริงเหรอ?

เขาโทรศัพท์หาฉินไป่ซง!

ยิ่งไปกว่านั้น…ฉินไป่ซงก็ฟังคำพูดของหลินหยาง ไม่สนใจคนของตระกูลหัว

ไม่อย่างนั้นทำไมหัวหม่านเฉินที่กล้าพูดอย่างเต็มปากว่าสามารถเชิญฉินไป่ซงมาได้ แต่ทำไมฉินไป่ซงกลับไม่ยอมมา?

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ซูเหยียนรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง

เธอเริ่มไม่รู้จักสามีคนนี้ของตัวเองแล้ว

ซูเหยียนมองไปทางหัวหม่านเฉินที่ทำหน้าเคร่งขรึมอยู่หน้าห้องผ่าตัด ลังเลอยู่สักพักแต่สุดท้ายก็เดินเข้าไป

"พี่หัว!"

"หา เสี่ยวเหยียน ยินดีด้วย มีหมอเทวดาหลินอยู่ คุณป้าจะต้องปลอดภัยแน่นอน" หัวหม่านเฉินรู้สึกอึ้งไปสักพัก แต่หลังจากนั้นเขารีบยิ้มแล้วพูดทันที

"ขอบคุณ" ซูเหยียนยิ้มแล้วยิ้มอีก ลังเลสักพักแล้วถาม "พี่หัว ที่ผู้อาวุโสฉินไม่มาเป็นเพราะมีธุระจริงเหรอ?"

"ใช่สิ มีอะไรหรือเปล่า?"

"อ๋อ ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่ลองถามดูเฉยๆ แล้ว…พรุ่งนี้เขาจะมาหรือเปล่า?" ซูเหยียนถาม

หลังได้ยินคำพูดประโยคนี้ สีหน้าของหัวหม่านเฉินเริ่มดูไม่เป็นธรรมชาติขึ้นมาแล้ว เขารีบยิ้มแล้วพูด "เดิมทีตอนแรกเขาจะตั้งใจว่าจะมา แต่หลังจากที่ได้รับข่าวบอกว่าหมอเทวดาหลินอยู่ที่นี่แล้ว เขาคิดว่ามีหมอเทวดาหลินอยู่ที่นี่ทั้งคน เขาไม่จำเป็นต้องมาแล้ว!"

"แบบนี้เองเหรอ ฉันรู้แล้ว แต่ไม่ว่ายังไง อย่างน้อยผู้อาวุโสฉินก็ยินดีที่จะช่วยเหลือฉัน นี่ก็ถือว่าเป็นบุญคุณ เอาแบบนี้พี่หัว คุณเอาเบอร์โทรศัพท์ของผู้อาวุโสฉินให้ฉันหน่อยได้หรือเปล่า? ฉันอยากโทรขอบคุณเขาด้วยตัวเอง ได้หรือเปล่า?" ซูเหยียนมองหน้าของหัวหม่านเฉินแล้วพูด

"นี่…นี่…นี่มันคงจะไม่ได้หรอก? ผู้อาวุโสฉินงานยุ่งมาก…อีกอย่าง เขายังไม่ทันได้ช่วยอะไรเลยด้วยซ้ำ จะไปขอบคุณอะไรเขา? ไม่จำเป็น ไม่จำเป็น!" หัวหม่านเฉินพูดจาติดขัด

หึ่งหึ่ง…หึ่งหึ่ง…

ในตอนนั้นเอง มีสายเรียกเข้าของโทรศัพท์

"อาหยง! ทางอาหล่างทำงานกันยังไง?" หัวหม่านเฉินพูดตะคอกด้วยความโกรธ "หมอเทวดาหลินมาถึงโรงพยาบาลได้ยังไง? ผมสั่งให้เขาไปขัดขวางหมอเทวดาหลินไม่ใช่เหรอ? หมอนั่นทำงานภาษาอะไร?"

"คุณชายหัว…พี่หล่าง…เขา…เขาพิการไปแล้ว…."

"อะไรนะ?"

หัวหม่านเฉินกระโดดลุกขึ้นอย่างกะทันหัน

อาหยงเล่าเรื่องที่ตัวเองรู้ให้หัวหม่านเฉินฟัง

หัวหม่านเฉินได้ยินแล้วรู้สึกเย็นวูบ สีหน้าดูซีดขาวขึ้นมาทันที

เขาเป็นหมอไม่ใช่เหรอ?

ทำไมหมอคนเดียวถึงสู้เก่งขนาดนั้น!

ถึงแม้พี่หล่างจะสู้โจวป๋ออี้ไม่ได้ แต่พี่หล่างคนนี้เป็นคนโหดเหี้ยมมาก ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปจะสามารถรับมือ

หน้าผากของหัวหม่านเฉินเต็มไปด้วยเหงื่อ แต่แล้วเหมือนเขาจะคิดอะไรบางอย่างออก "หมอเทวดาหลินรู้หรือเปล่าว่าพวกอาหล่างเป็นคนของผม?"

"น่าจะไม่รู้" อาหยงก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน

"ขอแค่ไม่รู้ก็พอ ตอนนี้หมอเทวดาหลินมาถึงโรงพยาบาลแล้ว จะมาขัดขวางเขาตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว งั้นก็แล้วแต่พวกเขาเถอะ" หัวหม่านเฉินถอนหายใจอย่างโล่งอก

หลังจากที่รู้ว่าหมอเทวดาหลินก็คือประธานหลิน หัวหม่านเฉินไม่อยากไปยุ่งกับเขาอีกแล้ว

ถึงแม้ตระกูลหัวจำไม่ได้กลัวหยางหัวกรุ๊ป แต่ถ้ามีสถานะของหมอเทวดาหลินเพิ่มเข้ามาด้วย ศักยภาพของหยางหัวกรุ๊ปก็เท่ากับไร้ขอบเขต…

อาหยงกดวางสาย

หัวหม่านเฉินสูดหายใจเข้าลึกๆ เขากำลังคิดมาตรการรับมือโดยนั่งอยู่บนเก้าอี้

ในตอนนั้นเอง…

ติง!

ไฟหน้าห้องผ่าตัดดับแล้ว

ซูเหยียนรีบลุกขึ้นมาทันที

ทันทีที่ประตูเปิด หลินหยางในชุดกาวน์สีขาวและหน้ากากอนามัยเดินออกมา

"หมอเทวดาหลิน แม่ของฉันเป็นยังไงบ้าง?" ซูเหยียนรีบถาม