สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1980

คนของลัทธิปีศาจสวรรค์มาเร็วมาก!

ทุกคนรู้สึกหนักอึ้ง

เชียนเย่ก็ตะลึงงัน รีบพูดขึ้นว่า“เร็ว รีบเตรียมตัว ออกเดินทางไปจากที่นี่กัน! !”

“ครับ รองเจ้าสำนัก!”

คนของสำนักสวรรค์อินทนิลรีบทำความเคารพ รีบเตรียมตัวออกเดินทาง

“ไม่ พวกเราไม่ถอย! ทุกคนรีบเตรียมกำลัง เดินทางไปที่วัดไท่อวี้เสิน!”หลิงเจี้ยนเฟยตะโกนขึ้นเสียงดัง

“อะไรนะ? เจ้าสำนัก คือ….”เชียนเย่มึนงงแล้ว

“คนของลัทธิปีศาจสวรรค์ปรากฎตัวที่วัดไท่อวี้เสิน ก็หมายความว่าพวกเขาเคยมาเมืองเล็กๆนี้ แน่นอนว่าก็ต้องเห็นร่องรอยที่พวกเราทิ้งไว้ ตอนนี้ถอยก็ไม่มีประโยชน์อะไร พวกเขาจะต้องเอาสำนักสวรรค์อินทนิลเป็นหนึ่งในเป้าหมายที่จะกำจัดแล้วล่ะ มาถึงขนาดนี้แล้วจะยังไปทำอะไร? มิสู้พวกเราไปจับคนลัทธิปีศาจสวรรค์มาบางส่วน อย่างน้อยก็จะเข้าใจสถานการณ์ของลัทธิปีศาจสวรรค์ขึ้นมาบ้าง”หลินหยางพูดขึ้น

ทุกคนได้ยิน พากันหันไปมองหลิงเจี้ยนเฟย

หลิงเจี้ยนเฟยพยักหน้าอย่างหนักแน่น พูดว่า“พวกเราเหยียบเข้าไปแล้ว หลบหนีไม่ได้แล้ว รีบขึ้นไปบนเขา ดูสิว่าสามารถขวางคนของลัทธิปีศาจสวรรค์ได้ไหม!”

“รับทราบ!”

คนของสำนักสวรรค์อินทนิลไม่ลังเลใจอีก รีบพากันถือดาบถือมีดขึ้นไปที่วัดไท่อวี้เสิน

แต่เพิ่งจะถึงเชิงเขา การเคลื่อนไหวลาดเลาของวัดไท่อวี้เสินได้หายไปแล้ว

มีกลิ่นอายที่แตกต่างคละคลุ้งในอากาศ อีกทั้งมีกลิ่นคาวเลือดด้วย

น่ากลัวมาก!

หัวใจของเหล่าผู้คนกดดัน รีบสาวเท้าเร็วขึ้น

ไม่นานก็มาถึงวัดไท่อวี้เสิน

แต่สภาพการณ์ที่อยู่ตรงหน้า กลับทำให้ทุกคนตื่นตะลึง!

เวลานี้วัดไท่อวี้เสิน ได้ถูกทำลายล้างทั้งหมดแล้ว บริเวณค่ายเล่ห์กลปรากฎโพรงขนาดใหญ่!

เธอยกมือขึ้นอย่างยากลำบาก หมายจะคว้าหลินหยาง

“ธิดาไท่อวี้!”

หลินหยางรีบคว้ามือของธิดาไท่อวี้ ตะโกนเสียงดัง

“ถ้ารู้ไว…ก็ไม่กลับมาแล้ว….”ธิดาไท่อวี้พูดด้วยน้ำเสียงอิดโรย นัยน์ตาร่ำไห้เป็นสายเลือด”ไม่เพียงแค่ต้องตาย ยังทำให้ลูกชายต้องตายด้วย ฉันทำให้เขาต้องตาย….อา…..อา….”

“ธิดาไท่อวี้ไม่ต้องเสียใจ ผมจะช่วยคุณเดี๋ยวนี้ ผมจะปกป้องคุณ!”

หลินหยางตะโกนขึ้น รีบเอาถุงเข็มออกมา วางบนพื้น หมายจะรักษา

“ไม่ต้องแล้ว!หมอเทวดาหลิน ลูกชายฉันตายแล้ว ฉันมีชีวิตรอดก็ไม่มีประโยชน์อะไร! ไม่ต้องรักษาแล้ว ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่ท่ามกลางความคิดถึงและเจ็บปวดทรมาน ฉันรับมากพอแล้ว! ฉันรับมามากพอแล้ว….”

อารมณ์ของเธอวู่วามมาก เมื่อตะโกน ปากของเธอก็มีเลือดออกมามากขึ้นเรื่อยๆ

หลินหยางเงียบไม่พูด มองเธออยู่เงียบๆ สายตาค่อนข้างจนปัญญา

“หมอเทวดาหลิน ฉันขอร้องคุณล่ะนะ….คุณช่วยฉันเรื่องหนึ่งได้ไหม?”ธิดาไท่อวี้พูดด้วยน้ำเสียงอิดโรย