สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1765

ทั้งสองคนขึ้นไปบนห้องส่วนตัวบนสุด

ห้องส่วนตัวกว้างขวาง กินพื้นที่ของโรงแรมทั้งชั้น

ด้านในมีผู้ชายผู้หญิงแต่งตัวดูดีนั่งอยู่จำนวนหนึ่ง กำลังพูดคุยอะไรกันอยู่

ท่าทางของทุกคนสง่างาม พูดคุยกันอย่างมีความสุข

เมื่อเห็นหลินหยางกับซูเหยียนเข้ามา ทุกคนเลยพากันทยอยลุกขึ้น

“ไอ๋หยาๆๆๆ ในที่สุดประธานซูก็มาถึงแล้ว! อย่างนั้นคนก็ครบแล้วไหม? เสิร์ฟอาหารๆ! ทั้งสองท่านเชิญนั่ง!”

ผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งยิ้มระรื่นเข้ามาทักทายทั้งสองคน

ถึงแม้ว่าคนจำนวนมากจะไม่รู้จักหลินหยาง แต่เมื่อมากับซูเหยียน จะต้องเป็นคนที่สนิทสนมอย่างแน่นอน ด้วยเหตุนี้ใครก็ไม่กล้าดูแคลน

ในสายตาของกลุ่มนักธุรกิจพวกนี้ ไม่ใช่พวกลูกบ้านรวยเที่ยวเล่นไปวันๆจะมาเทียบได้

“ประธานซู ฉันต้องยินดีกับคุณด้วยนะ! คิดไม่ถึงว่าจะเป็นบริษัทแรกของเจียงเฉินที่เข้ากลุ่มธุรกิจซางเหมิงไม่ใช่หยางหัว แต่กลับเป็นเยว่เหยียนอินเตอร์เนชั่นแนล! ต่อไปเยว่เหยียนอินเตอร์เนชั่นแนลยิ่งใหญ่แล้ว จะต้องให้คำแนะนำและสนับสนุนพวกเรานะ!”ผู้หญิงวัยกลางคนก็คือพี่ถงที่ยิ้มและพูดขึ้น

“พี่เถา พี่เกรงใจแล้ว ทุกคนเป็นพันธมิตรกัน ควรที่จะต้องช่วยเหลือกันอยู่แล้วไหมล่ะ”ซูเหยียนยิ้มเล็กน้อยแล้วพยักหน้า

ทุกคนพากันพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน

แต่หลินหยางไม่ได้มีการพูดคุย ยืนกินอยู่ด้านข้าง

“ใช่แล้ว ท่านนี้คือ?”

สายตาของพี่เถามองมาทางหลินหยาง อดไม่ได้ที่จะถามขึ้น

“อ้อ ลืมแนะนำกับทุกท่านเลย ท่านนี้คือสามีของฉันเองค่ะ คุณหลินหยาง”ซูเหยียนยิ้มเล็กน้อย พูดแนะนำหลินหยาง

“สามีของประธานซูเหรอ?”

“คิดไม่ถึงว่าประธานซูอายุยังน้อยอยู่ก็แต่งงานแล้ว!”

“คุณหลิน คุณโชคดีมาก!”

ทุกคนยิ้มพูดขึ้น

“ขอบคุณครับ”หลินหยางพยักหน้าสงวนท่าที แล้วกินอาหารของตัวเองต่อ ไม่ได้สนใจคนอื่นอีก

ไม่มีมารยาทจริงๆ

คนบางกลุ่มรู้สึกไม่พอใจ แต่ไม่ได้พูดอะไรมาก

เวลานี้ จู่ๆพี่เถาก็ลุกขึ้น

“ทุกท่าน ต้องขออภัยด้วย ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”

พูดจบ ก็เดินออกจากห้องส่วนตัวไป

หลินหยางเห็นอย่างนี้ เลยขมวดคิ้วเป็นปม

แต่พวกซูเหยียนกลับไม่ได้สนใจ พูดคุยกันอย่างต่อเนื่อง

แต่ในเวลานี้

เพล้ง!

จู่ๆหน้าต่างของห้องส่วนตัวก็แตก ตามด้วยเงาคนเข้ามาด้านในจำนวนมากด้วยความคล่องแคล่วว่องไว

“อา!”

คนด้านในห้องส่วนตัวร้องตื่นตะหนกหวาดกลัวเสียงดัง ทุกคนตื่นตกใจ ทยอยถอยไปด้านหลัง

ซูเหยียนก็ชะงักงัน

“อย่าขยับ! ไม่อยากตายก็อยู่นิ่งๆ!”

คนที่มาชักมีดยาวออกมา และชี้ใส่ทุกคน ตะคอกด้วยน้ำเสียงเย็นชา

พอพูดคำนี้ออกมา พวกโจรกลุ่มนั้นก็ขมวดคิ้วเป็นปม “แกพูดอะไร? เงินของแกล่ะ?”

“ไม่จำเป็นต้องแกล้งเสแสร้งแล้ว! เมื่อกี้พี่เถาไปที่ห้องน้ำ แต่ห้องส่วนตัวมีห้องน้ำส่วนตัว เธอไม่ไปใช้ กลับเดินออกไปจากห้องส่วนตัว ตามที่ฉันคาดเดา เธอน่าจะไปวางแผนเอาบอดี้การ์ดตรงหน้าประตูออกไป! ถูกต้องไหม?”หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ

ทุกคนได้ยิน เลยนึกขึ้นได้ทันที

ใช่สิ!

ห้องส่วนตัวมีห้องน้ำแต่พี่เถากลับไม่ใช้ เธอเดินออกไปใช้ห้องน้ำด้านนอก ช่างแปลกประหลาดเหลือเกิน

อีกอย่างจะมีเรื่องบังเอิญแบบนี้ที่ไหน พอพี่เถาเดินออกไป คนพวกนี้ก็มาปรากฏตัว?

สถานการณ์เข้าใจยากแบบนี้พี่เถาเป็นคนสร้างขึ้นไหม?

แต่หลินหยางเปิดโปงเรื่องนี้ ทุกคนไม่เพียงไม่รู้สึกซาบซึ้งใจกับหลินหยาง กลับกันได้ด่าทออย่างรุนแรง

“ไอ้บ้า มาทำเป็นฉลาดอะไร?”

“แกหุบปากไม่ได้ใช่ไหม?”

“สารเลว!”

ทุกคนต่างไม่ใช่คนโง่ แต่ตอนนี้ต้องแกล้งโง่

เพราะพอรู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังเป็นใคร อย่างนั้นฝ่ายตรงข้ามจะต้องฆ่าปิดปากแน่นอน

เป็นไปตามคาด ประตูใหญ่ถูกเปิดออก พร้อมกับพี่เถาเดินเข้ามา

“ประธานซู ดูไม่ออกเลยนะว่าสามีคุณฉลาดขนาดนี้! แต่น่าเสียดาย ความเฉลียวฉลาดของเขาใช้ผิดที่!”พี่เถาหัวเราะอย่างเยือกเย็นพูดออกมา

“พี่เถา ทำไมทำแบบนี้?”ซูเหยียนหน้าซีดเผือด กัดริมฝีปากถามขึ้น

“สาเหตุยังไม่ชัดเหรอ? ฉันขาดเงิน ขาดเงินจำนวนมาก! ความจริงบริษัทของฉันไม่ได้ยิ่งใหญ่อย่างที่พวกคุณเห็น มันจะล้มไม่ล้มแหล่ มันจะพังทลายลงมา เพราะฉะนั้นฉันเลยต้องการเงินจำนวนมาก! และพวกคุณเป็นคนมีเงิน เพราะฉะนั้นฉันเลยวางแผนสร้างสถานการณ์ เชิญพวกคุณมาที่นี่!”พี่เถาหรี่ตาลง ยิ้มและพูดอีกว่า“วางใจ แค่พวกคุณเอาเงินมาอย่างว่าง่าย ฉันรับรองว่าจะไม่ทำร้ายพวกคุณ!”