สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1869

“สารเลว!”

ผู้นำสูงสุดหอเซวียนชิงเดือดดาล สายตาเย็นชา

เขาไม่ใช่คนโง่!

ตอนนี้นับว่าเข้าใจแล้ว ตลอดเส้นทางของตัวเองได้ถูกหมอนักบุญหลอกใช้แล้ว!

แต่สถานการณ์แบบนี้ เขาก็ไร้ซึ่งกำลัง! เขาได้รับบาดเจ็บ เกรงว่ายากที่จะขัดขวางยอดฝีมือมากมายขนาดนี้ได้

แต่เขารู้ ยอดฝีมือพวกนี้เขาขวางไม่ได้ แต่เผชิญหน้ากับหลินหยาง….ก็ไม่จำเป็นแล้ว!

เขามีสัมผัสทั้งห้าว่องไวกว่าทุกคน!

วินาทีที่หลินหยางใช้เปลวไฟประหลาดนั้น เขาก็เข้าใจว่าตนเองสู้กับหลินหยางยังไงก็ไม่มีทางชนะ

ไม่เพียงเท่านี้ หมอเทวดาหลินท่านนี้…..ความจริงแล้วไม่ได้เอาพลังความสามารถจริงๆของตัวเองออกมา!

“ครั้งนี้หอเซวียนชิงประสบเคราะห์ร้ายแล้ว!”

นัยน์ตาจื่ออี้เต็มไปด้วยความกังวล ทอดถอนหายใจออกมา

“โชคดีมากแล้ว จะต้องรู้ว่าหมู่บ้านหมอนักบุญ….ครั้งนี้เกรงว่าจะไม่มีแล้ว!”ผู้นำสูงสุดหอเซวียนชิงพูดขึ้นอย่างอึมครึม

ทุกคนล้อมรอบโจมตี แต่ละคนหันไปโจมตีหลินหยาง

แต่หลินหยางสูงตระหง่านโดดเด่นไร้การเคลื่อนไหว สีหน้านิ่งเฉย จากนั้นไปโยนสิงชวีจ่างไปทางด้านของผู้นำสูงสุดหอเซวียนชิง

ผู้นำสูงสุดหอเซวียนชิงหายใจถี่ยิบ รีบเร่งรับไว้ เมื่อเห็นสิงชวีจ่างปลอดภัยแล้ว เลยพูดขึ้นว่า“ขอบคุณหมอเทวดาหลินมากครับ!”

“ไม่ต้องขอบคุณผม บัญชีของลูกชายคุณกับผม รออีกเดี๋ยวค่อยๆชำระ ตอนนี้ ผมควรจะทำให้คนเหล่านี้เห็นว่าความเป็นจริงแล้วพวกเขาโง่แค่ไหน!”

หลินหยางพูดอย่างเย็นชา เปลวไฟในดวงตาร้อนระอุเดือดพล่าน และความอุ่นของร่างกายเขา ก็ยิ่งสูงมากขึ้น

ทันใดนั้น

เปี๊ยะ!

บนร่างกายของเขามีเข็มเงินจำนวนมากออกมาอย่างแปลกประหลาด

เข็มเงินราวกับเป็นสิ่งมีชีวิต ลอยอยู่ในอากาศชั่วขณะ ตามด้วยรวมตัวกันกลายเป็นมังกรจิตวิญญาณยาวเฟื้อย จากนั้นหันลงมาหาหลินหยาง

ภาพตรงหน้ามหัศจรรย์อย่างมาก! ทำให้คนยากจะเข้าใจ

“กลิ่นอายอันคุ้นเคย? เข็มเงินเหล่านี้ของแก….หรือว่าใช้น้ำแร่มังกรตีเหล็กหลอมมา?”หมอนักบุญสีหน้าตื่นตะลึง พูดขึ้นทันที

“น้ำแร่มังกร….เป็นแกตัดขาด?”

เสียงตะคอกดังขึ้น

“พวกแกยังไม่เข้าใจเหรอ? แม้แต่ผู้นำสูงสุดของหอเซวียนชิงยังเลือกไม่สู้ พวกแกมีสิทธิ์อะไรมากล้าสู้กับฉัน? พวกแกคิดว่าเขาโง่เหรอ?”

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ดวงตาเหี้ยมโหดทันที ร่างกายโค้งลง จากนั้นพุ่งกระโจนไปข้างหน้า

ชั่วพริบตาเดียว

ครืน….

เขาเป็นเหมือนกับรถคอมแบทเปลวไฟ พุ่งชนเข้ากลุ่มผู้คน

เพียงแค่คนสัมผัส ร่างกายได้กลายเป็นเถ้าถ่าน ตายไปหมดสิ้น

อยู่ต่อหน้าหมอเทวดาหลิน เลือดเนื้อร่างกายของคนเหล่านี้บอบบางเหมือนกับกระดาษ

“ไม่! !”

“เขาเป็นสัตว์ประหลาด! เป็นสัตว์ประหลาด!”

“ช่วยด้วย!”

คนของหอเซวียนชิงตกใจตะลึงพรึงเพริด ถอยหลังอย่างบ้าคลั่ง

หมอนักบุญก็เบิกตาโพลงกว้าง มองยอดฝีมือหอเซวียนชิงที่ถูกล้างฆ่าตามอำเภอใจ ในสมองขาวโพลนว่างเปล่าทันที