พูดจากใจจริง เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นหลินหยางมีความมั่นใจทะนงตัวแบบนี้
เขาคนเมื่อก่อน มีท่าทางไม่สนใจไม่ใส่ใจเลย
เหมือนกับว่าอยากจะรักษาระยะห่าง
แต่ตอนนี้ ไม่เหมือนกันแล้ว
ซูเหยียนไม่รู้ว่าอะไรเปลี่ยนแปลงหลินหยาง
หรือว่าเขามีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เพียงแค่ตัวเธอเอง…ไม่ค่อยได้สนใจ
เห็นท่าทางแบบนี้ของหลินหยาง ความหวาดกลัวภายในใจของซูเหยียนก็ลดลงไม่น้อยอย่างแปลกประหลาด
ถึงแม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่ผู้ชายคนนี้ให้ความรู้สึกที่ปลอดภัยกับเธอ
เธอพยักหน้าอย่างแน่วแน่ พูดอย่างจริงจังว่า“ตกลง วันนี้พวกเราสองสามีภรรยาจะลงภูเขาด้วยกัน จะไม่ยอมก้มหัวให้พวกอันธพาลแบบนี้เด็ดขาด!”
“เป็นผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมมาก!”
หลินหยางยกนิ้วโป้งให้เธอ
“เวลาไหนกันแล้ว อย่าไร้สาระ”ซูเหยียนใบหน้าแดงก่ำเล็กน้อย พูดด้วยความโมโห
หลินหยางหัวเราะดังลั่น
ฉากนี้แทบจะทำให้พวกคุณชายเฉิงโมโหแล้ว
“พวกคุณเห็นผมเป็นอากาศเหรอ? ถึงเกี้ยวพาราสีอยู่ที่นี่?”
คุณชายเฉิงโมโหทันที พูดด้วยความไม่พอใจว่า”จัดการเลย ตีให้แขนขาไอ้หมาตัวนี้หัก! ผู้หญิงคนนี้ฉันก็ไม่ปล่อยมัน รอฉันจัดการเสร็จ พวกแกจะได้ดื่มด่ำด้วย!”
คนที่อยู่ใต้บังคับบัญชาได้ยิน แต่ละคนเปล่งประกายสายตาละโมบออกมา
รูปลักษณ์อย่างซูเหยียน พวกเขาจะไม่น้ำลายไหลเหรอ? แต่เมื่อคุณชายถูกใจ พวกเขาก็ทำได้แค่มอง
ตอนนี้มีโอกาสได้เข้าใกล้สาวสวย แน่นอนว่าทุกคนตื่นเต้นมาก ทุกคนกระโจนเข้าหาหลินหยางหมายจะลงมือทันที
“สารเลว!”
ซูเหยียนขว้างหินที่อยู่ในมือใส่ทันที
แต่คนหลบหลีกได้
สีหน้าเธอเปลี่ยนเล็กน้อย จากนั้นรีบหยิบก้อนหินแล้วขว้างใส่อีก
แต่สำหรับคนพวกนี้ การโจมตีแบบเด็กอย่างนี้จะได้ผลอะไร?
ไม่นานคนตระกูลเฉิงสองคนได้เข้ามาใกล้ แล้วคว้ามือจับซูเหยียน
ฉึบฉับ!
หลินหยางที่อยู่ด้านข้างรีบถีบเท้าออกไปด้วยความรวดเร็ว พลังมหาศาลไม่อยากจะเชื่อ ถีบจนคนสองคนกระเด็นกระดอน
ซูเหยียนทั้งดีใจทั้งแปลกใจ แต่ไม่รอให้เธอดีใจอะไรนาน ด้านข้างก็มีคนมาเข้าใกล้อีก กำปั้นพุ่งมาที่หลินหยาง
“ระวัง!”ซูเหยียนรีบตะโกนขึ้น เธอรู้สึกเหมือนหลินหยางจะหลบหมัดนี้ไม่ได้ และคิดไม่ถึงว่าเธอจะมาขวางอยู่ตรงหน้าเขา เพื่อที่จะกันขวางช่วยเขาไว้
หลินหยางหายใจถี่ยิบ รีบดึงซูเหยียนออกมา
ซูเหยียนถูกดึงมาไว้ด้านข้าง
ส่วนหมัดนี้ หลินหยางไม่ได้ยี่หระเลย
ปึก!
กำปั้นปะทะเข้าที่ตัวเขาอย่างรุนแรง
หลินหยางเหมือนไม่รู้สึก ถีบออกไปอีกครั้ง
ตึก!
คนคนนั้นลอยออกไปตามเพื่อนคนก่อนหน้าติดๆ
“อา!”
ซูเหยียนตกใจจนหน้าซีดเผือด กระโจนเข้าหาหลินหยางด้วยความรีบร้อน“หลินหยาง คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”
คนของตระกูลเฉิงมอง แน่นอนว่างงเป็นอย่างมาก ทั้งหมดเข้าประชิด
“อย่าเข้ามานะ!”ซูเหยียนตะโกนขึ้น
“ผู้หญิงบ้า คิดจะทำอะไร?”คุณชายเฉิงกัดฟันตะคอกถามขึ้น
“ฟังนะ ปล่อยให้สามีของฉันลงภูเขาเดี๋ยวนี้ ถ้าเขาไปแล้ว ฉันจะยอมทำตามพวกแก แต่ถ้าพวกแกกล้าทำร้ายเขาแม้แต่นิดเดียว ฉันจะกระโดดลงไป! ตายก็ไม่มีวันยอมพวกแก!”ซูเหยียนกัดฟันกรอด พูดอย่างแน่วแน่
“นังโสเภณี! คิดไม่ถึงว่าจะกล้าข่มขู่!”
คุณชายเฉิงโมโหเป็นอย่างมาก
แต่เขายังคงประนีประนอม พูดด้วยความไม่พอใจว่า“ได้สิ ในเมื่อคุณพูดอย่างนี้แล้ว ผมปล่อยผู้ชายของคุณไปก็ได้! รอผู้ชายของคุณไปแล้ว พวกเราค่อยสนุกกัน! ไม่รีบร้อน ! บัญชีของคุณ รออีกเดี๋ยวพวกเราสองคนค่อยคิดกันส่วนตัว!”
ซูเหยียนเห็นอย่างนี้ เลยทอดถอนใจอย่างโล่งอกเงียบๆ เอียงคอพูดขึ้นว่า“หลินหยาง! คุณรีบไปก่อนเถอะ!”
“ไปเหรอ?ไปไหน? คุณคิดว่าผมจะทอดทิ้งคุณโดยไม่สนใจได้เหรอ?”หลินหยางยิ้มพูดขึ้น
“คุณ….โง่เง่า! หรือคุณอยากจะตายทั้งสองคนพร้อมกัน?”ซูเหยียนน้ำตาไหลพูดด้วยความโมโห
“ตายไปพร้อมกับคุณ ความจริงก็ดีนะ ไม่ใช่เหรอ?”หลินหยางเอียงคอถาม
ซูเหยียนตัวสั่นระริก มองหลินหยางอย่างไม่อยากจะเชื่อ
แต่กลับเห็นหลินหยางมองไปทางพวกคุณชายเฉิง น้ำเสียงแหบพร่าพูดว่า“อีกอย่าง คุณคิดว่าสามีของคุณ กลัวคนพวกนี้เหรอ?”
“คุณพูดอะไร?”ซูเหยียนชะงักงัน
แต่หลินหยางกลับพูดอย่างสงบว่า“มาถึงขนาดนี้แล้ว ผมก็จะเปิดไพ่ที่อยู่ในมือให้คุณดู ! ความเป็นจริงแล้ว…ผมคือหมอเทวดาหลิน!”
“ยังจะล้อเล่นอีกเหรอ?”ซูเหยียนจะเชื่อเหรอ? กลับกันโมโหขึ้นมากด้วย
เวลาต่อมาพวกของพรรคฉงโจวมาถึง ได้พากันคุกเข่าลงบนพื้น พูดเสียงดังฟังชัดว่า“น้อมเคารพหมอเทวดาหลิน!”
ชั่วพริบตาเดียว อีกาที่อยู่บริเวณโดยรอบต่างไร้เสียง….
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...