สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2694

ชื่อของเจ็ดยอดอัจฉริยะในดินแดนแห่งความเงียบและความตายมีมานานแล้ว

ว่ากันว่าเจ็ดยอดอัจฉริยะกลุ่มแรกคือคนหนุ่มสาวเจ็ดคนในดินแดนแห่งความเงียบและความตาย แต่บังเอิญว่าดินแดนแห่งนี้พบกับหายนะที่หาได้ยากในรอบหลายร้อยปี และคนหนุ่มสาวทั้งเจ็ดนี้ได้แก้ไขภัยพิบัติโดยอาศัยไหวพริบและความกล้าได้กล้าเสีย ผลคือดินแดนแห่งความเงียบและความตายได้ผ่านพ้นจากทุกข์ภัยแห่งชีวิตไปได้

คนทั้งเจ็ดนี้ได้รับการนับถือในฐานะอัจฉริยะทั้งเจ็ดโดยผู้คนในดินแดน หลังจากการตายของพวกเขา ชื่อของอัจฉริยะทั้งเจ็ดก็ยังถูกรักษาไว้ และจะได้รับการสืบทอดโดยคนหนุ่มสาวที่ทรงพลังและมีความสามารถสูงสุดเจ็ดคนในดินแดนแห่งนี้!

อย่างไรก็ตาม จนถึงขณะนี้ ความแข็งแกร่งของเจ็ดยอดอัจฉริยะยังไม่มีความสม่ำเสมอ

ในแง่ของความแข็งแกร่ง เป็นเรื่องยากมากที่ตัวสำรองอย่างหลาวยิงจะนั่งบัลลังก์ของเจ็ดยอดอัจฉริยะ

แม้แต่ฉีสุ่ยเยว่ก็ยังได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งในเจ็ดยอดอัจฉริยะอย่างฝืนจำยอม และมีรายชื่ออยู่ในอันดับสุดท้าย แต่เมื่อเผชิญหน้ากับฉีสุ่ยเยว่ที่จุดสูงสุด หลาวยิงเองก็เทียบไม่ติดเลย ซึ่งแสดงให้เห็นว่าหลาวยิงไม่คู่ควรกับตำแหน่งของเขาเลย

และผู้ที่อยู่เหนือหลาวยิงคืออัจฉริยะจากตระกูลเสินกง นั่นคือเสินกงชาง

ความแข็งแกร่งของเขา ไม่รู้ว่าแข็งแกร่งกว่าหลาวยิงกี่เท่า ฉีสุ่ยเยว่เคยบอกหลินหยางว่าเธอโชคดีที่ได้เห็นการลงมือของเสินกงชาง และทันทีที่อีกฝ่ายเคลื่อนไหว ฉีสุ่ยเยว่รู้ว่าเธอจะไม่สามารถเอาชนะเขาได้ในชีวิตนี้แน่นอน

มีช่องว่างที่ข้ามผ่านไม่ได้ระหว่างอัจฉริยะทั้งเจ็ด

และช่องว่างนี้ก็หยุดลงหลังจากไปถึงยอดอัจฉริยะอันดับสี่

เพราะตั้งแต่สี่ถึงสามจะไม่มีช่องว่างอีกต่อไป มีแต่รอยแยกขนาดใหญ่ เหวลึกไร้ก้นบึ้งและกำแพงเมืองที่ยากจะข้ามผ่าน!

มีข่าวลือว่า ยอดอัจฉริยะอันดับสี่เคยท้าทายยอดอัจฉริยะที่สาม แต่ยอดอัจฉริยะที่สามเพียงมองเขาและทำให้อีกฝ่ายอาเจียนเป็นเลือดและยอมคุกเข่า

แบบนี้ต้องมีความสามารถที่รุนแรงขนาดไหน?

ตอนนี้ผู้นำวิหารหยุนเซียวกลับพูดคำดังกล่าวอย่างกะทันหัน มันจะทำให้ผู้คนตกใจอย่างมาก

แต่ในไม่ช้า ผู้นำวิหารหยุนเซียวก็หัวเราะตัวเอง

"ผมกำลังพูดเรื่องตลกอะไรกันเนี่ย หลินหยางจะไปเทียบกับยอดอัจฉริยะสามอันดับแรกได้ยังไง? ต่อให้เขามีพรสวรรค์อันน่าทึ่งมากแค่ไหนก็ไม่มีทางเทียบได้กับความสามารถระดับสูงเช่นนั้นหรอก"

เห็นได้ชัดว่าตัวเขาเองยังไม่เชื่อสิ่งที่ตัวเองพูดออกมาเลย

"ผู้นำ คุณอาจจะเหนื่อยมากเกินไป เรื่องวันนี้คุณอาจจะคิดมากจนเกินไป"

ผู้อาวุโสถอนหายใจและส่ายหน้า

ผู้นำวิหารหยุนเซียวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและจากนั้นก็โบกมือ "เรื่องก็มาถึงขั้นนี้แล้วและก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ทำให้บาดหมางถึงหุบเขาจ้งหลงกู่ก็ช่วยไม่ได้แล้ว แม้ว่าวิหารหยุนเซียวซานของเราจะสู้เขาไม่ได้ แต่หากพวกเขาคิดจะทำอะไรเขาก็ไม่ใช่เรื่องง่ายอะไร!"

ทุกคนต่างถอนหายใจและไม่พูดอะไรอีก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน