สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2621

แกร๊ก! แกร๊ก! เกร๊ก....

เสียงกระดูกแตกกระจาย

เห็นเพียงจู่ๆ ร่างของชายผอมๆ ก็พองโตขึ้น แขนยาวขึ้น เนื้อบนร่างกายปริแตกออก และกล้ามเนื้อสีแดงเลือดก็ขึ้นมาเป็นก้อนกลมๆ

"อ๊าก!!"

เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ดวงตาของเขาแดงก่ำดูดุร้าย ทำให้รู้สึกมึนงง

ออร่าที่ปั่นป่วนแผ่ซ่านไปทั่วอากาศ และพลังที่หนาและหนักหน่วงก็พุ่งเข้าใส่เขา

ภายในเวลาไม่ถึงสามวินาที แต่เดิมชายร่างผอมและเตี้ยก็กลายเป็นชายกำยำสูงสองเมตรต้นๆ คนหนึ่ง

เขาไม่มีผิวหนัง เสื้อผ้าของเขาถูกยืดจนขาดออก และร่างกายของเขาที่สัมผัสกับอากาศก็เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ

เขาจ้องมองที่ หลินหยางและทันใดนั้นก็พุ่งไปหาพร้อมกับคำรามเสียงต่ำ

เมื่อพิจารณาจากเสียงนั้น เขากำลังจะชนเข้ากับหลินหยาง

ดวงตาของหลินหยางแข็งค้าง เมื่อรู้ว่าตนเองไม่สามารถถอยกลับได้ในขณะนี้ เขาระดมพลังทั้งหมดเพื่อโจมตีทันที

บูม!

ทั้งสองปะทะกันอย่างดุเดือด

พลังมากมายที่ดุร้ายป่าเถื่อนได้เขย่าบริเวณโดยรอบ บิดเบือนความว่างเปล่าและทำให้แผ่นดินแตกเป็นเสี่ยงๆ

ผู้คนทั้งหมดในตำหนักเทียนเสินที่อยู่รอบๆต่างก็สั่นคลอน

แม้แต่ผนังของวิหารความเป็นความตายก็แตกร้าว

ฉากนั้นเต็มไปด้วยฝุ่นและความวุ่นวาย

หลังจากที่ผู้คนในวิหารความเป็นความตายงตัวได้เล็กน้อย พวกเขาก็รีบไปที่จุดปะทะทันที

เมื่อมองไปที่แรงกระแทก แม้ว่าหลินหยางจะไม่ถูกฆ่าตาย แต่อย่างน้อยเขาก็กำลังมึนงง

ตอนนี้เป็นโอกาสดีที่สุดที่จะกำจัดเขา!

แต่เมื่อผู้คนในตำหนักเทียนเสินเพิ่งเข้ามาใกล้

หวือ!

จู่ๆ ร่างสีแดงเลือดก็ลอยออกมาจากท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยฝุ่น แล้วตกลงบนพื้นอย่างแรงจนสลบไป

เมื่อผู้คนมองดูให้ชัดก็พบว่ามันคือคนที่ประทะกับหลินหยาง ในตอนนี้ร่างกายของเขาฉีกขาด

เห็นได้ชัดว่า การปะทะกันเมื่อครู่ คนคนนี้แพ้

เห็นได้ชัดว่าพลังและความแข็งแกร่งทางกายภาพของหลินหยางเกินความคาดหมายของทุกคน

แต่ทุกคนก็ไม่ได้แสดงความแปลกใจและไม่แสดงสีหน้าอะไร แต่กำลังอยากฆ่าหลินหยางเหมือนเป็นเครื่องจักร

สังหาร

ในเวลานี้ มีอีกร่างหนึ่งลุกขึ้นมาจากฝุ่น

หลินหยางนั่นเอง!

เขาจับคนจากตำหนักเทียนเสินที่กำลังวิ่งอยู่ตรงๆและพาเขาวิ่งออกไปข้างนอกอย่างดุดัน ทันใดนั้น เขาก็ออกแรงบีบคอคนจากวัตำหนักเทียนเสินจนตาย

แต่ในตำหนักเทียนเสิน การฆ่าที่ไม่ได้ทำลายศพ ก็เท่ากับเป็นการฆ่าที่ไร้ประโยชน์

ทักษะทางการแพทย์ของตำหนักเทียนเสินมากเพียงพอที่จะชุบชีวิตคนที่เพิ่งตายได้

แต่เมื่อ หลินหยางกำลังจะทำลายศพ ก๊าซพิษจำนวนมากก็ล้อมรอบๆจนเต็มอีกครั้ง

ก๊าซพิษรวมตัวเป็นรูปมังกรพิษและพุ่งเข้าหาเขา

หลินหยางไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากโยนคนในมือออกไป และรีบวิ่งไปที่โถงด้านหน้าในขณะที่พยายามขัดขืน

แม้ว่าเขาจะชนะการปะทะกันในเมื่อครู๋นี้ แต่ความสูญเสียของเขาเองก็ไม่น้อย

เขารู้สึกเพียงว่าอวัยวะภายในและอวัยวะภายในทั้งหกในร่างกายอึดอัดราวกับมีสายน้ำและทะเลกดทับอยู่ กระดูกทั้งหมดในร่างกายก็ากำลังจะแตกสลาย

เขาไม่สามารถเพิกเฉยต่อผลกระทบจากคนคนนั้นได้เลย

แต่ตอนนี้ หลินหยางไม่มีเวลาที่จะบรรเทาความเจ็บปวดของเขา

เขาพบว่าวิธีการของคนในตำหนักเทียนเสินนี้น่ากลัวเกินไป

ภายใต้เงื่อนไขที่ว่าทุกคนมีทักษะทางการแพทย์ เป็นเรื่องยากมากที่หลินหยางจะฆ่าคนอื่น เมื่อถูกล้อมรอบด้วยพวกเขา หลินหยางจะต้องตายอย่างแน่นอน

ดังนั้นต้องหนีไปเท่านั้น!

จู่ๆ หลินหยางก็รวบรวมพลังงานในร่างกายของเขา จากนั้นยิงเข็มปรานออกมาราวกับฝนลูกแพร์ ฉีกทึ้งมังกรพิษออกจากกัน จากนั้นก็ระดมกำลังทั้งหมดของเขาเพื่อวิ่งไปที่ห้องโถงใหญ่

ในเวลาเดียวกัน เกิดความโกลาหลขึ้นในห้องโถงใหญ่

เห็นได้ชัดว่าผู้คนในตำหนักเทียนเสินกำลังทำบางอย่างกับอ้ายหร่าน

ด้วยความแข็งแกร่งของอ้ายหร่าน เธอไม่สามารถต้านทานได้นานนัก

เมื่อหลินหยางรีบเข้าไปในห้องโถงใหญ่ เธอถูกต้อนจนมุมและไม่มีที่ให้หนี ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ

"ไป!"

หลินหยางตะโกนและเหวี่ยงเข็มเงินสิบเล่มไปที่คนที่โจมตีอ้ายหร่าน

เข็มเงินมีไฟประหลาดที่แผดเผาและโจมตีอย่างโหดเหี้ยม

คนเหล่านั้นรีบหลบ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน