สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2647

ท่าทีของอ้ายหร่านดูสง่างาม

คนของสำนักชิงเซวียนต่างก็ประหม่า บ้างก็โกรธ พวกเขาทั้งหมดจับจ้องไปที่ร่างของคนที่พูด

คนจากภูเขาคุนเผิงนั่งอยู่สองสามโต๊ะข้างๆ

พวกเขามากันไม่น้อย มีถึงนับร้อยคน เหมาโต๊ะในร้านน้ำชาเจ็ดหรือแปดโต๊ะโดยตรง เบียดเสียดนั่งล้อมรอบกัน แต่พวกเขาทั้งหมดต่างหันมามองด้านนี้มองมาที่คนของสำนักชิงเซวียนด้วยความล้อเลียน

“ไอ้บ้าพวกแกกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรกัน?”

หนานเฟิงมีอารมณ์ร้าย ยังเด็กมีพลัง เขาจะทนการเยาะเย้ยถากถางเช่นนี้จากอีกฝ่ายได้อย่างไร? ตบโต๊ะลุกขึ้นยืนทันที ตะโกนว่าด้วยความโกรธ

"ทำไม? เรากำลังพูดเรื่องไร้สาระอยู่งั้นเหรอ? เราไม่ได้พูดความจริงเหรอ? ใครจะไม่รู้ว่าปรมาจารย์เสวี่ยอู๋ซึ่งเป็นหนึ่งในสิบวายร้ายกำลังจะโจมตีสำนักชิงเซวียนของพวกแก แทนที่จะปกป้องประตูภูเขา กลับมาปรากฏตัวที่นี่แทน ไม่ใช่ละทิ้งประตูภูเขาหนีมาแล้วมันคืออะไรล่ะ?” ชายผมสั้นที่ไว้หนวดเคราเล็กน้อยพูดด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ยถากถาง

“แก? ไอ้สารเลว!”

หนานเฟิงโกรธจัด ต้องการจะเคลื่อนไหว

"หนานเฟิง!" เจ้าสำนักชิงเซวียนตะโกน

"เจ้าสำนัก..."

"อย่าสร้างปัญหา ถ้าพวกเขาอยากจะพูดก็ปล่อยให้พวกเขาพูดไป! แค่แสร้งทำเป็นว่าไม่ได้ยินก็พอ" เจ้าสำนักชิงเซวียนกล่าวอย่างเคร่งขรึม

คนสำนักชิงเซวียนส่วนใหญ่ได้รับบาดเจ็บ จำนวนไม่มากเท่าคนของภูเขาคุนเผิง หากมีความขัดแย้งกับคนของภูเขาคุนเผิง จะเป็นการยากที่จะยุติ ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงอดทน

หนานเฟิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากนั่งลง

แต่เจ้าสำนักชิงเซวียนเต็มใจที่จะอดทน แต่คนจากภูเขาคุนเผิงจะยอมให้เขาสมปรารถนาได้อย่างไร?

สำนักชิงเซวียนและภูเขาคุนเผิงแก่งแย่งชิงดีกันมานานหลายทศวรรษ และตอนนี้สำนักชิงเซวียนถึงวาระดิ่งลงแล้ว พวกเขาจะละทิ้งโอกาสที่ดีนี้ในตีกระหน่ำซ้ำเติมหมาที่ตกน้ำได้อย่างไร

"อ้าว? ทำไมพวกงี่เง่าของสำนักชิงเซวียนถึงเงียบกันไปหมดล่ะ?"

"อย่าบอกนะว่ากลายเป็นสุนัขจรจัดไม่พอ ตอนนี้ก็กลายเป็นเต่าหดหัวแล้ว"

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ช่างเป็นพวกขี้ขลาดอะไรเช่นนี้!"

“ฉันคิดว่าสำนักชิงเซวียนคือไม่ไกลจากสำนักสิ้นสลายแล้ว!”

เสียงหัวเราและเย้ยหยันยังคงดังมาไม่หยุด

ทุกคนจากสำนักชิงเซวียนฟังแล้วเดือดพล่านเป็นไฟ รู้สึกโกรธมาก

แต่เนื่องจากคำสั่งของเจ้าสำนักชิงเซวียน จึงไม่มีใครพูดอะไร เพียงแค่ดื่มชาอย่างบูดบึ้ง

"ความอดทนเช่นนี้ ไม่ใช่การแก้ที่ดีที่สุด ในเมื่อภูเขาคุนเผิงและสำนักชิงเซวียนมีประวัติความคับข้องใจมายาวนาน เช่นนั้นอีกฝ่ายจะคอยหาเรื่องแน่นอน" หลินหยางมองไปที่คนของภูเขาคุนเผิง เหล่านั้นและพูดเบาๆ

"หาเรื่องมาก็ทำได้แค่ซ่อนไว้ สำนักชิงเซวียนในปัจจุบันไม่ได้ทรงพลังเหมือนเมื่อก่อน จะมีคุณสมบัติที่จะไปท้าทาย ภูเขาคุนเผิงได้อย่างไร" อ้ายหร่านส่ายหัวแล้วพูด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน