สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1730

คนของเกาะเสินหั่วต่างพากันตื่นตะลึง

ทุกคนเบิกตาโพลงกว้างเหม่อลอย มองไปทางหลินหยางกับจางฉีเย่อย่างไม่อยากจะเชื่อ

ใครก็คิดไม่ถึง คิดไม่ถึงว่าบอกว่าฆ่าจางฉีเย่ก็ฆ่าเลย กำจัดเฉิงอันเซิงไปโดยทันที…..

นี่สามารถพูดได้ว่าเป็นการตบหน้าคนของเกาะเสินหั่วเข้าอย่างจัง ทำไมพวกเขาถึงยังไม่พูดอะไร…….

“โอเค เฉิงอันเซิงตายแล้ว ทุกอย่างได้รับการแก้ไขแล้ว ธิดาศักดิ์สิทธิ์ พวกเราควรที่จะกล่าวลาแล้วครับ”

หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ จากนั้นกระโดดขึ้นไปตรงปากปล่องภูเขาไฟ

จางฉีเย่ตามมาติดๆ

“ไว้พบกันใหม่!”

หลินหยางประสานมือเป็นกำปั้นคารวะ และหมุนตัวเดินออกไปโดยที่ไม่ได้สนใจธิดาศักดิ์สิทธิ์

“หยุด!”

ธิดาศักดิ์สิทธิ์ตะคอกขึ้น

ฮูลา…..

คนของเกาะเสินหั่วได้สติกลับมา พากันล้อมรอบหลินหยางกับจางฉีเย่ไว้ไม่ให้ออกไป

“ยังไง? ธิดาศักดิ์สิทธิ์ คุณจะคืนคำเหรอ?”

หลินหยางเอียงคอถามเล็กน้อย

“คืนคำ? แน่นอนว่าไม่ใช่ แต่ผลการแพ้ชนะยังไม่ได้รับการตัดสินชี้ขาด ระหว่างกลางมีความผิดพลาด คุณกับเฉิงอันเซิงใครแพ้ใครชนะ ฉันไม่สามารถวิเคราะห์ได้ และคุณฆ่าเฉิงอันเซิงโดยพลการ แน่นอนว่าจะไปแบบนี้เลยไม่ได้!”ธิดาศักดิ์สิทธิ์พูดอย่างราบเรียบ

“หมายความว่าไง?”หลินหยางขมวดคิ้วเป็นปมถาม

“ที่เฉิงอันเซิงออกมาจากแมกมาก่อน เพราะเขาคิดว่าคุณตายแล้ว เพราะฉะนั้นออกมาก่อน ความเป็นจริงเขายังมีกำลังที่จะอยู่ในแมกมาได้อย่างต่อเนื่อง แต่แค่เขาวินิจฉัยผิดทำให้เขาเกิดความผิดพลาด ถ้ายังอยู่ในแมกมาต่อ คุณกับเขาใครแพ้ชนะ ยังไม่รู้เลย”ธิดาศักดิ์สิทธิ์พูดขึ้น

“นี่เห็นได้ชัดว่าคุณกำลังเถียงข้างๆคูๆ! !”จางฉีเย่พูดด้วยความโมโห

“ฉันเป็นคนกรรมการตัดสิน ไม่ใช่พวกคุณ พวกคุณต้องฟังฉัน!”ธิดาศักดิ์สิทธิ์พูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก

“แล้วคุณคิดยังไง?”หลินหยางถามขึ้น

“ง่ายมาก ยังมีเวลาอีกสองวัน ท่านอาจารย์จะออกจากฌานแล้ว ฉันจะเอาเรื่องนี้ไปรายงานท่านอาจารย์ แพ้ชนะของพวกคุณ ให้ท่านอาจารย์เป็นคนตัดสิน ถ้าท่านอาจารย์คิดว่าคุณชนะ อย่างนั้นคุณก็ออกไปได้อย่างปลอดภัย ถ้าท่านอาจารย์รู้สึกว่าความสามารถของคุณไม่สู้เขา อย่างนั้นคุณก็ต้องตาย!”ธิดาศักดิ์สิทธิ์พูดขึ้น

“กลับไปเถอะ สบายใจได้ ฉันไม่เป็นไรแน่นอน ถ้าพวกเขาคิดจะจัดการฉันจริงๆ ฉันจะออกไป พวกเขาก็เอาฉันไว้ไม่ได้”หลินหยางพูดขึ้น

“แต่ว่า…..”จางฉีเย่อยากพูดอะไรอีก แต่เห็นท่าทางเรียบเฉยของหลินหยาง และยิ่งมีความมั่นใจ เลยได้แต่ทอดถอนใจพูดว่า“อย่างนั้นก็ได้ หมอเทวดาหลิน ผมกลับไปก่อนแบบนี้ เพื่อให้คนของหยางหัวเตรียมตัวเตรียมใจ เพื่อรับมือเรื่องในอนาคต”

“แบบนี้ดีที่สุด!”

พูดจบ จางฉีเย่ประสานมือคารวะ แล้วหมุนตัวออกไป

ส่วนหลินหยางอยู่ที่เกาะเสินหั่ว เพื่อรอเทพอัคคีออกจากฌาน

“จัดห้องรับรองแขกให้หมอเทวดาหลิน ดูแลให้ดี แล้วอีกอย่างคือไปเตรียมพิธีฝังศพอย่างโอ่อ่าให้เฉิงอันเซิงด้วย และเขียนเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ให้ฉันอย่างละเอียด ฉันจะเอาไปให้ท่านอาจารย์!”

“รับทราบ ธิดาศักดิ์สิทธิ์!”

คนข้างกายตอบรับ

“หมอเทวดาหลิน พักอยู่ที่นี่อย่างสงบก่อนเถอะ แค่คุณเชื่อฟังอย่างว่าง่าย อย่างนั้นจะปลอดภัยไม่เป็นอันตราย”

ธิดาศักดิ์สิทธิ์พูดอย่างราบเรียบ แล้วหมุนตัวเดินออกไป