สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1898

เมื่อเห็นซูเหยียนดูตื่นตระหนก หลินหยางก็รู้สึกทำตัวไม่ถูก

เจียงเทียนสิงรู้ว่าทำอะไรหลินหยางไม่ได้ จึงคิดจะลงมือกับซูเหยียน?

ฉลาดนัก

"แน่นอนครับประธานซู! บริษัทคุณเพิ่งจะเข้าตลาดหุ้นได้ไม่นาน และด้วยศักยภาพและความสามารถอันยอดเยี่ยม รวมถึงมีผู้บริหารที่มีพรสวรรค์อย่างคุณ ผมคิดว่าการร่วมงานกับบริษัทของคุณเป็นอะไรที่ดีและวิเศษที่สุดแล้ว!" เจียงเทียนสิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"ประธานเจียง คุณก็พูดเกินไปค่ะ!" ซูเหยียนยิ้มอย่างมีความสุข

"เสี่ยวเหยียน ในเมื่อคุณต้องการร่วมงานกับพวกเขาก็ร่วมงานกันเลย ตอนนี้สายแล้ว เรื่องการร่ววมือกันค่อยส่งคนมาเจรจาดีกว่า เรารีบบินกลับไปกันเถอะ" หลินหยางเร่ง

"หลินหยาง คุณรีบเปลี่ยนเที่ยวบินดีกว่าค่ะ เราค่อยกลับไปตอนบ่ายดีกว่า" ซูเหยียนกล่าว

"กลับตอนบ่าย?" หลินหยางตกใจ

"ใช่ค่ะ เมื่อสักครู่ฉันลองดูโครงการคร่าวๆ ส่วนใหญ่ล้วนเป็นโครงการใหญ่ที่มีมูลค่ากว่าหลายร้อยล้านเชียวนะคะ! จะเซ็นโดยไม่พิจารณาไตร่ตรองได้ยังไง? ฉันต้องพูดคุยกับประธานเจียงสักหน่อย ไม่งั้นจะดูประมาทเกินไป! หลินหยาง เราก็ไม่ได้รีบจะกลับไปเจียงเฉิน เปลี่ยนเที่ยวบินเป็นตอนบ่ายเถอะค่ะ! ไม่เป็นไรหรอกค่ะ!" ซูเหยียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลินหยางอ้าปากแต่พูดไม่ออก และตอบรับมาด้วยความลำบากใจ

เขามองไปที่เจียงเทียนสิง

ทว่าเจียงเทียนสิงกลับไม่กล้าสบตาเขา แม้เจียงเทียนสิงจะรับรู้ได้ถึงแววตาอันโกรธเคืองของหลินหยาง แต่เขาก็เก็บกลั้นความกลัวเอาไว้และยิ้มออกมา

"พวกคุณยังไม่ทานอาหารเช้าใช่ไหม? ผมจะรีบให้คนไปจัดการ คุณซู เราไปคุยกันทางนี้ดีไหมครับ?" เจียงเทียนสิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"ไม่มีปัญหาค่ะ!"

"ดีครับ เชิญทั้งสองท่านทางนี้เลยครับ" เจียงเทียนสิงกล่าว

"ประธานเจียง เชิญค่ะ!"

นับว่าซูเหยียนไม่ได้เห็นแก่ผลประโยชน์มากเกินไป และสุดท้ายเธอก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา

"ประธานซูก็คือประธานซู! แม้ว่าเราจะไม่ได้รับผลประโยชน์ตามที่ควรจะเป็น แต่ถือเป็นแผนการมองการณ์ไกลในแง่ของการแข่งขันทางการตลาด! การร่วมมือกันครั้งนี้ สามารถทำให้เราบุกเบิกวงการตลาดเครื่องสำอาง! ซึ่งถือเป็นตัวช่วยที่ดีมากสำหรับเจียงหลินกรุ๊ปของเรา! ทำไมถึงพูดว่าเราไม่ได้ผลประโยชน์อะไรเลยนะครับ?" เจียงเทียนสิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"เหรอคะ..."

ซูเหยียนถอนหายใจและพูดคุยกับเจียงเทียนสิงต่อไป

แต่ขณะนี้เอง ใครคนหนึ่งก็เดินเข้ามาและกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"ประธานเจียง ไม่เจอกันนานเลย!"

หลินหยางเงยหน้าขึ้นมองและสีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย