คนลัทธิปีศาจสวรรค์ที่อยู่บริเวณโดยรอบมองหลินหยางด้วยความมึนงง
ตอนนี้มีคนรู้แล้วว่าคนตรงหน้าเป็นใคร เลยพลั้งปากพูดออกมาทันที
“หมอเทวดาหลิน! คือหมอเทวดาหลิน!”
“คิดไม่ถึงว่าเขาจะหาที่นี่เจอ?”
“บัดซบ! ไอ้นี่ไม่ใช่อยู่ที่เมืองเจียงเฉินเหรอ? ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”
คนลัทธิปีศาจสวรรค์ที่อยู่ตรงนี้พากันกดดัน ไม่กล้าเคลื่อนไหวบุ่มบ่าม
พวกเขาได้รับคำสั่งให้มาโจมตีเมืองเจียงเฉิน แน่นอนว่ารู้เกี่ยวกับหมอเทวดาหลินแห่งเมืองเจียงเฉินอยู่บ้าง
คนผู้นี้โจมตีกองกำลังลัทธิปีศาจสวรรค์แตกพ่ายอยู่หลายครั้ง แน่นอนว่าฝีมือไม่ธรรมดา
ต่อให้ตอนนี้เขาเข้ามาในกลุ่มศัตรูเพียงลำพัง คนลัทธิปีศาจสวรรค์เหล่านี้ก็ไม่กล้าลงมือตามอำเภอใจหรอก
“ตัวเล็ก มานี่มา”
หลินหยางหันไป ยิ้มและพูดออกมาอย่างอบอุ่น
เด็กผู้หญิงมองผู้ชายตรงหน้าที่หล่อเหลาราวกับเทพบุตรด้วยสายตาเหม่อลอย เธอเดินเข้าไปหาโดยอัตโนมัติ และพูดด้วยความดีใจว่า“พี่ชาย หนูเคยเจอพี่! หนูเคยเห็นพี่ในโทรศัพท์ พี่เป็นหมอที่มีทักษะทางการแพทย์เก่งกาจมาก ใช่ไหมคะ?”
“ใช่ พวกเขาต่างเรียกพี่ว่าหมอเทวดาหลิน”หลินหยางพูดแล้วยิ้มขึ้น
“พี่หลิน สวัสดีค่ะ ”เด็กผู้หญิงค่อนข้างเกร็ง ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี
“หนูชื่อเสี่ยวเสี้ยวใช่ไหม? เสี่ยวเสี้ยว หนูหลับตานะ พี่จะพาหนูไปหาพ่อกับแม่โอเคไหม?”
“ค่ะ!”
เด็กผู้หญิงพยักหน้า แล้วหลับตาทั้งสองข้างลง
หลินหยางโอบอุ้มเธอขึ้นด้วยมือข้างหนึ่ง จากนั้นจ้องมองคนลัทธิปีศาจสวรรค์ด้วยสายตาเฉยชา
บนพื้นยังมีตำรวจลาดตระเวนจำนวนหนึ่งนอนแผ่อยู่ พวกเขายังมีลมหายใจ ชัดเจนว่าตอนที่คนลัทธิปีศาจสวรรค์จับพวกเขามา คนลัทธิปีศาจสวรรค์ยังไม่ทันมีเวลากินพวกเขา
“ลงมือ!”
คนลัทธิปีศาจสวรรค์ไม่ยินยอมเสียเวลาพูดมาก พวกเขาได้ยินคนลัทธิปีศาจสวรรค์คนหนึ่งที่ผมยาวตะโกนขึ้น
ชั่วพริบตาเดียว คนลัทธิปีศาจสวรรค์ที่อยู่บริเวณโดยรอบทั้งหมด ก็โผเข้ามาโจมตีใส่หลินหยาง
แต่วินาทีถัดมา หลินหยางก็ได้ปล่อยพลังเข็มออกไป เพื่อแทงคนลัทธิปีศาจสวรรค์ที่อยู่รอบๆ
ปังๆๆๆ….
หลังจากคนลัทธิปีศาจสวรรค์เหล่านี้โดนเข็ม ทั้งหมดล้มลงบนพื้น เคลื่อนไหวไม่ได้ เหมือนพากันโดนกดจุดไว้
หลินหยางสาวเท้าเดินเข้าไปช้าๆ เหยียบคนลัทธิปีศาจสวรรค์ที่นอนอยู่บนพื้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...