สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1759

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง…..

ที่งานประมูลตอนนี้ ท่านถงยิงปืนตอบโต้ทางด้านของฮวาอันมาจากบริเวณที่สูง

ลูกปืนยิงออกไม่ขาดสาย และมีผู้มากฝีมือตรงหน้าฮวาอันถือดาบอยู่ จากนั้นรีบรำดาบอย่างรวดเร็ว ดาบแหวกแหกลูกปืนออก ไม่ว่าท่านถงจะยิงกระหน่ำแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำอะไรฮวาอันได้

“ฆ่าเขาให้ฉัน!”ฮวาอันชี้ไปทางท่านถงแล้วตะคอกใส่

คนที่ถือดาบยกดาบขึ้นและกระโดด โจมตีไปทางท่านถงอย่างรวดเร็วราวกับดาวตก

ท่านถงตื่นตกใจ”ปกป้องฉัน!”

ผู้ชายคนหนึ่งที่สวมใส่ถุงมือทำจากทองแดงรีบแฉลบตัวมา ใช้หมัดกระแทกใส่คนที่ถือดาบคนนั้น

แคร๊ก

ความคมกริบของดาบถูกกระทบกัน

ทั้งสองคนต่อสู้กันขึ้นมา

“สารเลว!”

ท่านถงกัดฟันกรอด จู่ๆก็ยกปืนขึ้น จะจัดการกับฮวาอันด้วยตนเอง

แต่เขาเพิ่งจะวิ่งได้ไม่กี่ก้าว

เคร้ง!

แสงดาบแฉลบผ่าน ตามด้วยเห็นผู้ชายหมัดเหล็กที่ช่วยเขาจากคนถือดาบนั้น ขณะพัวพันกันอยู่จู่ๆคนทั้งคนก็ตัวสั่นระริก แน่นิ่งอยู่ที่เดิม ไม่ได้มีการต่อสู้ขึ้นมาอีก

หลังจากนั้นชั่วขณะหนึ่ง ศีรษะของเขาก็หล่นลงมาช้าๆ

เลือดไหลกระฉูด กระจายอยู่ทั่วสารทิศ

คิดไม่ถึงว่าจะถูกดาบตัดศีรษะ…..

ท่านถงตื่นตะลึง นึกว่าตัวเองมองผิดไป!

คนที่เขาเชื้อเชิญมาเป็นบุคคลเก่งกาจในสมัยนี้!

คิดไม่ถึงว่าจะถูกดับสังหาร?

“เป็นไปไม่ได้….เป็นไปไม่ได้แน่นอน”

ท่านถงตัวสั่นระริกพูดขึ้น

คนที่ถือดาบนั้นแสดงรอยยิ้มร้ายออกมา ตามด้วยหันไปจัดการบริเวณโดยรอบทันที

ฉิ้ง! ฉิ้ง! ฉิ้ง! ฉิ้ง…..

พอคนคนนั้นเปลี่ยนท่าทางก่อนหน้า คิดไม่ถึงว่าจะรวดเร็วราวกับฟ้าแลบ ชั่วพริบตาเดียวใช้ดาบแนบบริเวณต้นคอ ยอดฝีมือของท่านถงที่อยู่ทางด้านนี้ตายรับไม่ถ้วน

“แก…..แกเป็นใคร?”

ท่านถงตกใจจนต้องรีบถอยหลัง ดวงตาเบิกโพลงกว้าง

ตอนนี้ฮวาอันก็ชะงักงัน

“คุณเหลยเฉิน! คิดไม่ถึงว่าวิชาดาบของคุณจะมาถึงระดับนี้ได้? สุดยอดมาก! ฮ่าๆๆๆ สุดยอด!” ฮวาอันปรบมือด้วยความดีใจ

คิดไม่ถึงว่าจู่ๆดาบของคนที่ชื่อเหลยเฉินนั้นจะโจมตีขึ้นมา คนของท่านถงเกือบจะด้านหนึ่งถูกหยุดยั้งไว้ ชั่วพริบตาเดียว เหลือเพียงแค่สองคนถอยไปอยู่ข้างท่านถง ส่วนคนของฮวาอันล้อมรอบไว้

ตอนนี้ท่านถงถึงติดปีกก็หนีไม่รอดหรอก

“ดี! เยี่ยม! ฮ่าๆๆ แซ่ถง ตอนนี้อยากจะดูว่าคุณจะหนีรอดออกไปได้ยังไงจริงๆ!”

ฮวาอันร้อนใจ ตะคอกขึ้น”เหลยเฉิน คุณคิดจะก่อกบฏเหรอ?”

“ก่อกบฏเหรอ? ฮวาอัน กลุ่มธุรกิจซางเหมิงนี้ ไม่ใช่ของคุณคนเดียว! คุณพูดก่อกบฏอะไร?”เหลยเฉินยกดาบที่อาบไปด้วยเลือดขึ้น หมุนตัวแล้วยิ้มเล็กน้อย พูดขึ้น

“คุณ…คุณหมายความว่ายังไง?”ฮวาอันตื่นตะลึง

“เดี๋ยวผมต้องมาอธิบายให้คุณฟังดีๆหน่อยล่ะ คุณฮวา!”

เวลานี้ เสียงหัวเราะดังมาจากห้องโถง ผู้ชายวัยกลางคนไว้หนวดยาวเดินออกมาปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน

“อะไรกัน? สิงหู่?”ท่านถงกับฮวาอันชะงักงัน

“สิงหู่!แกไม่ใช่ว่าถูกส่งไปปฏิบัติหน้าที่ที่ต่างประเทศเหรอ? ทำไม….มาอยู่ที่นี่?”ฮวาอันถามด้วยความมึนงง

“หลังจากที่ผมรู้ว่าผู้นำพันธมิตรไป๋หายตัวไปก็แอบกลับมาแล้ว! เพราะผมรู้ว่าพวกคนสองคนจะต้องแย่งตำแหน่งนี้! เพราะฉะนั้นผมเลยอบรมบ่มเพาะพลังอำนาจของเหลยเฉินนานแล้ว จากนั้นให้พวกเขามาอยู่ข้างกายพวกคุณ เพื่อจัดการเรื่องราวให้ผม! พวกคุณสองคนโง่ ไม่เคยได้ยินเรื่องทั้งสองฝ่ายต่างต่อสู้กันและต่างฝ่ายต่างไม่ยอมอ่อนข้อให้แก่กัน ปล่อยให้บุคคลที่ สามฉกฉวยโอกาสคว้าเอาผลประโยชน์ไปแทนเหรอ? วันนี้พวกคุณสู้กันแทบเป็นแทบตาย อย่างนั้นตอนนี้ ผมต้องจัดการพวกคุณสองคนแล้ว!ค่อยนั่งตำแหน่งผู้นำพันธมิตร ฮ่าๆๆ…..”

สิงหู่หัวเราะเสียงดังลั่น โบกสะบัดมือ เพื่อให้เหลยเฉินจัดการกับทั้งสองคนซะ

“สิงหู่! แกมันสารเลว!”

“แกกล้าฆ่าฉันเหรอ? อย่างนั้นฉันจะล้างตระกูลแก!”

“สิงหู่ แกรอเลย!”

ทั้งสองคนด่าตะคอก แต่สิงหู่ไม่ได้ยี่หระ

เหลยเฉินยิ้มเล็กน้อย จากนั้นยกมีดดาบขึ้นมา จะจัดการกับแนวหน้าของกลุ่มธุรกิจซางเหมิงทั้งสองคน

แต่เวลานี้ ด้านนอกงานประมูลได้มีเสียงฝีเท้าดังมา……