ความรู้สึกสั่นสะเทือนของไวเบรเนี่ยมที่สั่นสะเทือนนั้นน้อยมาก
หลินหยางเชื่อว่าคนธรรมดาจะไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เมื่อพวกเขาได้จับต้องไวเบรเนี่ยมนี้
แต่เขากลับต่างออกไป เขารู้สึกได้ถึงการสั่นของเส้นเลือดฝอยของเขาเอง เขาสามารถรู้สึกถึงการสั่นไหวของสารที่ละเอียดอ่อนกว่าเส้นผม
"ของน่าทึ่งชิ้นนี้มาจากที่ไหนกันแน่นะ?"
หลินหยางอดไม่ได้ที่จะพึมพำออกมา
"หมอเทวดาหลิน ตอนนี้ไวเบรเนี่ยมก็อยู่ในมือคุณแล้ว เรารีบออกไปจากที่นี่กันเถอะ!" กู่เหลียนรีบกล่าว
"อืม!"
หลินหยางพยักหน้าและรีบมุ่งหน้าออกไปข้างนอกพร้อมกับกู่เหลียน
เมื่อออกมาจากป่าท้อก็มุ่งหน้าสู่เส้นทางลับ
แผนการของกู่เหลียนคือคิดจะแอบพาหลินหยางหนีไปจากที่นี่
แต่ไปได้เพียงไม่เท่าไร จู่ๆ ก็มีเสียงฝีเท้าที่เดินอย่างเร่งรีบดังขึ้น จากนั้นก็มีเสียงกิ่งไม้และเสียงก้อนหินกระทบกันดังขึ้นเป็นครั้งคราว
"แย่แล้ว!"
กู่เหลียนหน้าซีดพร้อมกับร้องเรียก "หมอเทวดาหลิน มีคนเข้ามา! ต้องเป็นท่านพ่อของฉันแน่ๆ!"
"อ้อ?"
หลินหยางขมวดคิ้ว
"ฉันจำเป็นต้องแอบซ่อน ไม่งั้นหากพวกเขาเห็นเข้าต้องแย่แน่ หมอเทวดาหลิน คุณระมัดระวังตัวเองด้วยนะคะ!" กู่เหลียนกล่าวพร้อมกับรีบแอบเข้าไปในพุ่มไม้ข้างๆ เพื่อซ่อนตัว
หลินหยางหัวเราะขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
ขณะนี้เอง
ควับ ควับ ควับ ควับ!
คนจำนวนหนึ่งกระโดดเข้ามาและหยุดลงตรงหน้าเขา
คนเหล่านี้คือยอดฝีมือของหมู่บ้านกู่เจี้ยน
จากนั้นก็มีคนอีกจำนวนหนึ่งพุ่งเข้ามาอีกกลุ่ม!
ผู้ที่นำมาคือกู่ห้าว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...