สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2019

คนของหมู่บ้านกู่เจี้ยนชะงักงัน

กู่ห้าวเองก็ชะงักงัน!

เขาคิดยังไงก็คิดไม่ถึง ในช่วงวิกฤตแบบนี้ คิดไม่ถึงว่าหลินหยางจะออกหน้า เพื่อขวางกั้นอันตรายให้เขา!

“หมอเทวดาหลิน!”

กู่เหลียนที่เกือบเป็นลมดีใจจนพลังปากพูดออกมา

“ผู้นำหมู่บ้านกู่ คุณมีความสามารถแค่นี้เหรอ? ถ้าเป็นแบบนี้ อย่างนั้นก็เกรงว่าคุณแย่งแร่ไวเบรเนี่ยมไปจากมือผมไม่ได้แล้วล่ะ”หลินหยางพูดอย่างราบเรียบ

ผู้นำหมู่บ้านกู่หน้าแดงหน้าซีดอยู่เป็นนิจ ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

แต่คนของหมู่บ้านกู่เจี้ยนดูออก

กู่ห้าวไม่ใช่คู่ต่อสู้ของปรมาจารย์อาวุโสเจี้ยนฉือเลย

ถ้าไม่มีคนยอมออกหน้า วันนี้หมู่บ้านกู่เจี้ยนต้องถูกล้างด้วยเลือดแน่

“หมอเทวดาหลิน ช่วยพวกเราด้วย!”

คนของหมู่บ้านกู่เจี้ยนที่มีตำแหน่งสูงอดไม่ได้ที่จะมาคุกเข่าขอร้อง

“พวกคุณทำอะไร? หน้าอับอาย! ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้!”

กู่ห้าวร้อนใจ ตะคอกขึ้น

แต่ฝ่ายตรงข้ามไม่สนใจเขาเลย

ใครจะรู้ว่ากู่ห้าวเป็นคนรักหน้าตา

“พวกคุณ…บัดซบ!”

กู่ห้าวเดือดดาล ยกดาบขึ้น ตะคอกขึ้นว่า“แซ่หลิน! ผมไม่ต้องการความสงสารจากคุณ! คนผู้นี้ ผมจะเป็นคนฆ่าเอง!”

พูดจบ ก็ยกดาบพุ่งเข้าหาปรมาจารย์อาวุโสเจี้ยนฉืออีกครั้ง

“อา! ! !”

เขาแผดเสียงคำรามออกมา กลิ่นอายพลังเดือดพล่าน ดาบยาวที่อยู่ในมือกระหึ่มขึ้น เหมือนต้องการใช้พลังทั้งหมด

“เขลาขาดความรู้ ไอ้แก่นั่นให้กำเนิดลูกชายโง่เขลาอย่างแกมา คิดว่าตายก็ตายตาไม่หลับหรอก ช่างเถอะ ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันจะส่งแกไปเจอไอ้แก่นั่นซะ!”

ปรมาจารย์อาวุโสเจี้ยนฉือยิ้มอย่างเยือกเย็น จู่ๆก็ลืมตาขึ้น ปลอกดาบสั่นระริก กระทุ้งไปที่พื้น

ตึง!

ปลอกดาบแทงไปที่พื้น

บริเวณโดยรอบสั่นสะเทือน

และกู่ห้าวเข้าใกล้

เขาร่ายรำดาบยาวที่อยู่ในมือ

“หัวใจของดาบ ！ สั่นสะเทือนดาบ!”

กู่ห้าวตะโกนคำรามออกมา เหมือนดาบที่อยู่ในมือปรากฎฟ้าแลบออกมา และเชื่อมต่อกับท้องฟ้า จากนั้นพลังอันยิ่งใหญ่กับพลังสายฟ้าระเบิดตูมถล่มออกไปอย่างรุนแรง

ซือๆ! ซือๆ! ซือๆ…..

ตัวดาบที่สะบัดกวัดแกว่งอย่างบ้าคลั่งนั้น คิดไม่ถึงว่าจะมีสายฟ้าฟาดทะลุออกมา

ทุกคนมองไป ไม่มีใครไม่ขนลุกซู่

กู่ห้าวรูม่านตาหดลง

วินาทีที่ดาบเล่มนี้ปรากฎออกมา เขาก็รู้แล้ว ว่าตัวเองแพ้!

พลังดาบนี้!

พลานุภาพดาบนี้!

ท่วงทำนองดาบนี้!

กลิ่นอายดาบนี้!

ไม่รู้ว่าแข็งแกร่งกว่าเขากี่เท่า!

เขาไม่มีหวังที่จะต่อสู้ชนะฝ่ายตรงข้ามเลย!

“อ่อนต่อโลก!”

ผู้อาวุโสพูดอย่างราบเรียบ พลิกมือจับดาบโจมตี

“อา! ! !”

กู่ห้าวร้องคำราม หมายจะสู้

แต่หลังจากแสงสายฟ้าแลบที่อยู่บนดาบในมือของเขาสัมผัสกับดาบนี้แล้ว ชั่วพริบตาเดียวก็หายอย่างไร้ร่องรอย ถูกโจมตีจนหมดสิ้น

เคร้ง! !

เสียงกระทบกันดังมาอีกครั้ง

ดาบที่อยู่ในมือของกู่ห้าวขาดเป็นสองท่อน