"ทำข้อตกลง?"
ฉู่ชิวตกตะลึง
แม้แต่จางฉีก็งงงวยมาก
มาทำข้อตกลงอะไรในในสถานการณ์เช่นนี้?
หลินหยางไม่ได้บอกว่าจะลงมือเหรอ?
แบบนี้เรียกว่าลงมือแล้วหรือเปล่า?
"ใช่ มาทำข้อตกลงกัน! ว่ายังไง?" หลินหยางถามอย่างใจเย็น
“ถ้าข้าไม่ทำข้อตกลงนี้ล่ะ?” ฉู่ชิวถามพร้อมกับขมวดคิ้ว
“งั้นข้าก็จะไปตอนนี้ ข้าจะไม่แตะต้องเจ้า ไม่ต้องกังวล แต่ต้องมีหลายคนที่ต้องอยากลงมือกับเจ้าแน่ ข้าค่อยกลับมาในภายหลัง” หลินหยางกล่าว
ฉู่ชิวจะไม่รู้ได้อย่างไรว่ารอบๆเต็มไปด้วยผู้คนที่รอฉวยโอกาส แม้ว่าเขาจะต่อสู้กับสามคนนี้เสร็จแล้ว การต่อสู้ก็จะยังไม่จบ และเขาก็ไม่สามารถรับประกันความปลอดภัยของตนเองได้อีกต่อไป
อันที่จริง ฉู่ชิวรู้สึกถึงลางไม่ดี
ทันทีที่เขาเข้าไปในเขาวงกต เขาชนเข้ากับไข่มุกผ่านด่าน
พูดตามตรง ทันทีที่เขาเห็นไข่มุกผ่านด่าน ครั้งหนึ่งเขาเคยคิดว่าเขาเป็นคนที่โชคดีที่สุด แต่หลังจากรับไข่มุกผ่านด่านแล้ว เขาก็ตระหนักว่าสิ่งนี้คือเผือกร้อน ใครก็ตามที่รับมันไปในช่วงแรกจะต้องตาย!
เดิมทีเขาคิดว่าแค่เอาไข่มุกผ่านด่านซ่อนไว้บนร่างกายของเขา จากนั้นเขาก็จะออกจากเขาวงกตได้โดยไม่ต้องขยับเพื่อผ่านการแข่งขันรอบแรก แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าไม่ว่าจะสวมเสื้อผ้าหนาแค่ไหนไข่มุกผ่านด่านก็จะส่องแสงแม้ว่าเขาจะอมมันไว้ในปากก็ตาม
ตั้งแต่นั้นมา ไม่ว่าใครก็ตามที่พบเจอบนถนน พวกเขาทั้งหมดก็เริ่มที่จะต่อสู้กับเขา ตั้งแต่ที่เขาได้รับไข่มุกผ่านด่านมา ฉู่ชิวก็ไม่เคยหยุดต่อสู้อีก ฆ่าคนไปเจ็ดหรือแปดคนแล้ว
เมื่อมองดูเวลา ยังมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงก่อนจบเกม
และเป็นเวลาถึงครึ่งชั่วโมง มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะทนอยู่รอดได้
บางที เกรงว่าเขาคงต้องทำข้อตกลงนี้
ฉู่ชิวมองไปที่ทางแยกหลายแห่ง
ร่างที่อยู่ตรงนั้นล้วนจ้องมองมาที่เขา ดวงตาแต่ละคู่เต็มไปด้วยความโลภและจิตอาฆาต
“เจ้าบอกมา ข้อตกลงเป็นแบบไหน?” ฉู่ชิวสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วถามเสียงแหบพร่า
เขาไม่มีที่ไปแล้ว
“ข้าจะรักษาเจ้า แต่เจ้าต้องฟังคำสั่งของข้าก่อนสิ้นสุดเขาวงกตรอบแรก และหลังจากออกจากเขาวงกตแล้ว เจ้าต้องให้ยาคุณภาพสูง 2,000 เม็ดและไข่มุกผ่านด่านแก่ข้า เจ้าว่าอย่างไร?” หลินหยางกล่าวเบาๆ
จางฉีตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและหยุดพูด
จากนั้นเขาก็รู้ว่า หลินหยางกำลังวางแผนที่จะพนันเรื่องใหญ่
ฉู่ชิวกลับค่อนข้างประหลาดใจ
“ท่านต้องการไข่มุกผ่านด่าน ข้าเองก็เข้าใจ แต่ทำไมยังอยากได้ยาคุณภาพสูง 2,000 เม็ดจากข้าอีก ข้าไม่ได้มีมากมายขนาดนั้น” ฉู่ชิวพูดอย่างจริงจัง
“เจ้าไม่มี แต่ตระกูลที่มีอำนาจอยู่เบื้องหลังเจ้ามี ทรัพยากรบุคคลและเงินที่ใช้ในการบ่มเพาะผู้มีพรสวรรค์เช่นเจ้านั้นย่อมต้องใช้นับไม่ถ้วน หากใช้ยาคุณภาพสูง 2,000 เม็ดเพื่อแลกกับคนมีพรสวรรค์เช่นนี้ตระกูลที่อยู่เบื้องหลังเจ้าย่อมตกลงแน่นอน ไม่มีอะไรต้องลังเลเลย” หลินหยางกล่าว
“แล้ว ท่านจะช่วยพาข้าออกจากเขาวงกตได้อย่างปลอดภัยใช่ไหม” ฉู่ชิวถาม
"ใช่"
หลินหยางพยักหน้าอย่างตรงไปตรงมา "แต่เงือนไขคือ เจ้าต้องยอมรับข้อตกลงนี้"
หลังจากพูด เขาก็ยื่นยาให้ฉู่ชิว
ยานี้คืออะไร ฉู่ชิวรู้ และจางฉีก็ยิ่งรู้ดี
ฉู่ชิวเงียบไป
เขามองไปที่เม็ดยาบนมือของหลินหยางจากนั้นค่อยๆ หยิบไข่มุกผ่านด่านออกจากร่างกายของเขาด้วยท่าทางอาลัยอาวรณ์
เห็นได้ชัดว่าเขาตัดใจยกไข่มุกผ่านด่านนี้ไม่ลง
ไม่สำคัญว่าเขาจะต้องกินยาพิษของหลินหยางหรือไม่ เขารู้สึกว่าหลินหยางจะไม่ฆ่าเขา แต่เขาเสียเลือดและเหงื่อไปมากเพื่อไข่มุกผ่านด่านนี้
ตอนนี้ เขาต้องยอมแพ้ เขาย่อมไม่เต็มใจโดยธรรมชาติ
แต่ในขณะนี้หลินหยางก็พูดอีกประโยคหนึ่ง
“ถ้าเจ้าไม่เต็มใจที่จะยกไข่มุกผ่านด่านนี้ให้ เจ้าจะเก็บมันไว้ก็ได้ แต่ข้อแลกเปลี่ยนคือคือ เจ้าต้องจ่ายยาเม็ดให้ข้าเป็นข้อแลกเปลี่ยนให้เพียงพอ”
เมื่อคำพูดเหล่านี้จบลง ลมหายใจของฉู่ชิวก็แน่นขึ้น และทันใดนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นและจ้องมองที่หลินหยางด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง
"เจ้า.. เจ้าพูดว่าอะไรนะ?"
“ข้าหมายความว่า เจ้าสามารถซื้อไข่มุกผ่านด่านได้” หลินหยางยิ้ม
ฉู่ชิวและจางฉีคิดว่าพวกเขาได้ยินผิดไป
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง จางฉีที่มองไปที่หลินหยางด้วยความสับสน
เขามองไม่ออกว่าชายคนนี้กำลังพยายามทำอะไร
นี่คือการรีดทรัพย์งั้นเหรอ?
หรือว่าบุคคลนี้มาเพื่อเข้าร่วมการแข่งขันอวี่เจวี๋ยเพื่อธุรกิจเท่านั้น?
"เจ้าจริงจังงั้นหรือ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...