สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1736

ด้านในวิหารเงียบสงัด

แม้แต่การหายใจทุกคนต่างก็จะหยุดหายใจแล้ว

แต่หลินหยางใจเย็น มองเทพอัคคีอย่างเฉยเมย พร้อมพูดขึ้นว่า“ถ้าท่านเทพอยากฆ่าผม ลงมือเลยก็จบ ไม่จำเป็นต้องหาข้ออ้าง กับการเข่นฆ่าของคุณ ผมจะไปเป็นคู่ต่อสู้ได้เหรอ?”

ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาเห็นเทพอัคคี หลินหยางก็รู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฝ่ายตรงข้าม

เกรงว่าท่านยามาตะที่บังเอิญเจอที่ประเทศญี่ปุ่นตอนนั้น ก็ไม่สามารถค้ำจุนเทพอัคคีได้สิบกลยุทธ์กระบวนท่าหรอก….

คนคนนี้น่ากลัวมาก!

เขาเหมือนภูเขาลูกหนึ่ง ทำให้คนอึดอัดหายใจไม่ออก

เมื่อสู้กันขึ้นมาจริงๆ หลินหยางมีแค่ความคิดเดียว

นั่นก็คือวิ่งหนี!

บางทีการหนีอาจจะมีโอกาสรอด

แต่เทพอัคคีกลับส่ายหน้า

“ถ้าผมอยากจะฆ่าคุณจริงๆ คุณยังจะพูดกับผมได้อยู่อย่างนี้เหรอ? เป็นลูกศิษย์ของผมที่ฝีมือไม่ดีเลยแพ้คุณ ถ้าผมฆ่าคุณ คนข้างนอกจะต้องประณามแน่นอน อีกอย่างคนของเกาะนี้ก็ต้องไม่นับถือ ! เพราะฉะนั้นลูกศิษย์เสียหน้า คนที่เป็นอาจารย์ แน่นอนจะต้องเอากลับมา!”

“ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง? อย่างนั้นคุณคิดจะสู้อะไรกับผม? เปรียบเทียบกันต่อว่าใครจะสามารถทนความร้อนได้เหรอ?”

“ถ้าสู้อันนี้ เมื่อชนะแล้วก็เป็นแค่วิธีที่ไม่เหมาะสม ไม่มีใครเชื่อถือและศรัทธา! หมอเทวดาหลิน สู้อันที่คุณถนัดเถอะ”เทพอัคคีพูดอย่างราบเรียบ

“ที่ผมถนัดเหรอ?”

“ใช่! ในเมื่อคุณมีชื่อเสียงเลื่องลือนามว่าหมอเทวดา ทักษะทางการแพทย์ของคุณจะต้องยอดเยี่ยมมาก ผมจะแข่งเรื่องเข็มกับคุณ เป็นยังไง?”เทพอัคคีจ้องมองเขาแล้วพูด

“เข็ม? คุณก็ใช้เข็มเป็นเหรอ?”หลินหยางถามด้วยความประหลาดใจ

“บนโลกใบนี้สิ่งที่ผมทำไม่เป็นมีไม่มากหรอก! ฟังนะ หมอเทวดาหลิน คุณมีแค่โอกาสนี้! ถ้าคุณชนะ จะไม่มีใครต้องตาย ! คุณก็สามารถปกป้องตัวเองได้ แต่ถ้าคุณแพ้! ตระกูลเฉิงต้องถูกล้างโครต คุณก็ต้องตายด้วย! ไม่เพียงเท่านี้ ทั้งหยางหัว และคนที่เกี่ยวข้องกับคุณทั้งหมดในเมืองเจียงเฉิน ผมจะเป็นคนทยอยฆ่าด้วยตนเอง! ไม่ให้เหลือแม้แต่คนเดียว! คุณ ฟังชัดไหม?”เทพอัคคีพูดอย่างราบเรียบ

หลินหยางสีหน้าเคร่งเครียดทันที

เวลานี้ ตัวเองถูกบีบบังคับมาถึงขอบหน้าผาแล้ว ไม่อยากตกลงก็จะต้องตกลง

“ได้!”

หลินหยางพยักหน้า“ในเมื่อเป็นแบบนี้ พวกเราก็มาลองกันดูสักตั้ง”

ธิดาศักดิ์สิทธิ์คิดอยู่สักพักหนึ่ง แล้วพยักหน้า

ความจริง เทพอัคคีมีความทะนงมาก ทุกอย่างไม่เห็นอยู่ในสายตา มีแค่หน้าตาศักดิ์ศรีที่เห็นเป็นสำคัญ

“แต่ในเมื่อคุณมองทุกอย่างออกแล้ว ทำไมเมื่อกี้ถึงตื่นตะลึงและหวาดกลัวแบบนั้นล่ะ? ถ้าคุณรู้แบบนี้ตั้งนานแล้ว ไม่ใช่ควรที่จะสงบนิ่งเหรอ?”ธิดาศักดิ์สิทธิ์ถามอย่างราบเรียบ

“ถ้าผมไม่ทำท่าทีหวาดกลัวสักหน่อย ตื่นตะลึงสักหน่อย เทพอัคคีจะยอมให้ผมได้ยังไง?”

“แต่น่าเสียดายที่ต่อให้เป็นแบบนี้ คุณก็ไม่สามารถชนะได้! แม้ว่าอาจารย์จะไม่ได้เรียนทักษะการแพทย์ แต่พื้นฐานเขาดีมาก เขาแข่งเรื่องเข็มกับคุณ คุณไม่มีแผนการอันจะชนะได้เลย เพราะแม้แต่เข็มเดียวของเขาคุณก็รับไม่ได้ พวกคุณแตกต่างกันมากเกินไป! เขากับคุณ ก็เป็นความแตกต่างของเทพเจ้ากับชาวบ้านธรรมดา!”

ธิดาศักดิ์สิทธิ์น้ำเสียงแหบพร่าพูดว่า”วันนี้ยังไงคุณก็ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย ในเมื่อเป็นแบบนี้ มิสู้กับรีบบอกวิธีการรักษาระยะที่สองกับฉัน! ถ้าคุณเล่าให้ฉันฟัง หลังจากที่คุณตายฉันอาจจะรักษาศพคุณไว้ได้ เพื่อประกอบพิธีที่ยิ่งใหญ่ได้!”

“ไม่ต้อง ผมไม่ตายหรอก”

“คุณ…..ดื้อดึง ก็ช่างเถอะ! ช่างเถอะ!”

ธิดาศักดิ์สิทธิ์พูดด้วยความโมโห ขี้เกียจจะพูดอีก จ้องเขม็งใส่เขา แล้วสะบัดชุดออกไป

หลินหยางยิ้ม มองบริเวณโดยรอบ เห็นไม่มีคน เลยหยิบเข็มเงินออกมาแทงไปแทงมาเข้าออกอยู่ด้านในตำหนักวิหาร….