เชวี่ยเป้าขนลุกซู่ นัยน์ตาเต็มไปด้วยตื่นตะลึง
เขาคิดว่าม่านซาหงมาคนเดียวก็ยากที่จะรับมือแล้ว ไม่เคยคิดเลยว่าคนที่น่ากลัวอย่างแท้จริงคือหลินหยาง!
“บัดซบ! ใครสั่งให้ฉันมาตั้งมั่นที่ภูเขาอวิ๋นตวน! แค่หมอเทวดาหลินคนเดียวก็จัดการกับฉันได้ ยังจะตั้งมั่นป้องกันอะไร? นี่คือรนหาที่ตาย! รอฉันกลับไป จะต้องจัดการเขาแน่!”
เชวี่ยเป้าด่าไม่หยุด เขาไม่กล้าไม่วอแวเหยาเชียนซาน แต่คนที่ออกคำสั่งนั้น เขาสาบานเลยว่าจะจัดการมันแน่
ฮู!
เวลานี้ กลิ่นอายเลือดปีศาจที่น่ากลัวลอยมา
เชวี่ยเป้าตัวสั่นระริก รีบยกมือโจมตีกลับ
ตึง!
กลิ่นอายพลังนั้นถูกเขาโจมตีจนแหลกลาญ
แต่วินาทีถัดมา
ตึง!
ม่านซาหงจู่โจมมา ใช้เท้าถีบที่แผ่นหลังของเขา
เชวี่ยเป้าตัวโยน ล้มหกคะเมนลงพื้น กลิ้งอยู่หลายรอบ
แต่เขาไม่กล้าลังเล แม้จะกลิ้งแต่ก็คลานลุกขึ้น พยายามวิ่งไปข้างหน้าอย่างสุดความสามารถ
เชวี่ยเป้าสามารถเป็นหัวหน้ากองกำลังอันเกรียงไกรได้ แน่นอนว่าฝีมือไม่ได้แย่ ต่อให้สู้ม่านซาหงไม่ได้ แต่ถ้าจะหนี ม่านซาหงตามไม่ได้ง่ายๆหรอก
แฮกๆ! แฮกๆ! แฮกๆ!
เชวี่ยเป้าหายใจหอบ กลิ่นอายพลังปีศาจนำมาใช้ในการวิ่ง คนเหมือนลมดำ มุ่งลงภูเขาไป
“ใกล้แล้ว! ใกล้แล้ว!”
“เพียงแค่ลงภูเขา หลบเข้าเมือง คนพวกนี้ก็ทำอะไรฉันไม่ได้แล้ว!”
“ฮ่าๆ ฉันจะหนีรอดแล้ว!”
“รอฉันกลับไปลัทธิปีศาจสวรรค์ จะต้องเชิญจอมมารออกหน้า เพื่อฆ่าพวกแกให้หมด!”
“ม่านซาหงนังโสเภณี รอก่อนเถอะ ฉันจะถลกหนังแกด้วยตัวของฉันเอง! เอาแกมาทำเครื่องประดับ แขวนไว้ในห้องของฉัน!”
เชวี่ยเป้ากัดฟันด่า สองขาวิ่งไม่หยุด ในที่สุดก็ถึงตีนเขาแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...