สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1795

วิธีการของธิดาศักดิ์สิทธิ์ทำให้หลินหยางตื่นตะลึง พวกอี้เซียนเทียนเองก็ตื่นตะลึงเช่นกัน

“เก่งมาก!เก่งเกินไปแล้ว! คุณหลิน ลูกน้องของคุณมีความสามารถมาก!”

อี้เซียนเทียนพูดและกลัวจนตัวสั่นงันงก

เขายังคงคิดว่าธิดาศักดิ์สิทธิ์เป็นลูกน้องของหลินหยาง

หลินหยางได้แต่ยิ้ม ไม่พูดอะไรออกมา

ธิดาศักดิ์สิทธิ์เดินไปทางหัวหน้าโจรด้วยสีหน้าไร้ซึ่งความรู้สึก

ก่อนหน้านี้หัวหน้าโจรล้มอยู่บนพื้น หลบหลีกเปลวไฟที่ถล่มโจมตีมา ไม่ได้ตาย

แต่ตอนนี้ท่าทางของเขาน่าเวทนามาก แขนขาด เลือดไหลอาบ เนื้อหนังยุ่ยฉีก ในปากเต็มไปด้วยเลือด เหมือนกับว่าอวัยวะตันอวัยวะกลวงได้รับความเสียหาย

เมื่อเห็นธิดาศักดิ์สิทธิ์เข้ามาใกล้ หัวหน้าโจรตื่นตะลึงมาก กลัวจนตัวสั่นระริก

นี่คือเทพธิดานักฆ่าจริงๆ!

ใครจะไปรู้ ผู้หญิงที่สวยแบบนี้ คิดไม่ถึงว่าความสามารถจะองอาจกล้าหาญ…….

“ไม่….อย่าเข้ามานะ….ขอร้องล่ะ อย่าเข้ามา….”หัวหน้าโจรร้องขึ้นด้วยความตื่นตระหนก

“ไม่ใช่ว่าแกอยากให้ฉันเป็นผู้หญิงของแก อยากให้ฉันฝึกเป็นเพื่อนแกเหรอ? ทำไมถึงไม่ให้ฉันเข้าหาแล้วล่ะ?”ธิดาศักดิ์สิทธิ์มองจากด้านบนลงไป จากนั้นใช้ฝ่าเท้าเหยียบแนบบนหน้าของหัวหน้าโจร

“ธิดาศักดิ์สิทธิ์ไว้ชีวิตผมเถอะ….”หัวหน้าโจรพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ใบหน้าอีกครึ่งหนึ่งถูกธิดาศักดิ์สิทธิ์เหยียบเข้าไปในโคลน

“ไว้ชีวิตแก? เหอะ แกกล้าพูดโลมเลียฉัน จะไว้ชีวิตเหรอ? ตายซะเถอะ!”

ธิดาศักดิ์สิทธิ์พูดด้วยสีหน้าเหี้ยมโหด จากนั้นออกแรง

ปัง!”

ศีรษะของหัวหน้าโจรถูกเหยียบระเบิด

พวกอี้เซียนเทียนที่อยู่ข้างหลังเห็น ต่างพากันตะลึง

ผู้หญิงบอบบางสวยดึงดูดคนผู้นี้ คิดไม่ถึงว่าจะมีนิสัยที่โหดเหี้ยมเช่นนี้!

คนเราไม่อาจตัดสินกันได้ด้วยหน้าตาจริงๆ….

“คนไร้น้ำยาอย่างแก! คู่ควรกับคนอย่างฉันเหรอ? น่าตลกสิ้นดี”ธิดาศักดิ์สิทธิ์พูดดูถูก จากนั้นถูพื้นรองเท้าบนเสื้อผ้าของศพ สะบัดแขนเสื้อแล้วหมุนตัวเดินไปหาหลินหยาง

อี้เซียนเทียนมึนงง

หลินหยางชะงัก อดยิ้มไม่ได้ และพูดขึ้นว่า“แต่ไม่ทราบว่าผู้ชายแบบไหนเหรอถึงจะคู่ควรกับธิดาศักดิ์สิทธิ์?”

“บนโลกใบนี้ไม่มีใครคู่ควรกับฉัน”ธิดาศักดิ์สิทธิ์พูดด้วยท่าทางทะนงตัว

“ธิดาศักดิ์สิทธิ์เก่งมากจริงๆ!”หลินหยางยกนิ้วโป้งให้

ธิดาศักดิ์สิทธิ์ขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่ได้พูดอะไรออกมา

“คุณฝีมือดีจริงๆ”

เวลานี้ เสียงหัวเราะหนึ่งดังมาจากจุดที่ไม่ไกลนัก

คนจำนวนหนึ่งหันไปมอง

กลับได้เห็นผู้ชายผู้หญิงวัยรุ่นเดินมาทางนี้อย่างรวดเร็ว

ผู้ชายหนึ่งในนั้นในมือถือพัดสวมใส่ชุดสีขาว เหมือนกับว่าสะดุดตาถูกใจธิดาศักดิ์สิทธิ์เข้าให้แล้วตั้งแต่แวบแรก ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม พูดชมเชยเสียงดัง

สถานการณ์นี้ ทำคนสะดุ้งตื่นตกใจจริงๆ

แววตาของเตาม่อหลงสั่นไหวเล็กน้อย ตามด้วยพูดว่า“คุณอย่าโกรธเลย คนของผมขาดการสั่งสอน พูดไม่รู้จักกาละเทศะ ล่วงเกินคุณ ผมต้องขอโทษแทนพวกเขาด้วย!”

“ไม่มีธุระก็เชิญออกไปซะ!”ธิดาศักดิ์สิทธิ์พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

เตาม่อหลงขมวดคิ้วเป็นปม เห็นธิดาศักดิ์สิทธิ์ทิฐิสูง เลยเบนสายตาไปหาหลินหยางและอี้เซียนเทียน”

“ขอถามทุกท่านหน่อยครับ พวกคุณก็จะไปที่สุสานหลิวเหยียนใช่ไหม?”

“ใช่ครับ ผมอี้เซียนเทียนกลุ่มธุรกิจซางเหมิง”อี้เซียนเทียนพูดขึ้น

“อะไรนะ? คุณคืออี้เซียนเทียน คนของกลุ่มธุรกิจซางเหมิง?”เตาม่อหลงพูดด้วยความตื่นตะลึง ตามด้วยเดินมาทำความเคารพ“ผมขอคารวะคุณอี้ครับ!”

“ไอ๋หยาๆๆ คุณชายเตาไม่ต้องเกรงใจขนาดนี้!”อี้เซียนเทียนรีบประคองเตาม่อหลง

“ครั้งนี้ได้พบกับคุณอี้ ถือเป็นความโชคดีของผมครับ คุณอี้ พวกเราก็จะไปที่สุสานหลิวเหยียน ถ้าไม่รังเกียจ พวกเราไปด้วยกัน ดีไหม?”เตาม่อหลงยิ้มและพูดขึ้น

“อย่างนั้นก็ดีเลย….”

เดิมอี้เซียนเทียนจะตอบตกลงทันที แต่นึกอะไรขึ้นได้ เลยมองไปทางหลินหยาง

หลินหยางพยักหน้า เขาถึงตอบอย่างสบายใจว่า“ถ้ามีคนของหมู่บ้านเหยียนเตาร่วมเดินทางด้วย การเดินทางนี้จะต้องราบรื่น ไม่มีอะไรมาขวางแน่นอน ฮ่าๆๆๆๆ….”

“คุณอี้เกรงใจเกินไปแล้ว เชิญครับ!”

“เชิญ!”

จากนั้น คนกลุ่มหนึ่งได้ทำการมุ่งหน้าเดินไปที่สุสานหลิวเหยียนอย่างต่อเนื่อง