สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2104

ความรู้สึกสั่นสะเทือนของไวเบรเนี่ยมที่สั่นสะเทือนนั้นน้อยมาก

หลินหยางเชื่อว่าคนธรรมดาจะไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เมื่อพวกเขาได้จับต้องไวเบรเนี่ยมนี้

แต่เขากลับต่างออกไป เขารู้สึกได้ถึงการสั่นของเส้นเลือดฝอยของเขาเอง เขาสามารถรู้สึกถึงการสั่นไหวของสารที่ละเอียดอ่อนกว่าเส้นผม

"ของน่าทึ่งชิ้นนี้มาจากที่ไหนกันแน่นะ?"

หลินหยางอดไม่ได้ที่จะพึมพำออกมา

"หมอเทวดาหลิน ตอนนี้ไวเบรเนี่ยมก็อยู่ในมือคุณแล้ว เรารีบออกไปจากที่นี่กันเถอะ!" กู่เหลียนรีบกล่าว

"อืม!"

หลินหยางพยักหน้าและรีบมุ่งหน้าออกไปข้างนอกพร้อมกับกู่เหลียน

เมื่อออกมาจากป่าท้อก็มุ่งหน้าสู่เส้นทางลับ

แผนการของกู่เหลียนคือคิดจะแอบพาหลินหยางหนีไปจากที่นี่

แต่ไปได้เพียงไม่เท่าไร จู่ๆ ก็มีเสียงฝีเท้าที่เดินอย่างเร่งรีบดังขึ้น จากนั้นก็มีเสียงกิ่งไม้และเสียงก้อนหินกระทบกันดังขึ้นเป็นครั้งคราว

"แย่แล้ว!"

กู่เหลียนหน้าซีดพร้อมกับร้องเรียก "หมอเทวดาหลิน มีคนเข้ามา! ต้องเป็นท่านพ่อของฉันแน่ๆ!"

"อ้อ?"

หลินหยางขมวดคิ้ว

"ฉันจำเป็นต้องแอบซ่อน ไม่งั้นหากพวกเขาเห็นเข้าต้องแย่แน่ หมอเทวดาหลิน คุณระมัดระวังตัวเองด้วยนะคะ!" กู่เหลียนกล่าวพร้อมกับรีบแอบเข้าไปในพุ่มไม้ข้างๆ เพื่อซ่อนตัว

หลินหยางหัวเราะขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

ขณะนี้เอง

ควับ ควับ ควับ ควับ!

คนจำนวนหนึ่งกระโดดเข้ามาและหยุดลงตรงหน้าเขา

คนเหล่านี้คือยอดฝีมือของหมู่บ้านกู่เจี้ยน

จากนั้นก็มีคนอีกจำนวนหนึ่งพุ่งเข้ามาอีกกลุ่ม!

ผู้ที่นำมาคือกู่ห้าว!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน