สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1774

เป็นไปได้ยังไง? เป็นไปได้ยังไง? เป็นไปได้ยังไง?

หลินยิงฉงกำหมัดแน่นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

พละกำลังความสามารถของหลินหยางแข็งแกร่งขึ้นมาขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย!

คนเหล่านั้นบอกเองไม่ใช่เหรอว่า ส่งยอดฝีมือคนไหนมาก็สามารถกำจัดเขาได้? ทำไมมาถึงที่นี่แล้วกลับเป็นฝ่ายถูกโจมตีอย่างไม่มีชิ้นดีแบบนี้?

และสิ่งที่ทำให้หลินยิงฉงตกใจที่สุดก็คือความสามารถของหมอเทวดาหลิน!

เขาไม่ได้โง่ เขาดูออกว่าความสามารถของหลินหยางนั้นน่าสะพรึงกลัวมากแค่ไหน!

ต้องรู้ว่าเขาไม่ใช่ยอดฝีมือธรรมดาๆ แต่เป็นยอดฝีมือศิลปะการต่อสู้ทางการแพทย์!

ในขณะที่เขาใช้ทักษะการแพทย์ที่ไม่อาจคาดเดาได้นั้น เขาก็ยังใช้เทคนิควิชาของศิลปะการต่อสู้ที่โดดเด่นอีกด้วย...

ซึ่งเป็นเรื่องน่ากลัวมากขนาดไหน?

หลินยิงฉงรู้สึกว่าหัวใจของเขากำลังสั่นสะท้าน

เขาไม่เคยเจอคู่ต่อสู้เช่นนี้มาก่อน!

หากปล่อยให้เติบโตไปตามกาลเวลาเช่นนี้ต่อไป...ตระกูลหลินจะต้องเผชิญหน้ากับความศัตรูตัวร้ายที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน!

"ต้องเดินทางไปรายงานเรื่องนี้ให้ผู้นำทราบโดยด่วน!"

หลินยิงฉงรู้สึกปวดร้าวในใจ

ควับ!

ไม่นานเขาก็ออกมาจากพื้นที่ของเมืองเจียงเฉิน

แต่ขณะที่กำลังจะมุ่งหน้าไปยังทางหลวงก็ปรากฏให้เห็นใครคนหนึ่งยืนอยู่บนถนนทางหลวงแห่งนี้

ดวงตาของหลินยิงฉงเบิกกว้างและเขาก็หยุดชะงัก

"หมอเทวดาหลิน?"

หลินยิงฉงพึมพำ

"หลินยิงฉง คิดจะหนีอย่างนั้นเหรอ? พวกคุณมาเพื่อฆ่าผม หากไม่กำจัดผมให้ได้ แล้วคุณจะกลับไปได้ยังไง? กลับไปแล้วคุณจะอธิบายยังไง?"

หลินหยางกล่าวและเดินเข้าไปหาหลินยิงฉง

หลินยิงฉงเบิกตากว้างและมองไปที่หลินหยางอย่างเหลือเชื่อ แม้ว่าเขาจะถือดาบหลายสีที่น่าสะพรึงกลัวอยู่ แต่ไม่รู้ทำไมเขากลับรู้สึกไม่กล้ายกดาบที่มีน้ำหนักกว่าห้าร้อยกิโลขึ้นมา...

อาจเป็นเพราะเขารู้ว่า ตัวเองไม่อาจสู้หลินหยางได้

ความเชื่อมั่นในใจของเขาได้มลายหายไปหมดแล้ว...

"ถ้าเป็นแบบนั้น งั้นครั้งหน้าพวกคุณก็พาคนมาให้เยอะหน่อย! ไม่งั้นหากพามาน้อยแบบนี้ก็มีแต่จะส่งคนมาตายที่นี่เท่านั้น" หลินหยางกล่าว

"วางใจได้ หากมาในครั้งหน้าจะต้องมียอดฝีมือจำนวนมากเดินทางมาที่นี่อย่างถล่มทลาย! คุณไม่รู้จักอำนาจของผู้นำตระกูลหลิน หากพวกเขาคิดจะลงมือกับใครสักคนละก็ จะต้องทำให้เขาคนนั้นตายลงอย่างไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดอย่างแน่นอน!" หลินยิงฉงกล่าวอย่างเคร่งขรึม

"ผมจะรอคุณ แต่หวังว่าตระกูลหลินของคุณจะไม่ทำให้ผมผิดหวัง ถ้ายังส่งลูกสมุนกระจอกๆ เหล่านั้นมาอีก ก็มีแต่จะสิ้นเปลืองเวลาเท่านั้น!" หลินหยางกล่าว

ลูกสมุนกระจอกๆ?

นั่นถือเป็นยอดฝีมือของตระกูลหลินเชียวนะ!

หลินยิงฉงรู้สึกโกรธเคืองอย่างมาก แต่ก็ไม่แสดงท่าทีใดๆ และกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม "หวังว่าตอนที่ยอดฝีมือเดินทางมาถึง คุณจะยังพูดประโยคแบบนี้ได้อยู่!"

เมื่อพูดจบเขาก็หันหลังเดินออกไป

ขณะที่เดินออกไปก็ยังมิวายหันมามอง ทว่ากลับเห็นว่าหลินหยางไม่ได้ไล่ตามไป แต่ยังคงยืนอยู่กับที่

"หมอเทวดาหลิน คุณมันหยิ่งยโสเกินไปแล้ว! คุณไม่รู้เลยว่าการตัดสินใจของคุณวันนี้จะส่งผลอะไรตามมาบ้าง!"

"ดาบจิงหงไม่ได้เป็นเพียงสมบัติที่สืบทอดกันมาในอดีตของตระกูลหลินเท่านั้น แต่เป็นถึงเกียรติและศักดิ์ศรีของตระกูลหลิน หากสมบัติของตระกูลหายไป คุณคิดว่าตระกูลหลินยังจะปล่อยให้คุณมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ไหม?"

หลินยิงฉงพึมพำและแววตาของเขาก็เคร่งขรึมขึ้น จากนั้นก็รีบเร่งออกจากพื้นที่เมืองเจียงเฉินอย่างรวดเร็ว