ความคิดตรงไปตรงมาแบบนี้ ง่ายต่อการรับมือแล้ว
จอมมารบางคนแอบหัวเราะ ตามด้วยพูดออกมาตามตรง
“จอมมารอ่าวพูดแบบนี้ ดอกบัวขาวล้างโลกก็คือของท่านนั่นแหละ พวกเราจะเกิดความโลภอยากได้ ได้ยังไง? แต่เมื่อพวกเราไม่กล้าที่จะคิดโลภ ไม่ได้หมายความว่าพวกเราไม่มีความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้! ยกตัวอย่างเช่น….”จอมมารคนที่แปดเดินมาข้างหน้า แล้วก็หยุดพูด
เขาต้องการพูดอะไร ใครๆก็รู้ดูออก
“ยกตัวอย่างเช่นอะไร?ใครมีความเห็น? คุณคงไม่ได้หมายถึงจอมมารสูงสุดหรอกใช่ไหม? ชิ ผมจะบอกพวกคุณให้นะ ผมมีของสิ่งนี้ ตำแหน่งจอมมารสูงสุดก็ควรจะให้ผมนั่ง ! พวกคุณต้องเชื่อฟังผม! เขานับว่าอะไรกัน? ผมไม่ถูกชะตากับเขาตั้งนานแล้ว!”จอมมารอ่าวพูดอย่างภาคภูมิใจ
คำพูดเต็มไปด้วยน้ำเสียงเหยียดหยาม
ทุกคนมองดูแล้วยิ่งรู้สึกว่าตลก แต่ไม่มีใครกล้าตอบโต้
จนถึงตอนมีน้ำเสียงเย็นชาดังขึ้น
“จอมมารอ่าว คุณนี่อวดดีจริงๆ ไม่เห็นจอมมารสูงสุดอยู่ในสายตาแล้วใช่ไหม?”
ทุกคนหันไปมอง
แต่กลับเห็นเงาดำพาดผ่าน และเห็นเงาร่างปรากฎอยู่ในผิงม่อหยวน
เมื่อจ้องมองดู นั่นก็คือจอมมารสี่คนที่จัดลำดับอยู่ด้านหน้าจำนวนหนึ่ง
แต่จอมมารสูงสุดไม่ได้ปรากฎตัว คนที่มา….คือแม่มดที่เข้าคู่กับจอมมาร!
ปี่อันฮวา!
เธอสวมใส่ชุดสีแดง ผมยาวเฟื้อยลงมา แดงก่ำราวกับเปลวเพลิง สีหน้าซีดเผือด ไร้เลือดฝาด แต่ดวงตาแดงก่ำของเธอ ดึงดูดกินใจ อีกทั้งเย็นชา เหมือนกับมองหัวใจคนได้อย่างทะลุปรุโปร่ง
แน่นอนว่าการเป็นแม่มดอันดับหนึ่ง ฝีมือของปี่อันฮวาไม่ธรรมดา น่ากลัวมาก
เล่ากันว่านอกจากจอมมารอันดับหนึ่งแล้ว คิดไม่ถึงว่าจอมมารที่อยู่ตรงนี้จะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอเลย
แต่ตอนนี้จอมมารอ่าวไม่เหมือนเดิมละ
ในมือของเขากุมดอกบัวขาวล้างโลกไว้ ทำไมต้องกลัวผู้หญิงคนนี้?
“ปี่อันฮวา? คุณมาได้ยังไง? ผู้ชายของคุณล่ะ?”จอมมารอ่าวพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...