สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2004

“อา! !”

หลิงเจี้ยนเฟยตะโกนออกมา พยายามดิ้นรนจากการควบคุมของกลิ่นอายปีศาจหมายจะลุกขึ้น

กลิ่นอายปีศาจเหมือนน้ำไหลลากสั่นไหวเล็กน้อย แต่เขากลับไม่สามารถดิ้นหลุดได้

มันเหมือนภูเขาลูกใหญ่ แต่ขย่ม ไม่สามารถพลิกแยกออกได้

“ฮ่าๆๆๆๆ….”

คนลัทธิปีศาจสวรรค์เปล่งเสียงหัวเราะดังลั่นออกมา

ม่านซาหงหรี่ตามอง ริมฝีปากแสยะขึ้นมองฉากนี้

“รอเพลิดเพลินกับฉากที่โหดร้ายทารุณเถอะ!”

เธอเฝ้ารอคอยมาก

สถานการณ์แบบนี้ ทำให้เธอมีความสุขมาก

ทุกคนทยอยมองไป รอปีศาจกินหลิงเจี้ยนเฟยอยู่เงียบๆ

หลิงเจี้ยนเฟยพยายามดิ้นรนอย่างสุดความสามารถ สายตาจ้องมองปีศาจที่ย่างกรายเข้าหาตัวเอง สีหน้าเคร่งขรึมอย่างมาก

เขาหมดปัญญาแล้ว

ลัทธิปีศาจสวรรค์มุ่งมั่นที่จะสังหารตัวเขาจนประเมินค่าต่ำมาก

“สุดท้ายยังประมาทเลินเล่อ!”

หลิงเจี้ยนเฟยสูดหายใจเข้าลึกๆ แต่ไม่ได้ละความพยายาม จ้องมองไปทางม่านซาหงอย่างราบเรียบ พูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าว่า“ในเมื่อฉันไม่สามารถหนีได้ อย่างนั้น พวกแกก็ตายไปกับฉันเถอะ!”

“ห๊ะ?”

ม่านซาหงมึนงง ชัดเจนว่าไม่เข้าใจความหมายของหลิงเจี้ยนเฟย

แต่ทันใดนั้นได้เห็นผืนดินสั่นไหวขึ้นมา

นัยน์ตาของหลิงเจี้ยนเฟยเปล่งแสงสีขาวออกมา ตามด้วยปากจมูกหูมีแสงขาวเปล่งออกมา

แสงสีขาวออกมาจำนวนมากจนไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้

ไม่มีคนสามารถอธิบายพลังนี้ได้เลย

หลังจากพลังนี้ปรากฎมา กลิ่นอายปีศาจที่ปีศาจทั้งสามแผ่ซ่านออกมาได้ถูกเขย่าแล้ว

เวลาเดียวกันผิวหนังของหลิงเจี้ยนเฟยได้ค่อยๆแยกออก เหมือนกับมีพลังออกมาจากด้านในร่างกายเขา

“ระเบิดตัวเอง?”

ม่านซาหงสีหน้าซีดเผือด จะกล้าลังเลที่ไหนกัน? หมุนตัวจะออกไปทันที

คนลัทธิปีศาจสวรรค์ตื่นตะลึง ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

แต่ในช่วงสถานการณ์วิกฤต

ฟิ้ว!

พลังดาบและโล่กำบังปีศาจได้ปะทะกัน สาดกระเซ็นพลังจำนวนมากทะลายล้าง

คนที่อยู่บริเวณโดยรอบจ้องมอง

หลังจากนั้นราวสิบกว่าวินาที

เคร้ง!

โล่ปีศาจนั้นแตกสลายกระจุยกระจาย พลังกลิ่นอายของดาบบุกไปทางไหนก็แหลกราบไปทางนั้น มันพุ่งลงมาตัดหั่นบนร่างของทั้งสามปีศาจ

ชั่วพริบตาเดียว ปีศาจทั้งสามได้ถูกหั่นไปสองส่วน ล้มลงอยู่ที่พื้นไร้การเคลื่อนไหว

“ห๊ะ?”

คนลัทธิปีศาจสวรรค์หดหู่สะเทือนใจอย่างที่สุด

ม่านซาหงตกใจสุดขีด มองไปบนท้องฟ้า

แต่กลับได้เห็นบนก่อนเมฆ มีคนผู้หนึ่งกำดาบราวกับฮีโร่ ร่อนลงมาอยู่ตรงหน้าหลิงเจี้ยนเฟย จ้องมองพวกม่านซาหงด้วยสายตาเย็นชา

รังสีอำมหิตแผ่ซ่านออกมา ทำให้คนฝั่งนี้ตัวสั่นระริก

“แกเป็นใคร?”ม่านซาหงรีบถามขึ้น

“ฉันเป็นใครไม่สำคัญ ฉันจะถามเธอ เธอเป็นคนฆ่าธิดาไท่อวี้กับลูกชายใช่ไหม?”คนที่มาจ้องมองม่านซาหงด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก และถามอย่างเย็นชา