สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1936

นี่คือความหวังของทุกคน!

เพียงแค่ยาในมือของไท่ชางหลงเป็นยาพิษ และถูกเขากลืนกิน อย่างนั้น…..ทุกคนก็มีความหวังที่จะชิงเพชรไท่อวี้เสินมาได้!

ไท่ชางหลงมองขวดยาที่อยู่ในมือ ลังเลใจอยู่สักพักหนึ่ง จากนั้นเปิดฝาออก และเห็นยาลูกกลอนสีดำหนึ่งเม็ดด้านใน

“กิน! กิน! กิน!”มีคนนัยน์ตาลุกวาว จ้องมองยาลูกกลอนเม็ดนั้น และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ!

“ตาย! จะต้องตาย! ทางที่ดีรีบตายซะ!”

มีคนภาวนาอยู่เงียบๆ

ตอนนี้ทุกคนกำลังหวังว่ายาลูกกลอนนั้นจะเป็นยาพิษ

ไท่ชางหลงขมวดคิ้วเป็นปม จ้องมองคนด้านนอกด้วยสายตาเย็นชา

สายตาดุดันที่จ้องมองไท่ชางหลงนั้น คนมากมายหายใจถี่ยิบ ไม่กล้าพูดอะไรอีก

ไท่ชางหลงกลืนยาลงไปในปาก

สายตาทุกคนจ้องมองไท่ชางหลง เพื่อดูการเปลี่ยนแปลงของเขา

แต่เมื่อกลืนยาลงไปแล้ว ไท่ชางหลงไม่ได้มีความผิดปกติอะไร ดูไม่ออกเลยว่ายาเม็ดนั้นคือยาบำรุงหรือยาพิษ

“ยานี้ก็งั้นๆไหมล่ะ ไม่มีฤทธิ์เดชเลยสักนิดหนึ่ง ไม่มีผลกระทบอะไรกับร่างกายผม คิดไม่ถึงว่าวัดไท่อวี้เสินจะมีชื่อเสียงไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง! จอมปลอม”ไท่ชางหลงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา กวาดสายตาจองหองมองไปทางธิดาไท่อวี้

ธิดาไท่อวี้ไม่ได้พูดอะไร จ้องมองเขาด้วยสายตาเย็นชา

ทันใดนั้น!

“อา! !”

ไท่ชางหลงร้องโอดครวญขึ้น แล้วจับที่คอ ล้มลงทุรนทุรายอยู่บนพื้น

ทุกคนชะงักงัน และดีใจอย่างบ้าคลั่ง

“มีแล้ว! !”

“ฮ่าๆๆ พี่น้อง สำเร็จแล้ว!”

“คือยาพิษ! ยาพิษ! ฮ่าๆๆๆ…”

“ไท่ชางหลงจะตายแล้ว! !”

“สวรรค์คุ้มครอง พระเจ้าอวยพรจริงๆ!”

คนคนนั้นหัวเราะลั่น ชักดาบออกมา ชี้ไปทางคนด้านล่าง พูดว่า”ใครกล้าสู้กับฉัน!”

“อย่ากำเริบโอหังเกินไป! ฉันจะสู้กับแกเอง!”

มีคนทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว ตะโกนเสียงดัง กำลังจะเข้าสนาม

แต่ตอนที่คนคนนั้นจะเข้าสนาม ทันใดนั้นได้ถูกธิดาไท่อวี้สะบัดแขนเสื้อใส่

ฮู!

แรงลมโหมกระหน่ำ ทำให้คนคนนั้นหล่นลง

“ท่านเทพธิดา ท่านทำอะไร?”

คนคนนั้นล้มลงบนพื้น รีบคลานลุกขึ้น ถามด้วยความงงงัน

“ยังไม่ทันได้กินยา ไม่สามารถเข้าสู้ได้!”ธิดาไท่อวี้พูดอย่างราบเรียบ

“ยังไม่ได้กินยาเหรอ? อย่างนั้นฉันกินก็จบ!”

คนคนนั้นชะงักงัน รีบเปิดจุกยาออกแล้วกินลงไป