สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1761

การปรากฏตัวของซูเหยียนทำให้หลินหยางคาดไม่ถึงอย่างมาก

เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? หรือว่า...เธอเห็นทุกอย่างแล้ว?

หลินหยางเหงื่อตกและรู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่าควรอธิบายยังไง

"ฉันควรจะถามคุณมากกว่า หลินหยาง คุณกลับมาที่นี่ทำไมกัน?" ซูเหยียนถามด้วยสีหน้าจริงจัง

"ผม? เอ่อ..." หลินหยางไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง

"บอกความจริงกับฉันเถอะค่ะหลินหยาง คุณพูดมาให้ชัดเจนว่าคุณกับอี้เซียนเทียน...รู้จักกันใช่ไหม? พวกคุณคงไม่ใช่เป็นแค่หมอและคนไข้กันหรอกใช่ไหมคะ?" ซูเหยียนถามอย่างบีบคั้น

หลินหยางเห็นว่าปิดบังต่อไปไม่ได้จึงได้ถอนหายใจและพยักหน้า "เสี่ยวเหยียน เป็นอย่างที่คุณคิด ผมและอี้เซียนเทียนรู้จักกัน และเราก็ไม่ได้เป็นแค่หมอและคนไข้กัน"

"ฉันว่าแล้วเชียว จู่ๆ ทำไมฉันถึงได้รับใบสมัครเชิญเข้าร่วมกลุ่มซางเหมิง เป็นเพราะคุณติดต่อกับอี้เซียนเทียนนี่เอง ทำให้คุณอี้ส่งบัตรเชิญมาให้ฉัน...หลินหยาง ทำให้คุณอี้ถึงให้เกียรติฉันมากขนาดนี้? คุณเป็นใครกันแน่?" ซูเหยียนถามอย่างเคร่งเครียด

เมื่อได้ยินหลินหยางก็ตกใจเล็กน้อย

ดูท่าผู้หญิงคนนี้ยังไม่รู้ว่าตัวเองคือหมอเทวดาหลินสินะ

เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและตัดสินใจว่าจะยังไม่บอกเรื่องทั้งหมดเพื่อเธอจะได้ไม่สงสัย เมื่อคิดไปคิดมาจึงได้กล่าวออกมาตามตรง "เหตุผลง่ายนิดเดียว เสี่ยวเหยียน อันที่จริงผมก็เป็นคนของซางเหมิง"

"อะไรนะ? คุณ...คุณก็เป็นคนของซางเหมิง?" ซูเหยียนตกใจมากและจ้องมองหลินหยางอยู่นานและถามด้วยความแปลกใจ "คุณไม่มีบริษัท คุณเข้าร่วมกลุ่มธุรกิจซางเหมิงได้ยังไง?"

"เสี่ยวเหยียน คุณคิดผิดแล้วหรือเปล่า? การเข้าร่วมกลุ่มซางเหมิงไม่จำเป็นต้องมีบริษัทถึงเข้าร่วมได้ซะหน่อย แค่มีทำธุรกิจและมีความสามารถก็สามารถเข้าร่วมกลุ่มธุรกิจซางเหมิงได้ ผมจะบอกอะไรคุณให้ เงินในบัญชีของผมก่อนหน้านี้ไม่ได้มาจากการรักษาคนไข้ทั้งหมด แต่เป็นเพราะผมใช้ความฉลาดของผมเองเพื่อหาเงินเหล่านี้มาได้ เพราะเหตุนี้ผมจึงได้รับความไว้วางใจจากซางเหมิงและได้เข้าร่วมกลุ่มธุรกิจซางเหมิงไงล่ะ" หลินหยางกล่าว

ซูเหยียนเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง

เวลาผ่านไปครู่หนึ่งเธอถึงจะดึงสติกลับมาได้

"พระเจ้า คุณเข้าร่วมกับกลุ่มธุรกิจซางเหมิงแล้ว...เหลือเชื่อมาก น่าทึ่งมากเลยค่ะ..."

"เสี่ยวเหยียน คุณหมายความว่ายังไง? พูดเหมือนกับว่าสามีคุณไม่สมควรได้เข้าร่วมกับซางเหมิงยังไงยังงั้น"

"ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น เพียงแต่...เหลือเชื่ออย่างมาก อ้อใช่ คุณเข้าร่วมกลุ่มธุรกิจซางเหมิงตั้งแต่เมื่อไร?"

"เมื่อต้นปีน่ะ! ผมก็บังเอิญได้สัมผัสกับซางเหมิง จากนั้นอี้เซียนเทียนก็แนะนำผมเข้าไป" หลินหยางกล่าวด้วยสีหน้าปกติ

ทำให้ซูเหยียนเชื่ออย่างไร้ข้อสงสัย

เธอพยักหน้าและกล่าว "ดูไม่ออกเลยว่าหลินหยางของฉันจะร้ายกาจขนาดนี้! แต่ทำไมคุณต้องปิดบังเรื่องนี้กับฉันด้วย?"

"ก็ผมกลัวว่าคุณจะไม่เชื่อน่ะสิ พูดออกมาผมกลัวว่าคุณจะคิดว่าผมพูดจาโอ้อวดเกินจริง" หลินหยางกล่าว

ซูเหยียนหน้าแดงก่ำและกล่าวอย่างเขินอาย "ต่อไปไม่ทำแบบนั้นแล้วค่ะ ต่อไปไม่ว่าคุณพูดอะไรฉันก็จะเชื่อคุณ"

"จริงเหรอ?"

"แน่นอนค่ะ"

"งั้นพูดกับคุณอีกเรื่องหนึ่ง อันที่จริงแล้วผมคือหมอเทวดาหลิน"

"เรื่องนี้พอเถอะค่ะ ไร้สาระเกินไป" ซูเหยียนกลอกตาใส่เขา

"คุณดูคุณสิไม่เชื่อผมอีกแล้ว" หลินหยางรู้สึกลำบากใจ

"ก็ได้ๆ ฉันเชื่อก็ได้ เพราะยังไงคุณก็มีความสามารถทางด้านการแพทย์ เรียกคุณว่าหมอเทวดาหลินก็ไม่ผิดอะไร!" ซูเหยียนแสดงท่าทีเหมือนกับปลอบเด็กน้อย ดูแล้วเธอไม่เชื่อเขาเลยสักนิด

หลินหยางถอนหายใจ

"อ้อใช่หลินหยาง คุณกลับมาหาคุณอี้ทำไมเหรอคะ?"

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ซูเหยียนก็รู้สึกดีใจจนแทบนอนไม่หลับ

เธอเป็นผู้หญิงแกร่งที่ไร้เดียงสา

เธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะสามารถประสบความสำเร็จในด้านการงาน

เธอขยันมากและมีความพยายามมาก แต่เพราะหลายเหตุและปัจจัยทำให้ธุรกิจของเธอประสบปัญหาไม่ราบรื่น และตอนนี้มีซางเหมิงเข้ามาช่วยเหลือ เธอเชื่อว่าตัวเองก็สามารถสร้างธุรกิจขึ้นมาเทียบกับหยางหัวได้อย่างแน่นอน

หลินหยางนอนอยู่บนเตียงและรู้สึกเบื่อหน่ายจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู จากนั้นเตรียมจะนอน

แต่เมื่อวางโทรศัพท์ลง หลินหยางก็หันไปเห็นแผ่นหลังที่นวลเนียนของซูเหยียน

เธอสวมชุดนอนสายเดี่ยวที่เซ็กซี่และเย้ายวน ทำให้หลินหยางเกิดความรู้สึกครึกครื้นขึ้นมา

ทว่าแม้ทั้งสองจะได้ชื่อว่าเป็นสามีภรรยากัน แต่ก็ไม่เคยมีเรื่องอย่างว่า หลินหยางไม่เคยปฏิเสธ แต่ซูเหยียนต่อต้านมาตลอด บ้างก็แยกห้องนอนบ้างก็จองห้องเตียงคู่?

เฮ้อ

หลินหยางแอบถอนหายใจและเตรียมจะนอน

แต่ขณะนี้เอง เสียงของซูเหยียนก็ดังขึ้น

"คุณถอนหายใจทำไมกัน?"

"ไม่มีอะไรน่ะ"

"เอ่อ...ถ้าคุณต้องการละก็...คุณก็มานอนด้วยกันสิ..." ซูเหยียนลังเลครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกมา

หลินหยางได้ยินเข้าก็รีบลืมตาและมองเธออย่างเหลือเชื่อ