สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2213

ตู้ม! !

การโจมตีนี้เป็นระเบิดที่มีผลกระทบตามมาอย่างมาก

พลังงานอันน่าสะพรึงกลัวกระจายไปทุกทิศทุกทางราวกับดอกไม้ไฟที่กำลังผลิบาน

เมฆขาวแตกเป็นเสี่ยงๆ

แผ่นดินแตกร้าวเป็นเสี่ยงๆ

ภูเขาทั้งลูกสั่นสะเทือน

น้ำในทะเลสาบเกิดเป็นคลื่นซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะสงบลงได้ในระยะเวลาอันสั้น

ส่วนคนรอบข้างก็หวั่นไหวสั่นสะท้านไปหมด

หลายคนต่างช็อกตายด้วยความตกตะลึง

เฉาซงหยาง หยวนซิงและคนอื่นๆ ปกป้องชวี่เทียนและธิดาศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีวรยุทธ์ใดๆ และถอยกลับอย่างรวดเร็ว

แต่แม้พวกเขาก็ยังไม่สามารถต้านทานผลพวงอันน่าสะพรึงกลัวของอีกฝ่ายได้ พวกเขาทั้งหมดก็ถูกเหวี่ยงออกไปและล้มลงกับพื้นพร้อมกับศีรษะที่เปื้อนเลือด และกระอักเลือดออกมา ซึ่งดูน่าสังเวชอย่างมาก

สำหรับหมู่บ้านนั้นได้ถูกกวาดล้างถล่มทลายไปหมดแล้ว

และปืนใหญ่ลำแสงไอออนข้างๆ หลินหยางก็แตกสลายภายใต้แรงกระแทกที่รุนแรง และมันก็แตกเป็นชิ้นๆ

อย่างไรก็ตาม ทั้งสองไม่ได้แยกจากกัน

พวกเขาปะทะหมัดกันโดยยังคงท่าทางการโจมตีเอาไว้

แต่สถานการณ์ดูเหมือนจะหยุดนิ่งและทั้งสองคนไม่ขยับเลย

เว้นแต่เมฆและหมอกที่ค่อยๆ สลายไป ทุกสิ่งยังคงนิ่ง

เคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้า

ติ๊กต่อก!

ติ๊กต่อก...

เกิดเสียงเล็กๆ ดังขึ้นหลายเสียง

เมื่อมอง

คือเทพอัคคีและหลินหยางที่กระอักเลือดออกมาพร้อมกัน

เลือดสีแดงสดค่อยๆ ไหลลงมาจากมุมปากของเขาและกระทบกับพื้นน้ำแข็ง

เทพอัคคีหลับตาและจะหัวเราะ

แต่ทั้งหมดนี้ไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้อีกแล้ว

"ลงมือเถอะ!"

เทพอัคคีถอนหายใจและรวบรวมกำลังอีกครั้งเพื่อต้องการต่อสู้อีกครั้ง

เขาไม่มีเหตุผลที่จะต้องหนี

ไม่มีเหตุผลที่จะยอมจำนนเช่นกัน

ศักดิ์ศรีทำให้เขาไม่สามารถทำเช่นนั้นได้

"ถ้าสู้ต่อไป คุณจะต้องตายแน่ๆ ส่วนผมนั้นไม่แน่ ในเมื่อคุณแพ้แล้ว ทำไมคุณยังสู้ต่อไป?" หลินหยางพูดด้วยเสียงแหบแห้ง

"ทำไม? อยากให้ผมยอมจำนนเหรอ? ไร้สาระ! ผมไม่เคยยอมแพ้ใครเลยในชีวิต ผมไม่เคยยอมจำนนมาก่อน และผมไม่มีทางทำแบบนั้นเด็ดขาด!" เทพอัคคีกล่าวอย่างเย้ยหยัน "ถ้าคุณมาสู้กันต่อ เราจะสู้กันให้รู้ดำรู้แดงกันไปข้างหนึ่ง วันนี้ไม่คุณก็ผมที่ต้องตาย!"

เทพอัคคีตั้งใจแน่วแน่และเตรียมพร้อมแล้วที่อาจต้องจบชีวิตลง

แต่หลินหยางส่ายหัวเล็กน้อยและพูดอย่างไร้อารมณ์ "งั้นก็ไม่จำเป็นต้องทำถึงขั้นนั้น!"